Alle inzendingen, jaar 2008, week 20

Geestelijke warmte, fysieke kilte, geestelijke charmte, fysieke stilte, ogen kunnen niet verder kijken, handen kunnen niet verder reiken, waar ik graag naartoe lachte, bereikt geen begripvolle gedachte, handen door het haar, lippen aan het oor, geeft geen gebaar, die ik graag hoor, is 't lijmen en repareren of isoleren en camoufleren?.…

Zoveel mensen en vrienden om me heen Maar ik weet niet waar ik moet beginnen Voel me verraden en genept En ben eenzaam diep van binnen Zoveel mooie, lieve woorden Ik kreeg ze iedere dag Je had me op een voetstuk geplaatst Zo hoog dat je me niet meer zag Had me maar daar gelaten Had me maar niet verleid Ik heb teveel van mijzelf aan je…

het hangt in de lucht, ik noem het dichtblauw, het droeg vóór vandaag nog geen kleur het is niet te vangen, het raakt als de wind, een fluist’ring langs hunk’rend gehoor het bruist en het fladdert met vleugels van zij, de zucht die het linnen beroert het hangt in de lucht, gedragen door zinnen, ik noem het met liefde naar jou…

soms is je blik als een kaarsendoder die mijn liefde onmiddellijk moet smoren mijn liefde als vlammen die likten langs zwartgeblakerd metselwerk tranen vechten zich een weg maar het vuur blijft heftig branden het vuur van nooit gedachte kansen ik heb getracht het te blussen waarom probeer jij het niet niet met water maar met tienduizend…

Daar loopt hij dus buiten, een vliegje zit op zijn tong en hij spuugt het uit, kijkt of het leeft, laat het drogen op zich, hij raakt met zijn stok al de gele bladeren van de moerbeiboom een voor een aan, ze vallen voor zijn voeten. En de kraai verlaat hem niet. Je wilt hem, hij is nooit meer die daar loopt, je hebt hem juist nog gezien maar…

Wat zou ik me graag willen verliezen in het gevoel van de allesomvattende liefde, Verdrinken in de poel van hartstocht, Verdwalen tijdens deze ontdekkingsreis, De weg weer terugvinden als jij mij gevonden hebt.…

jij wees zacht de kracht aan die ik niet zo mocht gebruiken in het ontluiken van anderen die met overkomen teveel dromen gaf een toekomst die te weinig eigen perspectieven had pas in partner zijn kunnen we op basis van gelijkheid verder gaan afhankelijkheid is dan gedaan in samen verder zoeken ronden we het pad uit alle hoeken…

Laat ons verstikken in tedere woorden, laat ons zuchten, kermen bij het lezen van genot. Laat ons de beelden verbannen naar diepe kerkers van onze tenen waaruit ze nooit meer ons hart kunnen deren. Laat ons schreeuwen met elkaars stemmen, schrille tonen. Laten we nooit meer nemen de woorden waaruit we zijn geboren. Laat ons enkel nog wenen…

Gedichtendag behangersdag gehaktdag Klotendag met holle belerende frasen Als niet meer kiezer begint mijn dazen Zin maken heeft geen redelijk beklag Het gaat in Nederland zo vreselijk goed Dat ik nu positief van welstand moet blaken Ik lees het nu en never niet op mijn banktegoed Gebrek aan smeermiddel doet mijn deuren kraken Gezondheidszorg…

het is acht uur acht door de stormachtige nacht roept de slavink vijf keer van de overkant rimpelt het maanlicht aldoor naar je toe overvol weekend en venusschelpen redden de volgende week in hoek van holland liggen in de torpedoloods twee broodjes haring wolken voor de maan bij een gedoofde lantaarn wachten op wind -…

Psst! Winkelier! Je mag geen drank verkopen Ik ben hier om je stiekem te betrappen Het lijkt of ik iets uit je shop ga gappen Maar door mij gaat juist je winkel beter lopen Ik knijp wat oogjes dicht tot aan half zes En jij geeft mij in ruil een goede fles…

In het land van Babbelaar waar hoogste woorden voeren delen zwetsers achterklap dijenkletsers ginnegap en staan de lamme leuteraars verveeld bij ouwe hoeren In het land van Babbelaar waar kletsnekken flaneren worden bomen opgezet door kommaneukers opgelet en staat een boze Babbelaar loslippig te oreren In het land van Babbelaar waar…

In de taal van mijn jeugd aan de andere kant van de grote oceaan wonen nog altijd mijn kinderjaren waarin mijn moeder ook nu nog piano speelt in een kamer vol bloemen en verhalen over alles wat ertoe doet in mijn bestaan. Zij leerde mij de klank van fiets en Scheveningen , niet wetend dat ik later aan diezelfde zee zou staan…

als niets de toekomst is dan moet alles wijken is er niets mis mee iets te willen bereiken…

Ik zoek een lied Dat past bij hoe ik me voel. Ik zoek nieuwe woorden Om mijn geest in om te zetten. Ik zoek oplossingen, Maar kan ze niet vinden. Alle woorden, iedere gedachte Doen allemaal teniet. Ik wil de ware vinden. En precies zeggen hoe ik me voel. Ik zoek antwoorden. Ik zoek de sleutel die in de deur past. Ik wil kunnen streven…

in de stilte van mijn wezen in de stilte van de tijd komt tot diepe zuiverheid 't wonder van niets meer te vrezen met mijn ogen stil gesloten deinend op mijn ademstroom lijkt het net alsof ik droom als een lied met open noten in de diepte van dees stilte is geen angst en geen paniek is geen enkel mens meer ziek is geen plaats meer voor…

[Onderstaande tekst is een reprise op het lied ‘Dodenrit’ van Heinz Polzer] We rijden met Heinz Polzer door de Nederlandse taal: ‘Eendrachtig’, ‘deernis’, ‘lonken’, ‘fluks’, ‘bosschage’, ‘commensaal’, ‘Beschonken’, ‘kwelen’, ‘aanstonds’, ‘ogenschijnlijk’ en ‘struweel’; Zulke lemma’s kom je niet meer tegen, momenteel. De kennis van het Nederlands…

Kijk hij heeft een kunstgebit en dus een stralende lach maar een ding is zeker poets je echte tanden zolang als je ze hebben mag, want kunst is namaak dus niet echt. Verzorg je gebit een beetje slecht, of je tandarts gelooft ’t wel dan zijn die kunsttanden er ineens supersnel oké je kunt weer lachen en breeduit ook nog, maar er gaat niks…

Afgunstig op elke metro richting jou Keurig in de rails zelfs in een rustig tempo komen ze terug En dat verbaast me…

Twee jonge paarden liggen languit op hun flank hun buiken blinken…

de sluier van de nacht ontbonden zo zal de morgen zijn beeld uit het zachte duister en oogverblindend zoals het langzaam anders wordt er is geen ontwijken aan roze plaatsen en hoe het daarna egaal trekt in meer feestelijke schepping…

denkt U dat doe ik later als ik het minder druk heb met pensioen ben, bedenk dan dat Uw later niet komt werkelijke later is anders omstandigheden zijn anders U bent anders, Uw behoeften en wensen zijn anders wilt U iets graag, doe het nu later is een andere wereld geen heden dat opschuift voor Uw later is 't later te laat…

alles heeft ritme, hemel en aarde bewegen ik zie een ster, rechtop in de wind maar waar is de zon? de troubadour, voorgoed voorbij, net als toen ding a dong, ring-dinge-ding, the party's over now, no goodbyes my impossible dream, de vogels van Holland, one more night on top of the world maar ach, 't is ok, ik wil alles met je…

Overrompeld door liefde en kracht, zittend aan het water, kijkend heen Daar zit jij, voor mij uit, turend over, net langs mij heen Ik steel je blik, je laat mij toe, ruimte tussen ons, krimpt in een De groene glans, scherp en zacht, gemengd van ver, mag ik je nu…

[Onderstaande tekst is een reprise op het nummer 'Haat' van Kabaret Ivo de Wijs] Graag vraag ik uw aandacht voor een nieuw traktaat In de geest van heer De Wijs (niet van de straat!) Net als hij ben ik gegrond Tegenstander van de hond Oh, je moest eens weten hoe ’k die mormels haat! Deze beesten zijn het vleesgeworden kwaad Hoe de volksgezondheid…

traliehekken langs ieder balkon; streepjescodes in babylon en etnische stapeling in de zon lakens als een witte vloed uitbundig vlaggend wasgoed aan lange rekken geknepen; op de wind zeilende schepen in een opgeblazen badje een ebbenhouten schatje de zwarte haartjes vast in een kroeskrullen kwast schuin boven voor de woning benen met…

een droevige gast uit bourgogne zoop wijn tegen pijn van thuis bonje het slikken ging snel bij iedere bel verdween er een groot deel besogne…

O, trap maar op mijn hart, schop gerust mijn schenen Je zult het zien, het doet me niets, ik richt me steeds weer op en mijn adem stokt maar even Ik blijf waar en wie ik ben Maar jij? Je moet je er maar voor lenen.…

ik was zestien en vol geloof in al het leed van poëzie en ik dacht nog als ik nu maar lang genoeg staar naar de maan dan zal er wel een gedicht voorbijdrijven of misschien een man, een kano het gezicht dat ik gebouwd had uit de rotsen van een rivier ik keerde woorden om, strooide letters in het wiegelend licht, ging naar zee om…

Ik trof je daar bij een groene hazelaar en een paarse lepelaar of haal ik nu, met m’n stomme kop alles door elkaar? Het zal vast wel. Waar het om gaat, het is er prachtig, godallemachtig wat een paradijs! Hier hoef je niet vér voor hier is het dus altoos genieten. En dat is wat ik deed, bij jou.…