Alle inzendingen, jaar 2009, week 2

Als de wereld middernacht zou vergaan Vandaag alleen nog kan overbrengen Er echt voor gaan staan Angst en pijn tot moed vermengen Als de wereld vanmiddag zou vergaan Twijfel al een dagdeel weerhoudt Tijd als beul van mijn bestaan De reactie als het laatste oponthoud Als de wereld over een uur zou vergaan Niets meer te verliezen enkel vermogen…

Geluk zit in een klein hoekje Maar is er iemand die weet Welke?…

Bestaat er nog een God die deze woeste razernij toelaat daar waar de wereld langzaam vergaat zonder embargo noch verbod Waar menig leven zinloos de dood indook in oneindige oeverloze woestenij in niet te omschrijven razernij op deze te smalle Gaza-strook Omgeven door eindeloos prikkeldraad vechten de armen, de hulpelozen voor een lang…

Soms denk ik aan die beschutte dagen, Met van die korte felle vlagen Ouders bestoken met vragen Me bij valpartijen de trap op liet dragen. Ik was dicht bij huis Soms denk ik met heimwee aan de tijd Dat ik klein was, pappa’s kleine meid Mijn hand in die van hem die grote vuist Mijn vingers, omklemd in die stoere knuist Ik was dicht bij huis…

Het leven heeft vier seizoenen. Elke dag opnieuw.…

de strandgraver ze wandelden hand in hand voeten in het warme zand Hij graaft een kuil zo diep! Een graf? Alleen voor wie! Het graven doet zijn lichaam glimmen eindelijk klaar, hij zucht en gaat opnieuw beginnen In elke hand een steen, Hij graaft, en graaft totdat de drang bedaart zeewater zo koel Morgen heeft hij weer een doel 1…

Vandaag krijg ik een nieuwe kamer, Al mijn spulletjes gaan daar naar toe. Mijn stiften en mijn hamer, Mijn bedje en mijn knuffelkoe. Gelukkig hoeven we niet alles te dragen, Dat is natuurlijk veel te veel. *TUUT!* Daar is de verhuiswagen, Zo blijft al mijn speelgoed heel.…

heerlijke prentenboek, afgesnoep en uitgespit. research! ingevulde tekstballon onder lampenkap in de tweezit languitliggend idee ondergedompeld bij een vrouw met een mond van een man zoenend in de nek. roos op koffietas blijft stil diep rood in haar hand terwijl een traag kwijtspelende sjaaltje door witte ridder.…

Elke avond val ik huilend in slaap... Bezorgd om jou! Bang, angstig... Dat je het uitmaakt. Bang, angstig… Dat je me aan het huilen maakt… Ik weet niet meer of ik nog wel verder wil… Je hebt me al zoveel pijn gedaan… Ik kan het gewoon niet aan! Ik gaf jou mijn hart En jij gooit het weg... Zonder echte reden maak jij het uit.…

Je ligt daar maar gestaald te wezen gespreide armen in het stadse nat vleugellam met de zijdeuren open blik je mij nu zo troosteloos aan terwijl je mijn natte koffer behoud en ook mijn geliefde voorleesboek Niels Holgerson's ganzenvlucht…

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand, die gas laat ontsnappen...…

een dag verandert van kleur de zon vertrekt avond wordt wakker ik hoor de rust van de zee golven komen naderbij voetsporen verdwijnen wandel met natte voeten koud briesje fluistert in mijn oren nog even een knipoog van het laatste licht donker is het buiten een ster valt naar beneden zal ik een wens doen nee laat ik voor een ander…

Hij Verwachtte ons reeds lang Berustend glimlachend - Hij Met ingevallen mond In zijn steriel-witte bed Fluisterend zeggend Kom gerust dichterbij Kom Wees niet bang…

Ik kijk uit naar het nieuwe avontuur met een leuke Fransman op het rad van avontuur. Een avontuur met toekomst dat mag doorgaan tot in eeuwigheid. Wees niet kwaad, en niet droevig dat ik niet met jou ga op het rad van avontuur. Alhoewel mijn hartje dit verlangt, kan het niet. Na de rit kan je niet naar het volgende avontuur…

Zend bloemen naar je ergste vijand en hij zal niet terugschieten. Met medelijden sta je ver van mensen, met mededogen kom je dichter bij hen en kom je samen tot een eenheid. Om al het overtollige uit het leven te verdrijven, daarvoor is moed nodig, de beloning is onthechting en de innerlijke rust. De kunst is, de harp ook zonder de snaren…

In Nijlen vond men een goed idee : men deelt er het nieuws op bierviltjes mee. Vraagt zij aan haar knar : "Is 't morgen vuilkar ?" "Wacht schat, ik lees het subiet op café !"…

Een huw'lijksreizend muzikant gaat trekken naar Lugano. Hij houdt z'n bruidje aan de hand en ook z'n trekpiano. Hij trekt 'r naar zich toe en lacht: 'O schatje van m'n dromen, we zullen in de huw'lijksnacht aan onze trekken komen.' Hij trekt helaas niet veel publiek, te moede van het huwen. Het blonde bruidje heeft kritiek en zegt 'm:…

ik vlaag een sterrenstreep naast wat er is geweest geboren in een veeg van wolken kolken wij de maan zij schreef in schijnen af en toe verdwijnen maar haar golven maakten alles waar je glinstert weer jouw stille kou mag ik warmen in onze sterrenarmen…

Youssou N´Dour: I Bring What I Love - New Africa -- Wat liefde is en vermag laat deze man zien met zijn stem. Change your thinking Work together Keep on working Simpele woorden als een gebed so let´s get ready En dan de beat die het doet voor hij de armen heft en Afrika herrijst.…

eens peperduur zoetzuur de wind waait zilt zuinig Zeeuws zalvend pruimenmondje JP, ik hoop dat je binnen korte tijd aan je Balkenendje mag komen en dan wrijf ik het er ook nog in…

Als ik in de spiegel kijk, ontwaar ik als ik eerlijk ben, Hij die vaagjes op mij lijkt. Evenbeeld dat niemand kent, Glimp van binnen, als mijn schaduw, Projectie die mijn wezen schendt. Durf ik te kiezen, wélk ego ik verafschuw, Die van vlees, of mijn profiel, Met gedachten somber, eenzaam, vreeslijk ruw. Elke keuze is ontkenning, splitsen…

Elzenkatjes op Nieuwjaarsdag, begin van hoop. Daarna weer regen.…

De rivier houdt van je. De rivier houdt eindeloos veel van je. De rivier zal alles van je slikken, een en al blinde liefe zal ze zijn. De rivier houdt van jou zoveel als van ieder ander. In haar armen mag je liggen, schoon zal zi je likken tot het bot. Van wie ze houdt, het laat haar koud. Maar wat je altijd meedroeg al die tijd, het…

Toen er voor Gaza werd gedemonstreerd En ook Van Bommel in de optocht liep Kon hij niet horen wat men rond hem riep Of heel misschien verstond hij het verkeerd En dacht hij dat dit keer de leuze was: “Hamas, alle Bulgaren aan het gas!”…

Het kan geen toeval zijn Jij en ik Wij samen Het kloppend hart Dat wij horen in elkanders borst Zonder woorden Innig verbonden Mijn hoofd in jouw handen En soms ook andersom - Niets zeggen - Ons verhaal Is duidelijk…

Tintelingen ik voel meer dan woorden. Gespannen opwaarts neerwaarts lief. Vrolijk kijken ogen naar jou en terug.…

Blijf bij mij en ons doe het en blijf weggaan maakt ziek Dus blijf nou maar ga niet weg en blijf hou ons in leven Blijf zodat de zon blijft schijnen ga nou niet weg blijf maar mooi Blijf en stuur de tranen weg hier blijven betekent geluk dus blijf nou maar Weggaan is niet mooi weet je hier blijven is mooier dus alsjeblieft BLIJF…

Daar zit een meisje Midden in het veld Ik herken haar niet Maar ze is mooi, heel mooi Ze zit daar, als een bloem van het veld Het is alsof er altijd al heeft gezeten. Ze zit daar, Zo zonder reden, Zo maar…

wij zitten in het grote raam met uitzicht op de vallei van Castelnuovo di Garfagnana waar pioenrozen als drachtige vrouwen in elkaar vallen, praten met gezichten waar vragen op getekend staan, brengen vingertoppen naar elkaar toe en spreken dan in de vorm van een oud gedicht een veer van een raaf splijt tussen het ruwe marmer, zwart is…

Neem mij tot je als brood. Drink mij, adem mij in. De binnenkant van je huid zal ik kussen, je gebeente verwarmen. Je hart dat als een getergde vogel tegen de kooi van je ribben slaat, zal ik liefkozen zachter dan het licht de toppen der bomen. Om alles wat mij niet langer lief kan zijn. smeek ik je: lijf mij in. Buiten jou kan ik niet…