Alle inzendingen, jaar 2009, week 27

Blijf bij me als de avond valt met de pijn en de koude nacht tot na de dromen die weer komen Over de wind die de bloemen striemt tot ze hun kopjes maar laten hangen sommigen voor altijd geknakt anderen slechts tijdelijk gebogen Over de vlinders met gekrulde tong die begerig naar nectar zoeken in gebogen of geknakte bloemen vermoeid…

Een plein Vergeven van vreemdsoortige tweevoeters Die zichzelf ‘mens’ plachten te noemen Belachelijke clowns Weerzinwekkende glimlachjes Vergeefse hoegaathetmetjous Een groen blaadje Geschonken Aan een geile, ouwe zak Soldaten in Irak Oejgoeren en melkveeboeren In het getouw Tegen het ouwehoeren Van een regering Die maar niets wil leren…

Ik heb in het leven meegekregen mijn lichaam en mijn geest, mijn hart dat constant brandde en waar het warm is geweest. Ik heb gebeden en geloofd in alles wat het bood, ik heb getracht te eren wat ik in mijn armen sloot. Ik heb met liefde het omringd wat mij was toebedeeld en heb het, zoals het de bedoeling was, met anderen gedeeld.…

Daar voorbij de bocht op zoek een tocht Een tocht naar langs symbolen grotten en gnomen klanken en tonen Waar zijn de engelen gebleven is de rede weg gebleven nooit niet onderuit uit fouten kwam ons besluit…

Je huid is altijd zo fris zeg je en ik vind je hand weer zo warm…

Wat wacht er na jou of wens jij nog geen onontkoombare vragen nu ik ben aangedaan loslaten waar ik van hou en af moet staan wat wacht er na jou was dit het einde of is zij overgegaan in een tijdloos bestaan toen ze wegkwijnde hoe zit dat nou wat wacht er na jou is het kinderlijke hoop van mij dat zij nu bij God in de hemel is nee…

....hoog in de hemel, tussen de zon en de maan, ....zoen ik je gezicht, en zweef bij je vandaan. ....van ver zie ik jou, kijkend naar mij, ....en word warm van je blik, omdat ik weet wat die zei.…

Heer, ‘k ben vandaag weer ongesteld geworden en ‘k was al negen dagen over tijd. ‘k Had zo gehoopt dat het nu echt zou doorgaan maar ‘k heb me weer voor niets verblijd, ik word er zo immens verdrietig van, Peninna kan zo naar me kijken, ik weet dan niet meer waar ‘k het zoeken moet en wil het liever ook niet laten blijken, hoe zeer ik…

ik wil antiek zijn en oud zijn dus als een oud schilderij maar origineel en precies zo leven.-…

Dwingen vreemde ogen? Juist jouw ogen zo vol glans doen mij steeds verdwalen Ze verlokken, ze verleiden om steeds verder af te dalen In hun diepten zonder eind vraag jij mij ten dans…

Mijn handen die jouw gezicht teder omhelzen Mijn mond die jouw lippen kust Mijn lichaam tegen dat van jou gedrukt Omringd door het maanlicht van de opkomende maan schrijf ik dit gedicht Ik ben gezwicht Ik geef me over Mijn hart is veroverd Je hebt me betoverd Een tinteling was hetgene wat me tot beroering bracht Een aangenaam gevoel, lang…

bloemzoet in dromen sluimert soevereine liefde dat je innerlijk draagt wanneer je slaapt houd ik mijn glimlach groot in de ogen van jou ruisen melodische golven door de windloze sfeer mijn hart begrijpt went zich tussen nacht en morgen waarin het licht niet dooft liefde voedt ons aan borsten, vleugel vrij breed verwarm ik mij helend…

Waarom verleg je steeds je grenzen, Lok je me steeds verder weg? Is je onrust niet te begrenzen, Is ’t niet genoeg wat ik je zeg? Steeds tracht ik je te bereiken. Nooit kom ik dichterbij. Steeds zie ik je weer wijken, Denk ik; “Je ontloopt mij!”. Ik heb je in mijn brein gesloten. Met mijn ogen volg ik jou. En dikwijls heb ik mij gestoten…

Lijstjes voor jezelf Lijstjes voor een ander Lijstjes met dingen die je niet vergeten mag Lijstjes met dingen die je maar niet vergeten kan Lijstjes met dingen die je juist vergeten wil Lijstjes voor je leven Lijstjes voor je dood Lijstjes met een verhaal Lijstjes zonder reden Lijstjes met do's Lijstjes met don'ts Lijstjes…

Een dag, een heerlijke dag niet zomaar een dag maar een warme Vriendschapsdag Dank jullie wel, Cobie en Maria, voor jullie eeuwige Vriendschap Dank jullie wel aardige Marokkaanse jongens om de deuren van de tram speciaal voor ons nog even open te houden Dank U wel lieve Heer: als U bestaat, voor de bijna-onder-de-tramdame…

in nevelen gehuld trap ik de dauw met loden schoenen de dood wacht er is niets nieuws onder de zon nu ik beschutting zoek de dood lacht rond middernacht een Happy Hour in café 't Vage Vuur ik word verwacht met hemellichamen bedekt, sterf ik wel duizend doden in de nacht…

Amsterdan, lopen in voetsporen van verleden vriendschap in herkenning heerlijk weer even samen stralende ogen waar liefde en warmte elkaar ontmoetten dan het onverwachte omdat iets verwachten, je eigen verwachtingen teloor doet gaan Harry van gestel, een man ontmoet met niet alleen warmte en liefde als bezieling, maar ook uitstralend…

En jij, jij bent net één grote magneet: je oefent enorme krachten uit, en ik, als hulpeloos ijzerdeeltje, ik doe een dwaze poging me te verzetten. Alleen jij bezit die grote aantrekkingskracht en ik ben ook maar te zwak om te willen dat de rollen waren omgedraaid. Maar eigenlijk ben je niet speciaal. Je bent zelfs normaal, wanneer…

ik kan je niet bekijken je met niemand vergelijken maar hoor je stem in het ruisen van de branding in je tekst kom mee naar zee waar ik mezelf verliezen kan de verte afstand wordt en ik je namen schrijf met zand kus je lippen in het zout van samen drogen opgetogen in het waterspel de golven breken veel te snel we dromen zon en kleden…

Ik strijk je speldje mooi in je haar. Dank je wel mijn lieve man. Het is een blauw speldje van een lieve truttenwinkel. Wil je ook mijn speldje van mijn beha openmaken vroeg ze. Nee, zei hij, we gaan eerst een kopje thee drinken samen.…

ik ga alleen maar door omdat iemand mij nodig heeft…

Mezelf een beetje niet helemaal die komiek of die zonderling van vroeger nog in korte broek op weg in de straattaal van mijn schaduw vermoei ik mijn nachten nabij de trotse pruimenboom geef ik mezelf een beetje leven in mijn wolvengehuil. *…

Wie het hevigst verlangt naar de ochtend raakt als eerste verstrikt in de nacht. Tot in het holst van de kast loert nageslacht. Zeker eerst vertederd toezien hoe de kindren elkaar op een lentebriesje blazend zich vermakend tussen omgekeerde hoge houten stoelen voortplanten, dan je aangesproken voelen bij het noemen van je naam en ook nog…

Wie spreekt er na de dood van Michael Jackson Nog van een slangenbeest in de wc Een katje draait wat Miele-rondjes mee Een cirkel in het gras is werk van heksen Voor wie er zoekt naar wereldnieuws met pit Wat leeft er deze zomer? This is it.…

Mijn ogen dwalen in duisternis hongerend naar je schoonheid Als een standbeeld blijf ik staan Het gevoel van oriëntatie ben ik kwijt Langzaam bekruipt mij een angst dat je bent opgelost in dit zwarte licht Net als ik bijna verstrikt raak voel ik de hitte van je adem tegen mijn gezicht Met mijn handen probeer ik je te pakken slechts grijpend…

ballon en dan plots bloedmoe gevochten stroomafwaarts terug naar de ongekleurde wereld verlopen vlucht blind botsend tegen ieder raam uitgeput verslagen leeggelopen overgave de laatste zucht…

mijn mooiste woorden stop ik in je zak waar ze elkaar kunnen minnen goed gevormd worden het zinnen die openheid schetsen op dichterlijk vlak klankbeelden fluister ik in je oor hoop dat ze de woorden bereiken elkaar voetstoots zullen verrijken tot een sprekende metafoor het schilderen laat ik over aan jou jij mag ze laten samenvloeien door…

Wacht niet op de tijd die komen gaat gisteren kwam hij immers ook al niet Pak de wijzers wijs je eigen tijd wees maar tijdelijk te eigenwijs…

t Sperma-onderzoek loopt uit de hand: stamcellen zetten de man aan de kant. 't Vrouwlijk oestrogeen kan 't nu wel alleen tot bij de volgende platte band ...…

twee en veertig jaar ik zie rimpels op m’n hand op m’n rechterhand…