Alle inzendingen, jaar 2009, week 46

Het lijkt geluid dat nooit afwezig was: de beurtval van de peren in het gras. De wind haalt nog maar adem, maar die zucht voorspelt de gang van kan niet op naar sober. 's Ochtends nog september, 's avonds diep oktober trekt in augustus al het najaar door de lucht. Of 't blad nu is verzameld aan de voet of zich als dichte kroon verheft,…

We hebben geen doden, we zijn alleen denkende weefsels in het heden die zich denkende weefsels herinneren, vertalingen maken zoals u bent nu tien jaar dood - tien jaar dood zijn bestaat niet. Wie herdacht wordt verdween vanuit het eigen perspectief dat er niets is tegelijk een miljard jaar en een seconde geleden. Verdween totaal. Er is dus…

Nee, je weet het niet, en toch Je bent nu in mijn nabijheid, brutaal stal je mijn blik Je zette me aan het denken, ik moest of ik wilde of niet, vanwaar kom je? Ik heb de deur niet horen slaan Mijn knieën zijn slap, de uitstraling blijft koel, toch? Maar waarom lach je dan? Toen je eenmaal uit mijn gezichtsveld was ben ik gek geworden…

ik heb dingen gedaan waar ik spijt van heb. jij hebt dingen gedaan waar je spijt van hebt. wij hebben dingen gedaan waar we spijt van hebben. en nog steeds zijn jij en ik samen. dat wij samen zijn is het enige wat telt. er zijn ups en downs en wij kennen er vele. wij zijn bereid om te vechten voor elkaar en wij samen hebben besloten om…

De kunst van het verjaren is niet de rimpels tellen of de grijze haren, maar wel het stille geluk van vele mooie jaren. Het fijne aan verjaren is herinneringen delen die we in ons hart bewaren en vooral de wijsheid die we door de tijd vergaren. Dus, voor wie vandaag verjaart hebben wij al onze wensen en vele dikke kussen opgespaard…

leeg is de kapstok, mijn vrienden weg, hun gezichten bleven nog even een rondedans maken in mijn gedachten; tot zij weerkomen en vrolijk hun jassen ophangen aan mijn kapstok.…

En ach, de rivier stroomt voort en zand in bakken op de oever wordt gezift. Af en toe een 'Amandla awethu' in de wind, die hier af en aan rolt langs de heuvels. Onnodig te zeggen, dat vanmorgen weer een aantal kindsoldaten, hun moeders achterlieten, en op weg gingen om zich te bekwamen in de krijgskunst. Of in oorlogstijd of vrede,…

TOEN omdat we kleine vriendinnetjes waren die met elkaar speelden nooit ook maar één moment dat wij elkaar verveelden! NU omdat we samen alles beleven en delen vriendschap als deze zijn er niet vele! VOOR ALTIJD omdat als we oud zijn terug kijken op onze geweldige tijd; die herinneringen raken we nooit meer kwijt!…

Verstandelijk gesproken hadden we het niet mogen laten komen. Wat hadden we? Niets dan elkaar, geen baan, geen geld, alleen een krakkemikkig krot. Natuurlijk brak ze jouw vliezen en kwam ze wel. In haar zag ik jou hernieuwd, en een anders zijn in wording. Door haar groeiden we samen in een onverbrekelijk lot. Jij was het meisje, lief…

lieve kind ik hou van jou laat mij toch niet zo staan in de kou dag en nacht denk ik aan jou omdat ik verdomme van je hou laat me nu leven met de man waar ik van hou die mij liefde geeft en ook nog eens zijn trouw. lieve ramona, mijn lieve kind, gun mij dit geluk dat ik nu eindelijk vind...…

We hebben jou gedroomd en jou verwacht, zo vol verlangen nu zwijgt de wereld even stil vandaag ben jij door ons ontvangen lief klein mensje, o zo pril…

geboren zo klein, zo kwetsbaar, zo fijn, ik zie wat van mezelf, maar ook dat jou, een mensje van ons samen, Dat is precies wat ik wou. Slaap zacht, Lief mensje, Slaap zacht. Ssssht.…

Ik zie je niet Je bent er wel Ver weg En toch dichtbij Heb ik verdriet Zul jij me troosten Die gedachte Maakt me blij Als ik val Zul jij me vangen Als ik roep Hoor jij mijn stem Als ik lach Zul jij me horen Blij Dat ik gelukkig ben !…

Er staan vier kaarsjes op een rij te wachten op het feest. Eén lichtje laat ons alvast zien hoe mooi het is geweest. Nu mogen er twee kaarsjes aan, ons wachten wordt beloond. Het wordt steeds lichter in de kerk, dit huis waarin God woont. Vandaag branden drie kaarsjes, drie vlammetjes van licht vertellen van het Kind dat komt, is dát…

Wat moet je als je levenslust verdwijnt? Wat doe je met je tomeloos verlangen de aardse hel door vrede te vervangen? Hoe kom je internetjes aan je eind? Voor dit soort vragen kun je nu altijd terecht op onze nieuwe suï-site.…

Ik ben meer waard dan iemand die, als jij thuis komt, op jou wacht. 3 jaar lang heb je me 'verward' door tegen mij te liegen en me te bedriegen met mijn emoties gespeeld en me aan mezelf laten twijfelen... Het bedrog was slopender dan het geweld en de agressie die je uiteindelijk (ook nog) in je had. Nee jongen, ik ben meer waard dan…

Ik ben en was altijd je dochter, maar soms ben je gewoon even niet mijn vader. Zie je dan niet dat ik het moeilijk heb? Ben ik soms iemand anders geworden? Papa, ik mis de tijden van ons samen. De tijden, dat we samen iets leuks gingen doen. Weet je papa, dat ik je soms niet meer als papa wil? Omdat ik je gewoon niet meer herken. Je bent en…

Bij het afscheid hebben we beiden een paar woorden gebruikt: “een fijne dag nog!” Al denkend: wat doe jij nou? En ik dacht nog: Nee, nee, niet praten, als je opnieuw gaat praten, gaat zij vragen stellen, een gesprek dat wordt alleen maar vervelend en ik ben een slechte luisteraar. Een gesprek: zij vindt het zogenaamd geweldig wat ik zeg, ik…

Gebroken hartsdingen kan men moelijk lijmen, brokstukken in scherven vallende liefde vererven. Meest bekeken emotioneel uit balans zonder woorden. Pijnlijk getroffen aanvoelen, obsessieve gedachtenmolen. Liefde verteld gebroken, heeft een stervend hart gehad. Herinneringen verlaten ons geliefd en scherven verspreid, tot laatste aanvaarding…

Wild en woest en ledig Was het ruwe veen, Slechts de heide vlocht er Kransen overheen. Boog zich over d'oevers Van de bruine plas En verborg de diepte Van het zwart moeras. Zie, daar nad'ren mannen Met een ijz'ren wil. Aan de zoom dier poelen Staan zij peinzend stil. Broeders op ten strijde, Op, de band geslaakt, Die de schatten…

Met kerst mogen we kaarsjes zijn met geelkartonnen vlammen de mensen mogen aan ons zien hoe mooi de lichtjes branden. Door al die vlammen wordt het warm en zal de kou verdwijnen, ook in het donker is het goed als je een licht ziet schijnen. Zo mogen we naar binnen, die vlammen om ons hoofd, in onze hand een kaarsje dat na afloop wordt…

Altijd weer, je gaat maar door. Je kan niet meer maar je gaat ervoor. Vechtkracht tegen Parkinson. totdat de pijn verzacht: je wou dat het kon. Alweer opnieuw proberen, nog een keer, doorzettingskracht. Jij kunt je verweren tegen pijn en onmacht. Je verrast me weer zo'n oude vrouw. Doorzettingskracht schuilt in jou.…

De oude eik, hij staat daar naamloos, in zijn stoerheid en zijn kracht belichaming een deel van mijn gedacht. Hij staat daar trots in volle glorie. Ik noem hem geduld in groene stilte bevriend met dag en nacht. Zijn wakkere ogen zwerven over ’t gras. Bij avondval zal hij de stemmen van de krekels horen. Zijn bladerdak, het schuilend…

Kleine ongeborene sterrendroom ik droeg je zo liefdevol onder mijn hart tot in het diepst van mijn wezen geraakt jouw fragiele vleugels waren gebroken, af je kloppend engelenhartje al stil verloren koud, nog voor ik je lichaampje leven gaf ik mocht je maar heel even gedenken je koesterende tedere gedachten schenken je mijn vlinderend zonnestraaltje…

ja ik neem je mee op een zondag ergens naar een plekje onder de donkere sparren onzichtbaar voor de buitenwereld bestaand uit vreemden vrienden ouders God niet te vergeten ons kleed spreiden we en we rollen al snel bloot in het jambrood van onze picknick op jouw borst zie ik ze lurken aan het sap rode mieren verstieren jouw zwangerschap…

Ik moet het onder ogen zien het is voorbij Nooit meer jij-bent-ik en nooit meer ik-ben-jij Zo vaak uit elkaar geweest maar iedere keer kwam jij terug Nooit had je genoeg aan mij alleen toch vond je jouw weg steeds terug Ik moet het durven voelen het is voorbij Nooit meer jij-bent-ik en nooit meer ik-ben-jij Zo vaak uit elkaar geweest…

Op lege dagen - zoals deze wanneer vogels weggevlogen mij verlieten voor een verte die ik nemen kon wellicht dacht ik aan langvergane dagen van verlaten witte wolken die genomen door de vogels zomerden in vergezicht In winters hing ik niet aan slaap die was voor dwazen - radelozen nee - nog liever brandde ik mijn ogen rood in evenwicht…

Onlangs was onze Bob zo toeterzat Dat ik maar zelf de weg ben opgegaan. Maar spoedig hield een diender mij daar aan. Hij snoof en vroeg of ik gedronken had. Toen zei ik slim: “Nee, ik heb niets gebruikt. Het is gewoon het asfalt dat u ruikt!”…

de dag dat je me verliet papa, ik dacht, dat ik nooit meer blij zou worden. maar dat is juist helemaal niet zo. ik lach vaak, omdat met huilen de pijn ook niet overgaat. ik heb gemerkt, dat je anders kunt leven. gewoon met mama, en met papa apart. ik mis je wel papa, maar het is anders. hoe vaak ik heimwee naar jou heb is niet te omschrijven…

Kom bij me schuilen, nu niet meer huilen. Je weet dat ik het goed bedoel. Wil zo graag, dat je weet, wat ik voor je voel. Al zie je mijn liefde niet, dat is dan mijn verdriet. Zal er altijd zijn voor jou. Omdat ik zo heel veel van je hou.…