208 resultaten.
Drankmisbruik
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 1.467 Onlangs was onze Bob zo toeterzat
Dat ik maar zelf de weg ben opgegaan.
Maar spoedig hield een diender mij daar aan.
Hij snoof en vroeg of ik gedronken had.
Toen zei ik slim: “Nee, ik heb niets gebruikt.
Het is gewoon het asfalt dat u ruikt!”…
Achterkamerbesluit
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 851 De Belgen trokken aan het langste end
En dus zijn in ons land de druiven zuur,
Want niet Jan Peter, maar een Zuiderbuur
Is straks Europa’s eerste president.
Een grijze muis was, zei men, een vereiste,
En onze muis was blijkbaar niet de grijste.…
Suite
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 332 Na zacht rumoerig wachten op eerste tonen
terwijl gespannen snaren worden aangezet
tot welluidendheid met fluit of klarinet
om Grieg’s suite met schoonheid te bekronen
klinken schuchter de eerste zachte akkoorden
van het schone “Opus 40, Aus Holbergs Zeit”
klanken vanuit de oudheid Muzen geweid
tonen van cello en fagot die we als fuga hoorden…
Parafrase
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 215 In vele golven gaan mijn gedachten
door zeeën van verloren tijd waarin zowel
goede als verkeerde ideeën leegtes vulden die
wijds verhulden wat verwachtingen brachten.
Mijn woorden komen tekort om alle
gedachten te vertolken door zeeën meegevoerd
zowel goede als verkeerde ideeën uit verloren tijd
door verval ingesnoerd niet terug te verwachten…
Don Quichotte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 376 Hij valt te paard met woedend strijdgekletter
open poorten binnen en de vijand aan
slaat zijn slag veegt ieder van de baan
zijn trouwe dienaar volgt hem met trompetter
ten aanval trekt hij moedig onverschrokken
geharnast en gezeten op een vurig ros
vijanden die niet vluchten zijn de klos
heeft geen tijd te eten of jagen achter rokken
de…
Ontwortelde boom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 149 Glibberig nat kleeft het bladeren tapijt
bleek onder mijn voeten
ik huiver van kou
terwijl de winter nog moet komen
zij beiden dreven mij
storm en schuimbekkende
woede van zee
in stilte van nacht
schrijf ik over het verzamelpunt
van geverfde krijsende papegaaien
met stinkende kromme snavels
een tortel vastgebonden
aan een boom
bloesem…
Haarlem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 283 Haarlem, terug in de stad
van symbolen zoals hier
Volherden will ick
voor wie het ziet
en wil zien zoals ik
en meteen hand in hand
ben jij daar met mij
aan mijn hand
in mijn hart
aan mijn zij.…
Een plek om te blijven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 236 Na alle plekken waar je was
en leefde, neem de plek
waar je geboren werd, hier,
waar je wegging, groter,
en in de wereld stapte
als kaplaarzen,
ben je weer terug op de plek
waar de cyclus begon,
een lijn die recht leek
bij het gaan en het staan,
een weg van duizend mijlen
die telkens weer met die
ene schrede begon,
met het onverwachte…
Simple Things (3)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 288 Mijn zusje voorop,
mijn vriendje erachter
en ik achteraan,
duwend.
Jij bent nog
niet in beeld
want ergens anders
in je eigen eenvoud.
Het zijn de jaren
dat alles simpel is
en eenduidig, lang
voordat we het zelf
moeilijker gaan maken
dan het is, om dan
nu weer langzaam
terug te keren
naar de eenvoud
met elkaar.…
Schaduw
gedicht
2.0 met 24 stemmen 9.862 We hebben geen doden, we zijn alleen
denkende weefsels in het heden die zich denkende
weefsels herinneren, vertalingen maken zoals
u bent nu tien jaar dood - tien jaar
dood zijn bestaat niet. Wie herdacht wordt verdween
vanuit het eigen perspectief dat er niets is
tegelijk een miljard jaar en een seconde geleden.
Verdween totaal. Er is dus…
Achterstallig onderhoud
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.348 Chronisch ziek zijn is voor gevorderden
in acceptatie, - in veerkracht, -in onmacht.
Chronisch ziek zijn vergt chronische humor,
omdat het lot je anders vierkant uitlacht :
Minstens anderhalf miljoen mensen in dit land,
met Fibromyalgie, CVS, ME, enzovoort,
willen graag werken en een menswaardig bestaan.
Door media en politiek worden zij niet…
Liefde......
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 665 Niemand kan zonder liefde leven
Liefde is ons van God gegeven
En zal altijd blijven bestaan
Met liefde kan je alles aan.
Liefde vraagt niet, maar geeft
’t Is liefde, die je fouten vergeeft
En niet omziet naar het verleden
Liefde richt zich op het heden.
Liefde die je ogen doen stralen
Liefde is met geen geld te betalen
Het is een bijzondere…
Bemoediging
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 543 Wij gedenken hen, die ons zijn voorgegaan
Hetzij nog heel erg jong, hetzij al oud
Mensen waarover wij veel hebben gerouwd
Ze zullen in ons hart blijven voortbestaan.
Vergeten zullen we al onze geliefden niet
Wij blijven in gedachten met hen verbonden
God, onze gebeden, schreiend opgezonden
Vragend om bemoediging in ons verdriet.
Heer,…
Eloquent
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 411 Een overheidsdienaar te Nulde
Bewees een oud echtpaar daar hulde
‘k weet niet meer wat hij
Toen tegen ze zei
Maar wel dat ie oeverloos lulde…
Scheppingsgedachte
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 505 Een celibatair zei in Aken:
Ik weet wel het zijn niet mijn zaken
Maar is het niet flauw
Dat Hij ooit een vrouw
Zo mooi als die Eva moest maken?…
Bolero
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 Ik wacht op jou.
Een bekend deun klinkt uit de radio
Uit straatlicht valt regen als gele gensters
Vervormd neonlicht door betraande vensters
Ik neurie mee, ach ja, Ravel's Bolero
Je bent daar, God zij geloofd
Lichtbundels zwaaien langs kamermuren
Ik wacht, ach nee...de auto van de buren
Twijfel heeft mij van blijdschap beroofd
Ik wacht…
Verjaardagskaart
netgedicht
2.0 met 43 stemmen 4.292 De kunst van het verjaren
is niet de rimpels tellen
of de grijze haren,
maar wel het stille geluk
van vele mooie jaren.
Het fijne aan verjaren
is herinneringen delen
die we in ons hart bewaren
en vooral de wijsheid
die we door de tijd vergaren.
Dus, voor wie vandaag verjaart
hebben wij al onze wensen
en vele dikke kussen opgespaard…
Belgische plaatsnamen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 466 Een boerke uit HOUTHALEN
had reden om te BALEN
hij zat in zak en AS
omdat hij vergeten was
zij oogst binnen te HALEN.
Een schipper uit WESTENDE
verhuisde naar OOSTENDE
omdat hij in die stad
zijn VEERLE gevonden had
en toen begon d'ellende.
Een loodgieter uit SLUIZEN
die had genoeg van buizen.
Aan al dat zware werk
stelde hij PAAL en…
DDR-2012 ®
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 378 Per slot van rekening ben ik niet gek
Hoe snel op welke dagen ik ook rijd
Op welke bumper mijn mobieltje vrijt
De staat is nog gevaarlijker op weg
Want met één kastje extra in mijn hoofd
Weet God niet meer of ik in God geloof…
Vroege herfst
gedicht
2.0 met 26 stemmen 10.584 Het lijkt geluid dat nooit afwezig was:
de beurtval van de peren in het gras.
De wind haalt nog maar adem, maar die zucht
voorspelt de gang van kan niet op naar sober.
's Ochtends nog september, 's avonds diep oktober
trekt in augustus al het najaar door de lucht.
Of 't blad nu is verzameld aan de voet
of zich als dichte kroon verheft,…
herfst 2009
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.236 Gisteren viel er een blad omlaag.
Er ontstond een gevoel.
Dit is wat ze noemen “melancholiek”.
Bladeren doen niet bepaald weinig moeite
een melancholieke reactie uit te lokken.…
afscheid
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen 2.152 Bij het afscheid hebben we beiden een paar woorden gebruikt:
“een fijne dag nog!”
Al denkend: wat doe jij nou?
En ik dacht nog: Nee, nee, niet praten, als je opnieuw gaat praten,
gaat zij vragen stellen,
een gesprek
dat wordt alleen maar vervelend
en ik ben een slechte luisteraar.
Een gesprek: zij vindt het zogenaamd geweldig wat ik zeg,
ik…
Eros op zondag
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 1.726 ja ik neem je mee op een zondag
ergens naar een plekje onder de
donkere sparren onzichtbaar
voor de buitenwereld bestaand
uit vreemden vrienden ouders
God niet te vergeten ons kleed
spreiden we en we rollen al snel
bloot in het jambrood van onze
picknick op jouw borst zie ik
ze lurken aan het sap rode mieren
verstieren jouw zwangerschap…
duizend bloemen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 486 duizend bloemen zal ik voor je plukken
witte margriet ga ik voor je zoeken
door de velden loop ik langs de bermen
rijd ik met jouw bruidsschat in mijn hand
duizend bloemen raap ik bij elkaar het is
niet te veel gevraagd om te speuren naar
de blauwe korenbloem in de akkers
vergaar ik schoonheid voor jou alleen
duizend bloemen zo veelkleurig…
Verstandelijk gesproken
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.762 Verstandelijk gesproken
hadden we het niet mogen
laten komen. Wat hadden
we? Niets dan elkaar, geen
baan, geen geld, alleen een
krakkemikkig krot.
Natuurlijk brak ze jouw
vliezen en kwam ze wel.
In haar zag ik jou hernieuwd,
en een anders zijn in wording.
Door haar groeiden we samen
in een onverbrekelijk lot.
Jij was het meisje, lief…
oorlogskind
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 973 Een kindje in een sloppenwijk
loopt langs de straat te dwalen.
Het vraagt zich elke dag weer af
waar kan ik eten halen.
Een kindje dat geen liefde kent
groeit op met het geweld,
De angst in de ogen van hem,
spelend op een vuilnisbelt.
Zijn ouders heeft ie nooit gekend,
door oorlog omgekomen.
Soldaten in hun groene pak
hebben hem alles…
3-éénheid
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 728 GELOOF
Ik struikelde...maar werd gevangen,
ik wenste niet....maar bleef verlangen
Ik worstelde...en kwam weer boven,
omdat ik altijd.....bleef geloven!
HOOP
Ik ben gevallen...maar weer opgestaan,
Ik was gestopt...maar weer doorgegaan.
Ik sloot me af....maar stelde me weer open,
omdat ik altijd....bleef hopen!
LIEFDE
Ik zweefde…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 510 De wind raast met veel geweld
en kracht door de natuur.
De geluiden, de aanblik,
geweldig, en zo puur.
De wind gooit de golven
met kracht op het strand.
De mens biedt gebogen
enige tegenstand.
De bomen, ze schudden
en zwieren heen en weer.
De wind laat zich kennen
en blaast nog een keer.
De wind met zijn geluiden
gefluister of gedonder…
de Rups
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 410 Een rups die op een espenblad
dik en volgevreten zat
was heerlijk aan het rusten.
Een spreeuw die toevallig overvloog
hem zag, en bij zichzelf overwoog
dat hij die ook wel lustte.
Hij pakte de rups, keek om zich heen
vond een plek en streek meteen
als trotse vinder neer.
Maar de rups, zich eigenlijk nooit bewust
dat hij zo graag werd gelust…
Afscheid
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.151 Je staat daar ontroostbaar na zo'n moment
en je voelt je of je verlaten bent
er was iets moois dat is beëindigd
dat constant je gedachten pijnigt.
Maar dan opeens glijdt zacht en warm
om je schouders heen een arm
die je troost biedt en voelen doet
dat je toch ook weer verder moet.
Heel langzaam kruip je dan uit dat dal
en weet dat de tijd…