213 resultaten.
Optelraam
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 409 Hoe de dagen aan mij
ontkomen, telkens loopt
een ander tegen het
openstaande raam. Het
kind in de keuken eet
niet uit mijn hand, zelfs
de blikken pannen heeft
ze roerloos laten staan,
zeldzaam telt ze haar
uren op een houten raam,
daarop is het echte leven
pas begonnen, zij kan het
niet helpen want ik ben
het enige dagboek wat ze…
Zoals ik was
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 679 Ik lig hier te woelen
Alleen weer in mijn bed
Stoot je af want ik wil niet voelen
De ziekte waartegen ik me verzet
Ik ben ziek dat weet ik
Maar wil niet dat jij het ook ziet
Wil niet dat jij schrikt
Ziek zijn bij jou, nee dat wil ik niet
Dus heb ik besloten
Je te laten gaan
Zal ik jou afstoten
Zodat jij mij niet achteruit ziet gaan…
Naar de hemel en terug.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 ik herinner mij duizend en één woorden-
ze vliegen in mijn oren en flitsen voor mijn ogen
alsof de donkere nacht me meeneemt.
ik val vanaf de hoogste toren die ik ken
zo de diepte in en vang mijn eigen gedachten.
soms zou ik willen zweven als een vogel
dan zou ik mij vrijer dan vrij voelen-
kan ik eindelijk beseffen hoe het is
samen met…
De zee / verlangen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 299 Groot is mijn verlangen
naar je grote wijdte,
de kleur van kobalt groen en
het fonkelen op ijsblauw water
je speelse schuim, dat dartelt
als een wit kanten kraagje
kabbelend langs wachtende
rotsen, die glimmend als
pasgewassen robben jong
luisteren naar jouw verhaal
van waters uit verre zeeën.
Groot is mijn verlangen
naar je grote grijze…
- De vermaarde rozentuin -
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 318 De vermaarde beroemde rozen
wensen niet te wijken,
ondanks hun doornen niet
rozenvariëteiten
schitteren voorbehouden vol betekenis
in het avondlicht der zon
de koele frisse avondlucht, begon
zwijgend als een bries
met wereldallures,
de vele kleine webben van spinnen te tonen
de bijhorende kleine cirkeltjes
een voor een krachtige…
Vuil
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 151 De stad raakt straks de afvalbergen kwijt
Een nieuwe CAO is afgesloten
De boel wordt morgen keurig schoon gespoten
En dat werd zoetjesaan de hoogste tijd
Want bij Rouvoet en bij Pechtold moet u weten
Hebben er ratten in de vuilniszak gezeten.
------
Voor een artikel in het nieuwe tijdschrift Binnenhof werden de vuilniszakkenvan…
De schemering dempt
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 170 ik had zo, meen ik
willen inschepen onder een bladzijde
door de letters van je gedicht
hoe kan ik lieve woordjes vangen
aan dagzijde van onderdak op het kustgebied
in de schelp van je heupen
om mijn vingers rond je haven te sluiten
binnen gehoorafstand
ik wilde wat roepen 'binnen onze taal'
de zee klotst altijd voort in eindeloze deiningen…
Jeugdherinnering
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 237 Ik weet precies de plek nog waar ik liep
te wandelen als kind en iets beleefde,
dat een verukking in mij wakker riep
waardoor ook ik, heel kort als and'ren leefde.
Wij wandelden, een rijke vreemde oom,
niet eens een bloedverwant, ging tussen beiden
ik-vroeg een wees-hoord'aan zijn hand beschroomd,
hoe rijk zijn kind het kinderleven leidde.…
doornenpad
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 919 gelokt door de geur
nam zij het pad der rozen
raakte pas verstrikt
toen het pad steeds smaller werd
wat resteerde was haar geur
(tanka)…
Rust
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 411 Vakantie
een moment van rust,
de klok staat stil
aan de kust
is niets meer te zien,
dan water en rotsen,
geen stilte,
want de branding
vult de gaten
in de vakantierust op
en toch:
is het vakantie,
een periode van rust.…
Leven als water
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 297 Het leven, het water, ze kabbelen beiden
vroeger of later stoppen ze met stromen
van welke kant de stroming ook mag komen.
Hoe anders ligt dit met de zee,
die gaat af en op met getijden mee,
trekt zich terug wanneer het vloeit en ebt,
in een ademtocht weer recht.
Hoe frappant gedraagt zich de oceaan,
die ook alle kanten op kan gaan…
fee
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.809 in het bos
van de eenzamen
ontwaak ik
in een leven
niet van mij
voorbij
schieten de beelden
en ik denk
aan haar
haar gezicht
dat ik verlies
ik dwaal
verloren
tussen de bomen
op zoek
naar de stilte
waar ooit
de rivieren
van verdriet
niet meer stromen
ik voel mijn tranen
kolkend
langs mijn wang
en ik ben bang
zo bang…
Zo zag?
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 415 Er zijn dagen met zonnestralen
de regen die tikt tegen onze ramen
onweer, geeft jouw gevoel zo weer
de liefde die het zo mooi kan vertalen
ons leven, waren we nu maar even samen
hand in hand lopend langs het meer!
Het leven, waar jij ook mijn zonnetje was
in vele dingen denk ik zo even aan jou
het praten en ook je spontane gulle lach
die…
Verliefdheid blijft
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 387 Zij komt in de avond met de maan
een gebogen lijn van licht
het hartenbeest, de hartenvrouw
In de morgen maakt zij zich los
uit de armen van de slaap
wijfelt tot ik haar wakker kus
haar ogen glinsteren me tegemoet
Op de vraag welke zij verkiest
aarzelt zij even: de soorten
schikken zich in haar hoofd,
haar keuze valt…
ZUIDERBEGRAAFPLAATS
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.896 Langs de knusse Burgemeester Wuiteweg
waait koelte van dichte beukenkronen,
die zich, statig als hechte groep, tonen,
omgeven door een hoge, waakzame heg.
Uit de bomen zakt reine adem weg
op lager lover, verfraait de tonen
van 't gevederde koor dat hier mag wonen,
vol liefde zingend, of zwijgend _ aan de leg!
Luchtig gras geeft alle zerken…
Een nieuw leven.
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 591 Een veulen geboren in de wei.
Zijn moeder trots
en liefdevol erbij.
Het veulen staat daar
nog trillend en wankelend
op zijn lange benen.
Stil en ontroerd,
ga ik weer henen.…
Lot
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 364 zo licht het is
de muren te breken
van een stad in verval
zo zwaar
de stenen te kantelen
waarachter de uitgeputte verte
gemiste kansen kuilt
ik strek mijn hand,
grijp de stengel
van een netel, hij prikkelt
juist genoeg
ik schep de grond over de rand
zie mijn geweten, bloot en schraal
spelt het verjaarde beloftes
letter voor letter…
Ik ben de weg
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 351 “Ik ben de weg, de waarheid en het leven”
Zegt Jezus, onze Heer in Zijn woord
Zijn stem zal overal worden gehoord
Want Hij wil ons rust en vrede geven.
“Ik ben de weg, kom maar tot mij
Allen die vermoeid en belast zijn
En gebukt gaan onder druk en pijn
Ik maak U van lasten en zorgen vrij”.
“Ik ben de waarheid”, geloof dat maar
Jezus heeft…
Zonnebloemen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 187 Een bloem zo mooi en groot
gele kleuren met een donker hart.
Zij staan met hun armen in de wind
omhelzen zo de warme zonnestralen.
Naar de hemel zullen ze gaan groeien
de goudgele bloemen van de zon.
Ik mag naar de zonnebloem kijken
tot ze jou in de hemel zullen bereiken.…
De wandeling
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 278 Een slechte bui drijft mijn bewuste binnen, schildert de
wereld grauw, negatief gevoel omwolkt herinneringen,
destabiliseert mijn leven, ik zoek afleiding en wandel de
binnenstad in, de oude stad waar niets verandert trek ik
aan als ‘n warme jas, ze is helende pleister op kwellende
littekens; ik herdenk Kees P op de binnenplaats van het
Burgerweeshuis…
HARD EN TOCH ZACHT
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 717 De hele dag maar èèn gedachte
ik wil er niet meer aan denken
maar dat beeld raak ik niet kwijt
het is een herhaling in zichzelf
een dubbeltelling
altijd naast elkaar
in volle harmonie
van vlees en bloed
mooi in hun pracht
hard en toch zacht
worden met liefde omkleed
gestreeld. geaaid
baby in verrukking
zuigt, trekt en smult
groei…
Internet
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 927 Met aandacht,
nieuwsgierigheid
en verlangen
vergapen we ons
aan de onuitputtelijke bron
van informatie
die Internet ons iedere dag
weer geeft
en we alles proberen
te ordenen tot een geheel
met de overtuiging dat we weer
van alles hebben beleefd?
toch wordt het ons soms te veel
en blijven we erin hangen
Kunnen we nog wel zonder
dit fenomeen…
me bewust
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 254 ik voel ‘m
hij staat er weer
al kloppend
aan m’ n deur
mijn eindigheid…
prima luna
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 250 waarom, mijn vriend
ben ik in dromen de ochtend;
het koor van licht dat waarheid met
ruime vleugels draagt
de boomvrucht
omlijst door vreugde; het dauwgeritsel
van het vroege uur
waarin ik mijn handen vind
om elk gebaar van liefde te beantwoorden
en dat de dag sterker maakt
met zachte binnenstem
waarom, mijn vriend
wil ik weten…
De zin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 de nacht staat in donkere stippels
te staren in het niets
tot je lach mijn haren kust
waardoor de zin plots
door mijn lichaam tintelt
zich laat opsmukken
tot overspel met woorden
het zachte ebben van
liefdesvloed tot stilte
watervallen van plezier gestort
als regen in een woestijn
in een buitenzinnige tijd…
Distichon 6 Autobiografie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 332 Steeds heb ik in mij gemeanderd.
Steeds ben ik in mijzelf veranderd.…
Ruben
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 277 Ruben komt straks thuis,
met heel veel mensen om hem heen.
Ruben komt straks thuis,
alleen.…
crisis bestrijding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 80 Gelukkig, ze deden allemaal weer mee,
Om geld te lenen aan Griekenland,
Want daar liep het al jaren uit de hand,
En het dragen van water naar de zee
Want wie de crisis niet afdoende bestrijd,
Is doorlopend in crisis tijd !…
Deuntje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 Ik fluister tegen de boom
dat mijn hart een dansje maakt
voor jou
ik neurie in de wind
het deuntje van je glans
ik draag in mijn borst
een kruidje van de dag
dat ik je klaarlicht
uit de verte komen zag
ik herkende heel je gloed
en schokte bij je blik
die mijn bestaan verlichtte
met de vlam van juist en vol
nu fluister ik naar…
Jouw stilte
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 127 spreekt pijnlijke boekdelen
die van vervlogen tijden waarin het slijpen
van messen nog vlijmscherp voor de geest staat
men niet schroomde ze te gebruiken…