224 resultaten.
Het pad
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 172 Het pad is verlegd, kronkels verwijderd
rechte paden zijn opnieuw aangelegd.
Voetstappen zoeken naar nieuwe sporen
de oude van gisteren, zijn nog onderweg
naar morgen.
Op zoek naar een nieuwe bestemming
om alles van het verleden achter te laten
verder te gaan met de blik gericht naar de
nieuwe toekomst waar alles dan alleen nog
maar herinnering…
warm verleden
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.244 mijn dochter heeft een tatoeage
heel dierbaar, goed voor de fotoreportage
het is de handtekening van haar vader
hij was haar levensslagader
10 jaar geleden is hij overleden
een mooie herinnering aan een warm verleden…
Een flink postuur
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 356 Een rondborstige vrouw uit Medemblik
Toonde haar fraaie bijzettafel
Aan de rugwand van haar blote navel
Sinaasappelhuid met vlezig slik
Ik verschoonde haar riante kavel
Ze lag op haar ene zij
Ik was echt geweldig blij
Met een grote washand als dubbele wafel
Wat dacht je wat ze toen zei?
Tijdens al dat gesop
Hé, jongen doe je ze wel allebei…
Prelude van de lente
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 174 hij zag
de winter bloeien
in de eerste sneeuw
zij hoorde
schotsen breken in de
donkere schuif van kruiend ijs
de nacht gaf
amper nog zijn
korte sombere dagen prijs
hij wist
de sterrenhemel
bewonderde de klare maan
maar zachtjes kwam
het fluiten van de vogels
aan een prelude van de lente toe
hij zomert al in
licht en warmte…
vredesplein
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 179 weg geranseld
door soldaten
op het grote vredesplein.
opgesloten
door verdwaasden ,
die geen mens meer wilden zijn.
woest gemarteld
in hun cellen.
doodgeknuppeld
door geweld en helse haat,
omdat zij vol liefde en goedheid
wilden strijden tegen 't kwaad.
lachen is totaal verboden
op datzelfde vredesplein.
zouden ook die beulen weten…
het noorden kwijt
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 206 oef !ik voel me hier verloren,
ik ben verdraaid het noorden kwijt.
wil me even nu niet storen,
straks krijg jij een zee van tijd.
als je wilt, gaan we dan zeilen
naar een land heel ver van hier.
ik kan niet zeggen hoeveel mijlen
in een bootje van papier.…
Anders
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 339 Ik ben anders dan anderen,
ik tover bloemen op sombere gelaten,
ik maak mensen kwaad omdat ik te dichtbij kom
met mijn waarnemingen en orale uitingen. Soms
zou ik ook wel voor altijd willen zwijgen, zoals
de massa, maar dat is mij te gemakkelijk, te braaf
en te laf. Een dichter is geen dichter als hij zwijgt
als een sfinx, als het graf, nee,…
DICHTBIJ
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 280 Al weet je niet waarom, je bent
er altijd naar op zoek
en het zoekt jou
het kent je twijfels al te goed
het deelt je angst en toont zich pas
wanneer je roerloos
durft te blijven kijken
het is al lang en breed verdwenen
vóór je dacht
te kunnen zeggen wat het is
het is zo stil, zo klein
zo echt en het
gebeurt zo vreselijk dichtbij
het…
waarom
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 512 was ik nog maar een kind
dan gaf ik er niet om..
maar dit doet zo'n pijn
en ik weet niet waarom.…
Aprilzonnetje
poëzie
4.0 met 3 stemmen 532 Een zonnetje in de lentetijd
heeft menig tere bloem misleid ;
het weet zo zoet te vleien
en wil het knopje vrijen.
Voorzichtig, argloos bloempje in 't gras !
Dat valse zonnetje is er pas,
of 't wijkt voor strenge koude, en ras
is 't knopje prijs gegeven
en boet zijn jonge leven,
kwijnt langzaam weg en mijmert stil
„'k Vertrouwde op 't…
Beste Koning Albert...
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 441 ‘Amai. Wij zijn de beste, wereldwijd!
De ganse wereld zegt: proficiat.
En kijk nou toch eens wat U heeft gehad
van Sap, Cohen en Pechtold, Majesteit.
Een grote doos met aangehecht een kaartje:
Hier heeft U Rutte. Houdt U hem een jaartje.’…
bodemleven
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 203 wurmend door aarde
doorluchten dikke pieren
grondig en diepgaand…
warrige boel
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 329 De waarheid lijkt daar
voelbaar in ieder moment
In de stilte en het geluid
als jij dichtbij me bent
Jouw gaan komen en gaan
door het leven dat jij leidt
Zover weg van al mijn dromen
verloren in de afgelopen tijd
Soms weet ik niet meer hoe
het allemaal verder moet gaan
Jij zit nog diep in mijn hart
maar wil jij me wel verstaan
De waarheid…
vluchtsporen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 178 scherpe helmranden
vlijmen blote voeten
rode druppels sporen
in het blonde zand
tussen duintoppen
verdwijnt een hoofd
duikt elders weer op
vertwijfeld op zoek
naar wat niet deert
sporen vormen paden
uitgesleten in het zand
na iedere nieuwe storm
onherkenbaar toegedekt
maar als het lot
niet valt te keren
vluchten een redding…
Toegang
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 ik schouw uw lijf en leden
in opperste verbazing
gepaard aan wilde lust
curven
bogen
ellipsen
geen rechte lijn te zien
of het moest zijn
die van uw geest
die mij de toegang weigert
zonder bevestiging
van mijn fatsoenlijke intentie…
het leven
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.002 de stad staat in brand en hij tekent het uit
laat me voor jou een bootje blijven op de rivier
kabbelend zonder zicht
het ene huis met doorgeslagen ruiten
de man die scherven raapt aan zee
je schreeuw nog eens in een schelp hoort
de koude rilling over je heen als je huilt
tot je weer steen bent zo hard
zo liefdevol…
DE DEUR IS OPEN
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 293 De deur is open, hij blaast in mijn gezicht
de muren omarmen mij
de vloer ondersteunt mij
het plafond onderdakt mij
het gekraak van de vloer ‘ik hou het bijna niet meer’
het plafond is zwanger, hangend naar benee
de muren zijn bejaard, ze krimpen een beetje
de deur blaast mij in het gezicht,
spiksplinternieuw is de deur
met een koude grijns…
Aanraking
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 [Haiku]
De zon schept een band –
treurwilgen strelen elkaar
met schaduwvingers.…
Als ogen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 250 Als ogen het licht kunnen dragen
niet alles in schemer verdwijnt.
Het verdriet de grens heeft bereikt
wonden langzaam gaan helen.
Littekens achter zullen blijven, die
nooit helemaal meer verdwijnen.
Dan zal licht het leven weer kleuren
warmte en ook liefde gaan schenken.…
het lekkere leven
hartenkreet
0.0 met 4 stemmen 389 vanmorgen vroeg om halfacht
werd er te veel van mij verwacht
een nacht vol tederheid en genot
verborgen achter een staatsslot
smachtend kijk ik uit naar de nacht
die weer eens op mij wacht…
Vederlicht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 148 de dag ontdooit
in het onrijpe natuurschoon
waarin zich het ijs kwijtraakt
aan het water
het lost op voor mijn ogen
in de stralen van
de goudglooiende zon
glinsterend dansend
de morgen in lichterlaaie zettend
de minnelijke ochtendstond
die mij aankijkt
en ondergaat in een
bloesemende middag
vederlicht voel ik mij
aangekomen waar…
perfecte vulling
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 1.278 onberispelijk
vullen de echtelieden
het tweepersoons bed
zij heeft een wespentaille
en hij een paardenmiddel…
Een helpende hand.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 770 Iemand die veel
leed heeft
in zijn leven,
wil zo graag ook
wat vreugde beleven!
Als naaste kun je
dat geven...
Om die eens te bezorgen
een fijne dag,
waarop men dan
genieten mag!
Zoiets verzacht de pijn
en kan men
even gelukkig zijn!…
De avond
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 182 Langzaam gaat de zon ten onder.
Wolken kleuren rood en geel.
Bliksem begeleidt de donder
bij een machtig tafereel.
Over alle stille bomen
waakt de grote gouden maan,
vergezeld van mooie dromen
die als sterren blinken gaan.
Als het schouwspel over is,
dan pas valt de duisternis.
Alles wordt in 't zwart gehuld
en de zon wacht…
wereldwijd web
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 133 wanneer ik er niet ben- kruip je uit je hoek en spuugt
wat draden vuil
langs witte muren hangt nu een gordijn
vol dode vliegen
rond de glimlach van een dwaas
verrijst het spiegelbeeld van goed fatsoen
de opgepoetste norm verhult slechts
zelfgesponnen onschuld
die
niets anders meer mag doen
dan eeuwig vaster liggen, in de zomen van…
voorspelbaar
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 225 ik ben er niet
ik ben er wel
ik ben er niet
wel
in het rondgaan
achteraf beschouwd
van de nacht en mijn mond
voor om het even welke overgave
de herhaling
bij de eerste lichaamsschemering
wanneer
vooraf beschouwd
de rest van mijn zwaartekracht
verdwijnt
als een eiland
in het midden van de dag…
Het huis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 775 Het huis
legt sneeuw in zijn tuin,
spuwt rook uit zijn kruin.
Moeders leggen er hun kinderen,
kinderen leggen weer moeders,
enzovoort,
enzovoort…
en het huis verscherpt zijn blik,
ruiten worden gewassen,
kinderen steekt men in jassen,
laarzen moeten passen,
schoenen moet men boenen.
Ik lach,
reik hem mijn hand,
maar hij heeft me afgedankt…
Gnomeo & Juliet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 750 er waren eens twee tuinkabouters
zij hadden malkander zo lief
ze droomden van bloemen en bijtjes
foei, zij had een rode muts
bah, hij had een blauwe
wat je zegt, foute boel
hij woonde in 2 B, zij in not 2 B
twee buurten met haat en doodslag
waar velen gingen "scherven"
Gnomeo & Juliet zochten asiel
in het land van de paarse mutsen…
dementie1
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 334 Ondanks het feit
dat ie soms niet meer wist wie z'n kinderen waren
of waar het toilet ook alweer was...
Ging hij iedere ochtend
het ontbijt voor haar maken
en begon dan al zingend aan de afwas
Ondanks het feit
dat ie soms niet wist voor wie hij kookte
of wie ze eigenlijk ook alweer was...
Ging hij iedere middag
de piepers schillen
en…
Geen aarzeling
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 236 De lente heeft vandaag
geen enkele aarzeling
om de deur van de winter
verder te sluiten.
Maar de donkere
wolken in de verte
nemen eerst nog even de vrijheid
haar overvloedige water
te schenken aan de gouden
rivierstroom heel ver aan horizon.…