Alle inzendingen, jaar 2012, week 35

Ik zag een boom vol bladeren zijn takken trots omkaderen, en bijen door te zoemen hun voorkeur niet verbloemen. In water zag ik vissen hun eigen koers beslissen. Van al die mooie dingen moest ik spontaan gaan zingen. Dat deed een vogel besluiten mijn liedje uit te fluiten. Waar haalde ik het lef vandaan om hier mijn eigen gang te gaan…

De vos preekt de passie, pretendeert een daad van compassie. Toch wil hij je gewoon te pakken nemen met zijn snode plan. Wie neemt hem te pakken, en hakt 'm in de pan? Heeft d'r ooit iemand vossensoep gegeten, en het na kunnen vertellen? Is dat een delicatesse, geserveerd met de souplesse van een jager en een meesterkok…

In jouw armen ben ik veilig, In jouw armen droom ik weg. In jouw armen sluit ik m’n ogen, Weet niet wat ik denk of zeg… In jouw armen ben ik bij je, In jouw armen heel dichtbij.. In jouw armen is het heerlijk, Heerlijk als ik met je vrij… In jouw armen staat de tijd stil, In jouw armen, zo ontzettend fijn.. In jouw armen, zoveel warmte…

Een lul en een zak bleken kroonjuwelen van koninklijke tak en ieder wil ze strelen.…

‘s nachts zullen handen, andere dan de mijne…, mijn wang strelen, mijn huid verkennen, teder doch doeltreffend, me liefkozen, beminnen.. Dan voel ik zijn warme adem in mijn hals, zijn kloppende hart tegen mijn borst als hij mijn voorhoofd kust. ’s nachts, dan zal hij zijn armen om mij heen slaan, mijn jankende, bonkende hart kalmeren. Mijn…

het septembert, de kroeg in mijn hart sluit de zomer en serveert slechts nog brak water – het sterven nadert en de zon sluit langzaam haar poort, het vlees dat de vrucht droeg is nu rijp aan bederf en geurt naar ontboezemingen uit een herfstig verleden trage kruinen dragen de wind en spreken regens en stormen uit over deze haatdragende vlakte…

Wie is vandaag nu weer een jokkebrok Wiens draaikont drukt de waarheid op een hoopje Welk liegbeest neemt met u een smerig loopje Wie heeft het met de feiten aan de stok 'U deed het toen en nu doet u het wéér' 'Niet jullie', zegt de leugen, IK regeer!' Tijdens deze campagne beschuldigen de lijsttrekkers elkaar over en weer van leugens…

Met het oog op de verkiezingen voeren politici deze weken campagne. ------------------------------------------ Het beste in politici komt boven, Zoals dat bij verkiezingen steeds gaat. Ze lopen op de markt en bij de straat En zijn bereid de wereld te beloven. Maar vóór dat alles klakkeloos te slikken, Pak eerst een speld om daar doorheen…

Sluizen openen in broekbossen en draslanden. De moed zwelt aan om zich van schroom te verlossen. Zomerkoelte doorklieft, doorregen van een toekomstig onvergeten. Golven in eindeloze stromen die van geen wijken weten. Samen knijpen ogen broederlijk de gemarmerde leden strak en stijf. Het is de stormvloed die zich bevrijd uit het kwetsbaar verkrampte…

De stilte die U toezingt Heer doorademt echo’s van weleer de rust van hemelingen hier wordt Uw Woord bezongen het stilt in ons de honger ’t verlangen naar Uw keer. Uw zegen in het zondagslicht het lichten van Uw Aangezicht het geeft ons zoveel vrede gaande met U in ’t hier en nu voelen we door Uw leven dat U ons blijft omgeven…

Als je leven aanvoelt en aanziet als een wilde woeste overwoekerde tuin en je in je achterhoofd blijft horen: “I never promise you a rosegarden” zou je kunnen overwegen te gaan wieden, harken en het 'vuil' te verbranden! Wedden dat je door het oplichten van het vuur zelf oplicht en met een opgelucht gevoel gaat werken aan jouw tuin…

vanwaar komt wat mij doordringt? met gesloten deuren en ramen is het er als een doorzichtige houtworm vreet het zich gestaag naar mijn binnenste niet te stuiten knagend vol genot geen verweer maar zin in morgen meer het leven laat zich zien zonderling kronkelend maar helder als glas flonkert het diep in mij handen voor de oren ogen strak…

zoals tere druppels van verlate lenteregen zachtjes glijden langs hunkerende bladeren dat geluid nauwelijks waarneembaar maar wat oren doet spitsen klinkt als je, op jouw manier zacht mijn naam zegt in mijn linker oor…

dat wij af en toe elkaar in de weg lopen botsen omdat synchroon geen heerser is het is niet vallen en opstaan maar vertrouwd elkaar aanvoelen, aanvullen en aanhalen verwarmen met kussen die niet uit de tijd zijn kom, laat mij je dragen over de drempel net als toen, waar wij overheen vielen lachend in onze armen en jij getoupeerd dat ik nog…

Bij de een Vanzelf gekomen En al helemaal Niet gepland Bij de ander Met zorg overlegd En niet gekomen Zo zijn geluk En verdriet zo maar Naast elkaar gelegd In dankbaarheid geschreven voor mijn 57e verjaardag, 1 september 2012.…

Voor Jeannet Koninklijk opent Zij de luiken Voor het nieuwe Licht dat vol Levenslust binnenstroomt Cipres en salamander Om voorrang strijdend In dit nieuwe licht Dat naar 't lijkt Altijd duren zal Geschreven voor je 54e verjaardag, 1 september, Dolomieten, vakantie 2012…

Twee helften van een als een orchidee aardig waren zij getwee ook al had hij het gedroomd leuker was het nooit geweest ps/geinspireerd door Love and Summer van W.Trevor…

Het beeld van de Heilige Antonius, zal ik nooit vergeten ! Ik zal weten, dat ik altijd bij Hem, op jou wachtte. Immer, met alleen jij, in mijn gedachten ... . Hij redt me : zowel Antonius, als jij, mijn zielsverwant ... dan verlies ik niks. Het is een beeld voor mij geworden van hoop, geloof, warmte, liefde en zuiverheid. Een beeld van een…

ik heb geprobeerd de stukken te lijmen van mijn bestaan op kleur gesorteerd maar het mozaïek bleef chronisch ziek in klank gecomponeerd het lied klonk depressief zonder licht in de donkere tonen met letters beschreven helaas wilde de ziel in woorden en zinnen niet leven tot ik in je ogen mocht kijken de geboorte van liefde zag…

Vroeger was het tuintje onverzorgd toonde fust en lege flessen en men wees met uitgestoken vinger Heden zijn de tuintjes goedverzorgd zonder fust of lege flessen de A.A. wijst met opgeheven vinger…

ik breek denkbeeldig nietszeggende blokkendozen af van architecten die op lege plekken munten waar ooit kerken stonden majestueuze bouwwerken met een ziel en hoge torens: als wijsvingers naar omhoog waarvan men dacht dat ze uit de tijd waren kathedralen geen dienst meer deden nooit gedacht ze om te bouwen in godshuizen voor starters…

Sonnetten lezen op een zomerdag, Daar is maar weinig mee te vergelijken. Natuurlijk die van Shakespeare (onder eiken, Een briesje waait, er klinkt een vinkenslag). U haat cultuur en hebt aan Shakespeare maling? Lees Coen’s vertaling en besef uw dwaling.…

schrijf een zin van 120 woorden lees Proust om te weten hoe je ja, hoe je dat schrijft de lichtgroene bladeren langs de ijle wilgentakken bij de vijver waarin men kijkt om zichzelf te zien zonder rimpels en liever nog een gouden toekomst en kinderen als in Combray die misschien weinig weten bij de vijver gouvernantes en…

Een vloedgolf van emoties Overspoelt mij Na ieder verwijt Na iedere snauw Ik dreig te verdrinken In een draaikolk van woede En teleurstelling Na iedere schreeuw Of duistere blik Maar zelfs als ik denk Dat ik niet verder meer zinken kan Kijk ik naar boven En zie ik door een waas van tranen Een onbewolkte hemel Ik vecht mezelf weer…

er was eens... zo horen sprookjes te beginnen vreemd hoe zinnen zoet ingeslikt losgekoppeld gaan stollen in de maag bij ’t laatste treffen jij diezelfde blauwe blik beneveld bij de gedachte dat wij ik denk het zou ’t einde moeten zijn er was eens...…

Lieve kleine schat Hulpeloos zacht wiegend, bloot Kusjes op je snoet…

VROUWEN EN DE DOOD, GEDICHT FOPPE Vrouwen hebben me mijn leven lang geholpen gewoon omdat ze er waren en het huishouden en aandacht gaven hen ben ik eeuwig dankbaar ik wou dat ik iets terug kon doen voordat ik doodga maar dat kan ik niet alleen een gedicht en mijn uiting van waardering door hen was het de moeite waard om te leven want…

Een toeriste in IJsland, die de groep even verlaten had om zich te verkleden, werd daarna niet herkend en dus vermist. Zij zocht zelf urenlang mee naar de vermiste vrouw, niet wetende dat men háár zocht. De zoektocht met 50 mensen en een helikopter eindigde om 3 uur ’s nachts, toen haar duidelijk werd dat zijzelf werd gezocht. Ga niet te gauw in…

niet dat ik wil vergeten je sporen verliezen in de sneeuw niet dat ik wil vluchten alleen even luisteren, zien hoe vlokken vallen een lichtkrans leggen jouw schaduw vinden…

Wij moesten de kosten berekenen, want het is een hoge prijs, wanneer we de Heer willen volgen, tot in het PARADIJS, een feit….. genoemd door Hemzelf - en dat heeft Hij voor niets niet gedaan, want Hij wist écht als geen ander hoe het ons hier zou vergaan - aangetast door de wereld, door de gruwelen om ons heen - en hoe Hij nog aan dat vloek-hout…