Alle inzendingen, jaar 2012, week 43

Ik zou jouw engeltje willen zijn jouw pas ontdekte schat. Ik weet alleen niet waar je uithangt. Maar ach wat dondert dat!…

vergeet de dalen en kraters die zijn gebrand in je kern gekerft tot diep in de lijnen van jouw krijsend bestaan leef naar paarse hoogtes als de laatste minuten van lachen en tranen vier je ademen met het stromen van de wind vraag de zee te zingen tot de morgen komt…

Ach ik hoop dat je ooit bij me nederdaalt en je hand liefdevol door mijn haren haalt, dat je stem zoet en zacht in mijn oren zingt en je kus op mijn huid mijn verdriet verdringt en ik hoop dat m'n hand in de jouwe glijdt en me brengt naar een land nog bevrijd van tijd. Ach, ik hoop en ik bid en verlang…

Een grote kruisspin contemplatief op zijn web doet zich heel vroom voor…

Geef me je hand en ik hou je vast Geef me je mond en ik kus je lippen Geef me je liefde en ik geef je mijn hart.…

Er wordt dagelijks zoveel troep wereldwijd op de markt gegooid dat je gerust ook letterlijk kan spreken van een rommelmarkt ik bedoel een vrijmarkt een dagelijkse!…

verloren slenterend door een jeugd waarin je zocht maar niet kon vinden, stond je soms uren op een hoek de tijd verhangend met wat vrienden. maar toen zíj langs kwam, zonder naam, beschermd tussen va- en moeder in, had de vriendschap afgedaan, je droomde haar jouw koningin. nu, jaren later als mevrouw, ook meisjes worden eens volwassen,…

Woorden praat tegen me gooi woorden over me heen ze sijpelen door m´n haar ze glijden langs m´n neus mijn mond zoeken ze binnen glippen proberen ze stijf gesloten hou ik mij tevergeefs ik voel ze plakken aan mijn gehemelte krioelen onder m´n tong zo verlammen jouw lettergrepen mijn zinnen voel…

nietjes maken vast . . . . . . . . . . . . . geen kans om iets te winnen bij een loterij…

Het verkeer stokte chaos op de rotonde dagelijks infarct…

Waarom is de mens dood Als hij op het oog Drukdoenerig door Het leven gaat Met eelt op Hand en ziel Hij die al tijdens Zijn leven aan De dood ten Slachtoffer viel…

Burgemeester Rehwinkel van Groningen wil afspraken maken over de manier waarop de raadsleden met elkaar om dienen te gaan: " Het kan niet zo zijn dat raadsleden elkaar op straat niet groeten". De burgemeester hecht aan goede vormen, Hij tolereert geen hufterig gedrag: "Je zegt elkaar op straat gewoon gedag, Dat is een zaak van waarden en van normen…

Nature of nurture-vraag Vuurgloed in Winschoten Ook de vriendin heeft Nu branden bekend Was zij van huis uit een Pyromaniepatiënt Of slechts teveel in De ban van die vent?…

een hoge toon ontsnapt uit het orkest vibrerend in ontroering de zonnestraal uit een klein gedicht brengt mensen in vervoering vol liefde bij elkaar behoeft slechts een intiem gebaar grote vleugels slaan ze uit maar dragen in teer lijf de kwaliteit van leven…

Zowel mijn hoofd als mijn hart zijn mij dierbaar daar de ene niet zonder de ander en die ander niet zonder die ene kan Overeenkomst zit in de eerste letter 't Verschil in klinkers en het slot Een goed verregend interieur zet zeilen bij 'k Verlang naar de tijd van een parelend hoofd op zoek naar exquise diepte Haar en mijn tijd weten…

Er was er eens een wrattenzwijn, dat wilde niet meer wrattig zijn. Het roeide zijne wrattensnuit door wrijven langs de bomen uit. Spoedig zal van dit wrattenzwijn, zonder een wrat, zwijn over zijn. Voortaan was het nu niet meer wrattig, maar werd instede vreeslijk kattig. `t Verdween uit lexicon en taal, want zwijn alleen dat stond er al.…

Vervaagde stille sporen van een beloofd geluk en een terugkeer van een moment in een laatste droom gevonden de vragende liefde en de fluisterende dood laat wachten. Blijven wachten en vragen in het ritme dat hij kan volgen. En waar hij weer kan vinden wat de droom sprak toen ze met haar overwonnen tranen zijn dode lichaam…

voor Mano Het was een warme avond, mensen zaten op balkons, leunden uit ramen, en iemand riep: 'Weten jullie wat er nu gebeurt?' 'Nee.' 'Iets bijzonders, iets heel bijzonders...!' iedereen probeerde het te raden, gedachten kraakten, harten bonsden, nú gebeurt er dus iets...iets heel bijzonders... de wind stak op bomen lieten…

Door de lege koude akker Loopt een oude, arme stakker, Zoekend in de harde grond Of-ie geen petatters vond. Wroetend gaan de zwarte handen, Klapperend de zwarte tanden, Gulzig glimt de grauwe mond of-ie geen petatters vond. In de avond nog, bedrogen, ging de moede schim gebogen, kroop de zwarte schaduw rond of-ie geen petatters vond.…

Een heel gehucht in ‘t achterland van God Te koop voor slechts een prikkie ’t is een wonder Want prikkies daar kunnen ze heel goed zonder In die contreien - doet u maar een bod Maak wel wat haast - verzoek nu niet de goden Er hebben er al meer dan tien geboden…

ze houdt van esdoorn en van ebben waar in het diepe hart zij vastgeklonken klanken hoort die om bevrijding smeken dat is waarom zij vorm geeft en zich een weg beitelt naar de ziel die daar verborgen op ontknoping wacht dagen, weken maandenlang schaaft en schraapt zij ruimte voor geboorte van tonen die tegen vuren zullen weerkaatsen…

Vol onduidelijke zaken is het werkwoord uitmaken. “Wat maakt het uit?” sprak hij luid, “Dat maak ik zelf wel uit“. Maar of het is uitgemaakt, is nog geen uitgemaakte zaak.…

het mistroostig ras van assad en trawanten heerst op aard in dit dal van tranen slapen vooralsnog de zachte krachten …........................................................................................................... In mijn tekst citeer ik van Henriette Roland Holst ‘‘t mistroostig ras dat heerste op aard’ en ‘de zachte krachten…

Een dag als zoveel anderen een dag, zo lijkt het, heel gewoon en ik zie om mij heen om te zien wat is blijven hangen ik zie verkeerd gekozen woorden, verkeerde afbrekingen, niets meer oorspronkelijk maar nu gestuurd -lees vermoord- door ó zo gezellige groepjes Ik zie mensen mijmerend, mensen zoekend, soms zelfs vloekend…

We graaien onze waar bij Albert Heijn Straks uit enorme stapels volle dozen Dat is onlangs bedacht door bollebozen Die voor zulk denkwerk aangenomen zijn Zaandam verwacht dat men er in zal slagen Om elke klant de winkel uit te jagen. In navolging van prijsstunters als Aldi gaat Albert Heijn in haar winkels de producten in dozen aanbieden.…

Tussen zonnegloed en avondrood gaan vogels steeds lager, nestwaarts.…

Als een herfstblad dwarrel ik van takken meegevoerd over vlakke velden door bossen tussen bomen met zwakke wind door straten tussen huizen tot ik aan jouw voeten mij neervlij en vaste bodem vind.…

Onder mijn dekens van verdriet is het het beste uit te houden kan ik het beste van je houden maar ook huilen om het gemis Jou niet meer te zien jou niet meer te ruiken jou niet meer te voelen met jou niet meer te praten met jou niet meer te zoenen Maar toch blijf ik naar je kijken omdat jij het licht bent in mijn donker jij 'licht…

Daar wil ik niets meer over horen, het zijn vervlogen tijden. Niets wil ik nog meer aanboren, alles is geweest, ook het lijden, het is de wroeging die ik wil vermijden!…

Een blik, een aanraking, een gedachte. Zo puur, zo sterk, zo echt. Mijn beste vriend, mijn geliefde, mijn alles.…