Alle inzendingen, jaar 2013, week 2

Zonsopgang, oogopslag opstanding, badderen. Vredig ontbijt met een kakelvers ei. Dagblad met kruiswoordje Hersencelonderhoud. Dag kan beginnen verheug je met mij!…

Op ambtseed moest hij iemand gaan bekeuren, Maar bij het schrijven hield hij het niet droog. Die boete vond hij veel en veel te hoog, Het allerliefst wou hij die bon verscheuren. Maar de minister fluit hem nu terug, Die schiet graag met kanonnen op een mug.…

Wij dragen ’t zijn in broze vaten, want wie we zijn, we weten ’t niet. We kunnen enkel achterlaten wat iemand niet met ogen ziet: de liefde die we ooit eens gaven, de dankbaarheid om ’t levenslicht, de vreugd van iemand die we laven, de woorden van een klein gedicht, want of we ooit hier echt beminden, heel zeker weten we dit niet, we…

zacht flikkerend licht omarmt de lont die lichtblauw afgeeft alleen het topje staat echt in vuur en vlam kaarsvet sijpelt door de ontstane opening en blijkt de vorm altijd aan verandering onderhevig…

Bladstil, niets beweegt een tijdloze zwijger zwijgt, ik kan hem horen. Onbaatzuchtigheid, om het eerdere streven, achterwege te laten. Toon van eigendunk, voor het gemak vergeten, herken het geluid. Alles valt tot een, dat ene keert tot alles, voordat het verscheen. Overtollig woord, ingepakt of uitgekleed als koude waarheid…

ben jij een vlinderkind? hoe blauwe ogen iriseren, lichtgebonden rond het zwarte gat dat missen heet ik weet dat het goed met je gaat- je huppelt blond rond bronnen vol jeugd jouw vlechtjes vrolijk in cadans de trance van nu mijn tafel draagt ook roze tulpen elk laat zien hoe mooi- je bent ik hoop het dat jouw tijd ook zomers kent…

Moeder belt iedere dag -Goedemorgen schat Hoe gaat het met de kinderen Mijn achterkleinkind Ook vraagt ze naar de honden Vertelt over haar kat Mijn zus, zwager en nicht Gewoon het dagelijks oppervlakkige Maar voor haar Het belangrijkste weten Iedere dag Soms reageer ik bijna onverschillig Maar De vragen worden korter En Ons kleinkind…

Mijn geest is geest met alles. Mijn hart deelt uit al, haar goedheid en vuur, aan al die andere harten! Mijn ziel zal vele levende en dode, afgestompte zielen weer doen bezielen! Omdat ik leerde lezen, leerde schrijven zal ik evenwel door: voorlezen van mijn pennenvruchten de mooie, zuivere boodschap doen blijven. Ik zal landen aaneensmeden…

Als een verloren ziel loopt zij doelbewust van hem weg zoekend, hoopvol, loopt zij door op een uiteindelijk dood lopend spoor. Daar staat hij dan toch weer bloedend hart, zeer... twee verloren zielen knielen aan het einde van die lange weg. Vertrouwde armen om elkaar heen samen, nooit meer alleen....…

In de globale nanowetenschap wordt flink gebikkeld Zo is een implanteerbare hersenchip net ontwikkeld Verblind door technologische vooruitgang en commercie Voor de creatie van een supermens in optimale perfectie Ogenschijnlijk rakend een onzichtbare achilleshiel Met bijna goddelijke controle over de menselijke ziel Ethisch verantwoord in gebruik…

Naast een Kras Kleur en Win Streepjes Reepjes en Pin Post Input en Output Html Gevaren en Reclame Tabaksblat Ethische en Genetische Is er gelukkig Ook nog de geheime Code M.D.…

Tussen de seconden ligt het geluk, tussen woorden de waarheid... en niemand weet waar de weg toe leidt. Maar eeuwigheid blijft tijd der tijden waarin wij onze eindigheid niet kunnen vermijden.…

jij raakt aan de hemel ik kijk op tegen jou ja jij mijn heerlijke vrouw verlangen is afstand en liefde de basis waarom ik van jou houd jij kijkt niet op mij neer wil nooit het voetstuk wel samen voor meer geen witte vleugels of engelengeduld maar een vent met passie gevuld…

Bij zijn opgedroogde zwarte Styx graaft Charon de veerman, zijn roeispanen klauwen geworden, wachter van de ivoren poorten en oogschaduw; aarde geworden zwijgen de vliegende mythen onder de zilveren gesp van De Dolfijn en Zwaan bij de onderaardse Styx, de boot van gebeente. Zachtzinnige ondermijners in hun bontjassen van Russische adel uit…

Ik ben een heel opmerkelijke vent Mijn auto open laten vin'k gewoon Ik zwaai graag met mijn nieuwe telefoon En sta bekend als hardcore lok-agent Ik roep de misdaad graag over me af En zorg vervolgens voor een snelle straf…

Een inwoner uit het Brabantse Eethen Was het regelmatig eten vergeten. Omdat hij nauwelijks at, Werd hij zo mager als een lat, Nu is hij voor altijd uitgegeten.…

Zoals ik warm word van een vloeiende gitaarsolo me dwingend naar mijn eigen instrument De snaren onder mijn vingertoppen te voelen spannen de akkoorden vol en zwoel tegen elkaar te vleien Zoals me diep van binnen raakt hoe Remco Campert bedeesd en broos maar vol van oude ingehouden kracht zijn verzen leest en ik mijn eigen…

De wind fluisterde dat de sneeuw snel zou komen, regen droop af en in mijn dromen dwarrelden gekleurde vlokken neer op het land als een warme sprei over een bed dat werd toegedekt met zachte hand. De wind fluisterde dat de sneeuw snel zal komen, regen droop af Mijn water ging stromen…

Je bent vandaag weer huilend thuisgekomen, Woedetranen, lang en moedig opgekropt, zag ik met lede ogen langs je wangen stromen. Op school had iemand weer je boekentas verstopt.…

In iedere hartslag voel ik warmte de hunkering naar geborgenheid geen heimwee naar verleden maar ook liefde en vrede in deze tijd. Elke gedachte wil ik wijden aan vriendschap en fatsoen aan zorgend verder leven geen loze kreten maar ook doen. De woorden die ik wil spreken, wel overdacht bewust gericht, zullen harten noch zielen breken…

De moslims in Egypteland, die christenen zo haten, worden zowaar belaagd, door christ`lijke tomaten. De imam zegt: eet niet daarvan, maar zeg hartgrondig nee, maar als je het toch doet raak je in de puree.…

Niet alle urologen hebben werk, Een aantal zit thuis op een baan te wachten, Men heeft op hun gebied te weinig klachten. Bij nader inzien lijkt me dat toch sterk. Als ik verneem hoe men soms staat te zeiken Sta ik van die werkloosheid raar te kijken.…

Mijn dorp ontwaakt onder witberijmde daken herinnering aan winters van vroeger Op pleinen en in straten herneemt het leven zijn dagelijkse gang met vallen en opstaan Mensen praten, mensen doen niets blijft hetzelfde alles is in beweging…

je ogen diamanten ze flonkerden in een zwoele zomeravond fluisterde daar de nachtegaal? was het de hand van God die maakte dat jij zo voor me stond? zelden was er een mooiere avond.…

ja, ik bewonder kleine diertjes zoals die onooglijke miertjes ze zijn danig in de weer 't is steeds doorgaand verkeer en versper ik het paadje maken zij een ander straatje ze wroeten aan één stuk ze werken zich een ongeluk stofzuigers der natuur van het hek tot aan de muur maar wat laatst door de kamer kroop 'k verwachtte al de hele hoop…

Voor Oekie Na het donkerste Van alle wolken Ben jij de zonnestraal Die als godsgeschenk in Ons leven is gekomen, Jij die hart en oog Hebt voor ons allemaal En voor je broers het Cement wilt zijn dat Hen met ons samenbindt…

Voor J. Doof en blind ben ik, Niet meer in staat tot Zien en horen - En 'k prijs me gelukkig Dat jij bij mij bent, Dat jij mijn ogen Bent en ook mijn oren…

Nu in de sneeuwnacht zijn we allen een een lichaam van sneeuw vlees en bloed samen met de sterren die zijn verhuld door grijze lucht Nu in de witte nacht klanken van de Shakuhachi fluit- sneeuwbloemen van stilte…

wit spreidde langzaam haar maagdelijkheid uit over de wereld ongevraagd dichtte zij haar een ongekende schoonheid toe waarover men nog nooit met zwarte inkt over had durven schrijven niet omdat ze niet eerder zo smetteloos was geweest maar gewoonweg daar ze de woorden niet hadden kunnen vinden gelijk hun ogen blind…

Het volgende betoog Gaat over een agoog. Hij houdt zich bezig met vragen Hoe wij ons sociaal gedragen, Ze hebben meerdere pijlen op hun boog. Kort gezegd verbeteren agogen Allerlei sociale haken en ogen.…