Alle inzendingen, jaar 2013, week 42

als je even meeloopt vertel ik over de weg de meeste stenen zijn omgedoopt, dat is wat ik zeg nadat ik ze heb aangeraakt zijn ze niet meer als voorheen wat meer versleten, dieper naakt, het karakter hebben ze nog wel gemeen zo zal de kim, in de verte nabij, geen echt wonder meer kennen daarheen liggen ook aangetasten, voorbij het moment…

Met je pracht aan warme kleuren weet je stad en buiten op te fleuren, de diepste tinten oogstrelend mooi die de wind speels door de lucht verstrooit en als zwevend blad in groten getale dwarrelend naar de grond laat dalen Genietend struin ik door het bladertapijt van jou, mijn geliefde herfsttijd…

twee gewassen handen een schone mengkom stralende glimlach het bereidingsboek vol plakkerige ezelsoren twintig vlijtige vingers die goed kneden kunnen vuurrode lippen om te zoenen eerlijke producten om aan te lengen met liefdesliedjes een voorverwarmde oven alwaar de hartvormige taartvorm met beleid wordt ingeschoven wachten verwachtingsvolle…

In het ziekenhuis zie ik een jonge dokter zich het hoofd breken.…

Hallo, cijfers van de klok Ik ga echt niet met de kippen op stok Wij kunnen 'n uurtje langer slapen Hou dat maar in de gaten Zorg dat alles goed wordt gezet Anders komen we de verkeerde tijd uit bed Van drie naar twee De dag gaat een uurtje langer mee!…

Mijn wil tot leven is vaak gebroken. Haat, liefde, oorlog en woede werden zuur en wrang gewroken. Wraak was nooit zoet. Mijn wil tot bevestiging ging dwars door mijn geloof realiteit en eigenheid. In het land van trauma's bestonden enkel onbaatzuchtigheid, verantwoordelijkheid en ontvankelijkheid. Er geldt geen één regel. Het is mijn…

Kan ik dit jaargetij niet overslaan. Van gifmengsters over en weer. Van ruziemakende echtelieden. Van een slager die met een hamer een lieve varkenskop verbrijzelt. Van druilerige gezichten en druiloren. Van jengelende tot wanhoop gedreven kinderen. Van pietje maakt het speelgoed van Henkje kapot. Van vlagen regen, hoest en kiespijn. Van…

We dwalen in een vierkant land onze gezamenlijke waarheid kent geen verfstreken meer het leenschilderij is veranderd in een maagdelijk doek droom niet, verzin niets verlang niet meer lijkt het namens de kunstenaar te zeggen we schaduwdansen achter de horizon waar herfstvogels afscheid nemen met nieuwe moed als levensbloed ben jij…

woestijnzand waait de hele wereld over ergens in de verre diepte van ijskoude oceanen het hete magma in zuurstofrijk water de zich splitsende algen en het woestijnzand van de Sahara dat neerdaalt in de Amazone en fosfor geeft aan de bladeren die zuurstof uitademen adem in, adem uit adem bladeren en algen en water en denk…

het tuinpad zal nog bladeren verzamelen regen zal nog wegwassen wat niet tijdig kon verdwijnen ook al heeft september zijn schaduw geworpen ook al lijken wolken opgedroogd in rookgordijnen er zullen nog doden te betreuren zijn verse aarde zal weer wonden onder duister bedelven monden zullen zich om ingeslikte woorden snoeren een ogenblik lijkt…

De ongelijkheid tussen vrouw en man Is wereldwijd behoorlijk aan het slinken Dit feit moest eventjes bij mij bezinken Al wist ik -uit ervaring- hier al van Mijn borsten groeien ieder jaar iets meer Het omgekeerde bij mijn jongeheer…

Een gedicht maken dat groter is dan past tussen wat ik nu zie en wat ik zie als ik stil ben. Zeggen: dit is zo, zonder te zeggen: dit is dit. Met een gedicht proberen. Als ik het niet groter kan maken is het af. ------------------------------------ uit: 'Eerst dit dan dat', 2004.…

het scheurde deed niet eens pijn licht speelde langs rafels die niet meer gebonden zijn een opening naar ongekende verten die hongerig werd benut de rest was toch al stuk het verval was al van vele jaren de wind van laat maar gaan had alles geen goed gedaan eindelijk kunnen perspectieven komen met panoramisch uitzicht op de mooiste…

Wat machtige deining hief het teer lichaam En deed het weer in wilde branding zinken ? Wat verre wind deed kreet na kreet verklinken, Alsof die over wilde golven kwaam ? Was het een klacht, een vraag, een lieve naam Uit lief verleden in een plots herdenken ? 't Scheen al zo ver : wij wilden u te ons-waart wenken, Waar wij aan veilige…

als de tekst niet klopt klopt het hart wel op de juiste plek voorbij gaat zon en maan dagen komen en gaan tot de laatste dans arriveert tekst klopt een gek aan het ei en de hen verbaast een hen sla me om en wakker slaat slaap dieptebom…

je bent een deel van m`n leven de roe of snoep heb jij mij gegeven maar bovendien ben je vrij of je nu groentje rooie of paars wordt genoemd in ken die bijnamen zo word je nu eenmaal beroemd misschien moeten we wel langzaam wat aan veranderen dat is moeilijk geef het een nieuw naam accepteren wat dat ook mag zijn hoe dan ook sinterklaasavond…

De USA heeft luistervink gespeeld Wie Merkel met haar 'handy' liep te bellen En wat Hollande haar had te vertellen Is tot hun woede allemaal in beeld Den Haag op zijn beurt reageert verbeten Waarom hoeft men van Rutte niets te weten?…

Een woud van twijfel rijgt zich aaneen in zwijgen, onder de kalende kruin niets verteerd waarin het bladgoed zich herkent, het doorbloedt als levend bewijs het weefsel van de nerven. slechts met de gedachten waarin ik verdwaal, op het einde te trots voor een beklag, onmogelijk de serene grond onder de wortels te verruilen van een…

Wat een pijn een gemis aan zijn doorloopt mijn lijf kijk om me heen zie geen redding voor dit zeer een morgen komt zonder meer waar jij ook zijt ik dwaal met je mee...…

Toen ik dit plaatje zag, Vielen de schellen van mijn ogen. Ik voelde mij teleurgesteld En voelde mij ook bedrogen. Beste Sinterklaas, Misschien gelooft u mij niet, Maar door te roken worden uw longen zo zwart als Zwarte Piet.…

Er zijn beeldhouwers die herinneringen hakken uit wind en heimwee omdat het trauma probeert te ontsnappen en grafdelvers ongeschonden met het gelaat in de wind die dromen laten ontglippen in zwijgen zonder horizon er zijn steeds grenzen te verkennen maar jouw zielsverwantschap raakt mij tot in de kelders van mijn hart.…

Wat is het werkwoord voor liefde? is het misschien houden van of is het gevoel voor iemand hebben of is het iemand heel erg waarderen is het een bepaald trillingsgetal een chemische reactie een zekere mate van begeren een aanvulling in het leven zou je kunnen leren lief te hebben waarom is het net die ene en niet die andere wat is het…

De zomer van 2013 ligt nog vers in het geheugen waarvan we hebben genoten met volle teugen dat de wereld groener was dan groen met haar zonnelicht de hemel zo blauw haar bloemenpracht en de vreugde die ze bracht en nu... genieten we van de mooie herfst dat prachtige seizoen…

De morgenzon weerkaatst als licht in duizend druppels aan het raam gekleefd. Ik maak er toch geen foto van: het mooiste zal alweer voorbij zijn eer ik terug ben. Zo breekbaar is de tijd en wat intussen kan gebeuren als wij zoeken naar bestendigheid. Maar hebben wij nog aandacht voor die stille uren van de morgen? Of hollen wij maar voort…

Ik moest eerst even mijn voorraam wassen, de spreeuwen hebben zich al een paar dagen luidruchtig boven de wijk verzameld. Soms achtervolgden ze elkaar in een niet te voorspellen luchtballet, dan weer leek een boom te ontploffen als de hele kolonie tegelijk opsteeg. Ze hadden ondertussen wel alles ondergescheten. De buurvrouw is…

De dag is koud, en donker, en somber; Het regent, en de wind is nooit moe; De wijnstok klampt zich vast aan de beschimmelde muur, maar bij elke windvlaag vallen de dode bladeren, en de dag is donker en somber. Mijn leven is koud, en donker en somber; Het regent, en de wind is nooit moe; Mijn gedachten klampen zich nog steeds…

bij binnenkomst struikel ik over de eenzaamheid die her en der verspreid ligt aan de muur tikt de tijdloze veroordeling van hen nog immer voort vage ideeën schieten wortel klampen zich vast aan dat wat al even was door mufheid omarmd baan ik me een weg naar een raam dat niet vastgeroest in de sponning zit om deze met een zwieper…

het haantje op de toren vangt de zon en kraait victorie het dorp glimlacht…

Hier sluit ik dit hoofdstuk af een deel van mijn leven heb ik eraan gewijd dat wordt nu verleden tijd het is als de laatste dans op het feest nog één wals dan is het genoeg geweest.…

Het was stil want er was geen ik en jij Het was stil toen kwam jij Helaas blijft het stil en het leven glijdt voorbij Maar in die stilte ben ik van jou en jij van mij…