Alle inzendingen, jaar 2014, week 14

Een conversatie op straat Je denkt toch echt niet dat ik mijn dier verlaat Nee, dat hele kleine beetje eten Wil ik voor mijzelf wel vergeten Maar ik doe mijn hond of kat niet weg Dat is liefde begrijp nu toch wat ik zeg Armoede is delen met je dier Die geeft nog een beetje plezier En warmte in mijn hart De voedselbank voor dieren is…

Vandaag werd het door mij volbracht. Eindelijk ben ik 67 jaren oud geworden. Hoog tijd om geraniums te gaan kopen. Dat is wat De Staat van mij verwacht. Geen geraniums maar gebak zal ik halen. Daarna zal ik naar mijn werk toe gaan. Vandaag ga ik nieuwe plannen maken, koffie drinken en schrijvend doorgaan, met mijn maatschappelijk bestaan.…

Tussen hen en mij ben ik al duizend keer gaan staan, de zin "ik houd van je", week echter niet van me vandaan.…

Met lego speel ik op schaal het ongeval een paar keer na Grote atomen gunnen het slachtoffer een zwakke zwaartekracht Zelfs in de ambulance lacht ze onuitwisbaar ----------------------------- uit: 'Grote atomen', 2001.…

nee ik was niet de blazer van het glas dat jouw kwetsbaarheid omhulde jij vulde al een ganse stad met tal van heilige huisjes vaak gaf ik in betreden al mijn signalen af maar de luiken gingen regelmatig naar beneden in de antwoorden die jij altijd in voorraad had toch is nog onverwacht je onbereikbaarheid gebroken we hebben de scherven…

De stilte trekt, op donzen voeten, een stomme schildwacht, gans alleen, door lege straten... Treurig groeten de sterren door de nevels heen. Lang was de dag en zwaar van zorgen... Mijn hart is lam; mijn hersens moe..., en dubbele zorgen brengt de morgen misschien...; mijn ogen vallen toe... En toch, - toch vindt mijn ziel geen ruste…

Precies kan hij het niet meer achterhalen, Was het nu bijna vijf of twee miljoen? ’t Is zoekgeraakt, hij kan er niks aan doen, Je zou in deze witwasdeal verdwalen. In elk geval speelt Ivo altijd quitte, Want het staat vast: 'ministers liegen niet'.…

Het gebeurde laatst in de trein Waar een baasje werd verloren Een ogenblik van onachtzaamheid Zou deze relatie wreed verstoren. Toen het baasje gevonden werd Was de paniek kompleet Omdat kon worden vastgesteld Dat de beer zonder kaartje reed.…

Een beeld dat verwatert en het moment dat in vergetelheid geraakt. Zij gaan voorbij als een zucht die wordt geslaakt.…

wakkerend woekerend staat mijn geest nooit stil altijd onderweg naar hier naar nergens muziek dreunt me doof en duf met zichzelf herhalende klanken en woorden als een vloed van wegebbende controle rollen golven van gevoelens met schuimkoppen door mijn overvolle hoofd in plaats van naar mijn hart…

het blijvend gemis daarover kan ik kort zijn het blijft levenslang…

Schatten van woorden verzamelde jij toen ik jouw bijbel opensloeg vielen allerlei knipsels er uit de bijbel was niet groot genoeg voor jou het deed me goed ik dacht nou lang niet zo gek je had het wel bewaard op een goede plek…

Heerlijk is het om primitief te kunnen schreeuwen. Fijn is het om eens gezond tekeer te kunnen gaan. Hoe verlichtend moet het zijn om tranen te huilen, die nooit eerder vloeien konden. Hoe bevrijdend moet het zijn om lucht te geven, aan angstgebrulde schreeuwen, als vergeving van nooitbegane zonden.…

Los van elkaar Maar met onzichtbare Draden aan elkaar Verbonden - zo Leven wij ons leven Ook al is het al Zo vaak geschonden Door de doornen Door anderen op Ons losgelaten - Of soms ons door Het leven aangedaan Waarvan wij zelf Niet kunnen bepalen Wat er gebeuren gaat Zo ga ik in liefde Met jou mijn leven door Los…

Zoals altijd in Ons overgevoelige Kikkerland worden Waarheid en fictie, Oprechtheid en leugen Omgedraaid - In Nederland leef je Altijd in de omgekeerde Waarheid - De omgekeerde wereld Is het waarin ik leef Daders worden uiteindelijk Altijd beschermd - Over hun slachtoffers Heeft niemand zich ontfermd En zo gaan pesters…

Laten we dansen niet zoals ze het nu doen maar wang tegen wang.…

Even, was ik dichtbij die roze gloed even, heel dichtbij die overvloed heel even overweldigend liefde.…

Meeuwen krijsen rond de avond kleurt nachtelijk geflits in natuur.…

De aankondiging, achteraf herkend, vermocht niet het aangekondigde te voorkomen. Alles ging zijn gang. In de studie van de zinloosheid vinden wij de zin; want daar is hij. Veel aanwijzingen treffen wij aan die doen vermoeden dat daadwerkelijk wij niets veranderen dat niet al op veranderen stond. En in onze karakterstructuur, daarin zit ook…

zag het water stromen met op de oevers aangespoeld restanten van gebroken dromen vlijmscherp nog oplichtend met kristallen flonkering een laatste sterven in herinnering gegidst door zon kon ik het naderen en openbaarde zich mijn vondst de glazen torso van een vrouw gehavend door een lange tocht langs krib en smalle bocht ooit blies…

Gelatenheid in 't lot toont eerbied voor een God die alles wat Hij geeft zo wijs berekend heeft. Ziet zich de onnoozle mens gedwarsboomd in zijn wens, zijn wrevel stort zich luid in zucht en weeklacht uit. Grimt hem de rampspoed aan, hij krimpt reeds voor het slaan, en kermt de echo moe bij de eerste slag der roe, alsof hem…

’t Was niet om zijn klassieke repertoire Al kan Freek zeker van een oeuvre reppen Waarmee hij iedereen haast dood kan meppen Het ging ook niet ècht om dat levensjaar Geen sprake van recyclen of verlengen Freek eer je juist om wat hij voort blijft brengen…

Iedereen weet het beter Zij vertellen hoe je je leven moet beteren Zelf heb je niets te vertellen Want een ander zal het jou wel vertellen Jóuw fouten onthullen En hun eigen fouten verhullen Ik trek er me er niets van aan Want ik leef mijn leven En dat gaat niemand wat aan…

Emelie is Emelie Emelie is de vrouw van Lammert Emelie is de moeder van Stan en Nout Emelie werkt, Emelie praat, en Emelie wandelt Emelie wandelt elk jaar met ons in de laatste en de eerste dagen van het jaar Emelie praat met iedereen van ons terwijl ze wandelt met Jeannelies en Rijanne, met Richard en Marcel, met Jool en Els…

Dit plaatje laat zien Hoe je gedachten kunt lezen Ik dacht eerder aan slapen Terecht toch, laten we wel wezen. Maar lees jij je gedachten Heb je dan weleens gedacht Dat ik deze gedachte dacht Dat had ik nooit verwacht.…

in memoriam pater frans van der lugt s.j. een tjilpende mus op de nok van het dak tot zwijgen gedoemd…

Rijkelijk gekleurde bloesem en haar florissante vleugen van een bedwelmende zoetheid. het is een natuurlijk parfum Deze kleurenregen van groen, door de zon zo zorgvuldig gegraveerd op het dak van dit bos. Het frisse, het jonge, ieder jaar weer, zo wonderlijk ontsproten uit de zwaarbevochten bevrijding van de kilte van de kou. Verrukt…

toen het fundament voor twee geliefden niet verankerd bleek op een stevige basis van wederzijds respect kwamen er scheuren na de heldere uren kwamen donkere wolken waar was jij bij hagel en blikseminslag? strovuur doofde wat rest is geblakerd zijn…

Fietsen door het zand: twee losse vlechten dansen als dolle vlinders. Op het landgoed hoor je die verre auto's als zacht muggenlied. Zwanen vluchten weg: over heel de wei galmen zingende vleugels.…

Je kent ze wel, De kleinzieligen Die alles beter Weten dan jij het Ooit zult weten - Die niet luisteren Maar meteen hun eigen Debiele waarheid Door je heen zullen Schreeuwen - Zij zullen oordelen spuwen Gegrond op minder dan niets - Kleine zielen, Grote monden, Kleingeestigen zijn zij Met grote ronde Scheuren waar…