Alle inzendingen, jaar 2014, week 23

wij keken uit over zee wat verder op het strand gleed de zon over zand wind speelde blond door je haar ogen wolkten nog donker langzaam werd de bui geklaard snel als de golven kwamen je woorden in oneindige stromen ik liet ze komen als een tsunami van ijskoude dromen het luchtte op samen te praten en niet op de vlucht voor jouw…

Ik hoor u al: “Wel heb ik van mijn leven, Het is toch Axel-van-der-Ende-dag?” Maar zinloos is het doen van uw beklag, De estafettestok is doorgegeven. Vormvast zal ik u donderdags bedienen, En als u cijfers geeft…..bij voorkeur tienen.…

Als jij er niet bent, raak ik in de dood verzeild dus voor mij blijft in dit heden weinig over het sarrende repertoire van mijn achterdocht een eenzame kermis, een gekkenhuis op maat. Ik kijk uit het raam naar paars bevruchte wolken vlak voordat een bliksemflits door de hemel snijdt de uitgestorven buurt op zijn grondvesten schuit voel ik het…

Gegronde reden was er voor de vrees Dat wij onveilig voedsel zouden kopen. Gelukkig is dat aanstonds afgelopen, De slager keurt niet meer zijn eigen vlees. Dan wordt bereikt waarnaar steeds werd gestreefd: Geen dier dat strakjes na zijn dood nog ‘leeft’.…

(vrij naar J.C. Bloem) Frituur is voor tevredenen of legen. En dan: wat is frituur nog in dit land? Een zak patat, te zout en niet krokant, Een frikandel die rimpels heeft gekregen. Wel krijgt de snelle hap van mij de zegen, (Slechts vijf minuten op de hoogste stand) Die zorgt voor glimlach en gewatertand, Door zogenaamde kenners doodgezwegen…

een wereld van verschil - bronwater drinken of water uit de bron…

Hoe brengt die lindebloesemgeur ineens weer heel mijn kindertijd naar boven? Ik kan het zelf maar nauwelijks geloven maar 'k voel de tinteling tot in mijn hart. Hoe blij kon ik toen zijn om zonnestralen die door het bladerdak hun weg gevonden hadden en op het warme pad hun tekeningen schreven die ik echt kon lezen? Waar is die tijd naartoe…

Vrouwen geven mannen graag een standje opdat ze een stootje krijgen of zoals Anouk het vertelde in Linda's zomerweken 2013 o.l.v. de sensuele vileine Linda de Mol: "Je wilt wel eens door de kamer geduwd worden! "…

Wijzen, Wijzen naar de levenswijze. Je manier van leven Zou de oplossing geven Gelukkigerwijze. Maar op, hoe wijs te leven, Moet jezelf antwoord geven.…

Ik geef de bloemen water Die zo maar uit de stadsmuur groeien, Het water van de Krommenieuwegracht Kabbelt als een beekje in het paradijs - Het overkomt me waar ik bij sta, Geen plan, geen afspraak, niets vooropgezets, Ik laat het maar gebeuren, Hier hoef ik niets meer aan te doen; En zij die mij voorbijgaan Zijn van acterende mensen…

Hoe komt het dat ik me toch zo voel... Ik heb de indruk, het is bedoeld toch vraag ik me af ben je niet beter af? Dan denk ik toch, misschien nee dit is wat ik proberen wil want zonder jou is alles wat kil ... jij bent waar ik wakker worden wil…

De Sint is niet zo blij met Polderpiet; 'Nu moet ik al mijn zwarte robbedoezen Eerst in de tobbe bleken, dan ontkroezen En ook 'zijn knecht' moet weg uit ieder lied Straks mogen ze zelfs niet meer op het dak Dat hele Instituut gaat in de zak!'…

Wolken drijven vredig door de purperen hemel Haar wapperende jurk waaide lichtjes boven paardenbloemen Mijn bewondering verstomt als ik onbegaanbare wegen zie Onbewust heb ik nooit acht geslagen op haar kostbare woorden Haar verdwenen licht maakt plaats voor duisternis Ik mis haar onbelemmerde goedheid Ik zit onwrikbaar vast…

Vluchtig, zoals alles dat voorbijgaat In de razende tijd die vandaag heet, Waarin alles van waarde afgeraffeld wordt In de doodvermoeiende trant van Matthijs Die het tempo dat hijzelf bepalen mag Allang niet meer bijhoudt, zijn wereld Draait door, net als hijzelf, Had hij maar iets meer van de serene rust Van de moestuin van onze Maarten…

Helder intens blauw trekken ze mij inhalig haar hemel binnen.…

je verbergt me in jouw gedicht je maakt er duinen, het water helder en een schip vaart heen en weer hoge halmen dragen de zon vrij om het licht te begrijpen en voor dagen die nog geen zomer zijn bouw je een huis, een raam met verziende ogen voor als je weg bent vogels en bomen en zodra de lucht geklaard is schrijf je dagreizen,…

ongelofelijke ogen die langzaam dichtvallen en dan weer even open gaan je ziet de sluimer beginnen op een middag in een paar ogen die dichtgaan en weer open dan weer dicht alsjeblieft ga niet dood…

Ik heb nog nooit zoveel weggegeven. Ik had nooit zoveel leven in mij, wat iedereen in de wereld zal ontroeren, beroeren in geheel het beleven. Ik was nog nooit zó mezelf, om te staan met wat resteert. Ik ben zij, die Al het leven waardeert en eert. Ik wist en weet nu pas, wat ik altijd had geweten en wat niemand ooit zal vergeten.…

Mannen moeten bloeden om het woord, vrouwen lijden aan de liefde. Waarop wachten ze? Op wie? Dit is de goddelijke komedie ten voeten uit. Zij die - tanden op elkaar en zwijgend - zei: ik heb het praten verleerd. Hij die zei: we leven heel ons leven verkeerd. Het voorgeborchte. Pisa, Pistoia, Pienza; krenten in het brosse kruim van dit bevallig…

ik wilde springen maar jij hield me tegen om alles nog een keer te overwegen jij spiegelde ons leven terwijl ik stil bleef staan liet jij de caleidoscoop van jaren gaan de affiniteit was weg ieder detail was al eerder gezegd in perspectiefloos constateren in confronteren konden wij elkaar niets meer leren jij bleef de tunnel waar ik…

Die foto in de krant had wel iets stoers: Vier Europese leiders op het water, Ze praatten over nu en over later, Maar voeren wel een weifelende koers. Het ging van oost naar west, van zuid naar noord, Zo dobberde het bootje vrolijk voort.…

het was een warm weekend en het leek of mijn verjaardag elke dag wel “alvast“ werd gevierd. op de vooravond dan, lekker in je armen keek ik terug met enig weemoed. och, zoveel mensen zijn er niet meer. het gemis doet me zeer. wenste me even een terug in de tijd niet kunnen slapen voor je verjaardag (ik wist het nog zo goed) geen zorgen…

tegen niemand, op voorhand in fragmenten, schroot splinterlozen, anderszins een hand zet een glas klaar; water, tekengif, dan weer kwallendril - kneedbaar mogelijk een jurk bestippeld met ketchupvlekken ter hallucinatie, ter voorbereiding onvergeeflijk, in bloedbaden op een tafel van verderf tot de tanden dronken van haatzaad, nachtschade…

Wat is een mens z'n leven zo mooi, maar o zo kwetsbaar een prachtige dag wordt afgewisseld door dingen zo naar Wat is een mens z'n leven zo speciaal, zo zuiver mooie belevenissen en ziektes met huiver Wat is een mens z'n leven zo zwak door ziekte overmand zoveel pijn, zoveel smart je staat aan de kant Wat is een mens z'n leven…

hoor wieken op de wind gezet het maalt maar door in de grote zomer stroomt van de steen heel helder wit…

Regenplas vol zon: diepe, reine spiegeling van een alpenmeer. Een grote kikker springt in de poel en doet niets dan zonnebaden. Ik drink mijn glas jenever samen met een leuke wesp.…

Kun je wel bouwen Op het elkaar vertrouwen? Waar het feitelijk omgaat Dat het niet wordt geschaad Anders wordt vertrouwen, berouwen. In Goedereede Had men daarvoor een goede rede.…

toen het - naar haar zin - genoeg geduurd had gaf ze hem zijn zin en deed of ze klaar kwam in schijngenot reutelend als een papegaai die een orgasme nabootst…

Zo innig aan elkaar verknocht Toch stadig aan elkaar losgelaten, Zoals dat hoort in een kinderleven Dat ongemerkt uitgroeit tot volwassenheid - Veranderende klankkleur, Die de volgende fase aangeeft In een natuurlijk ontwikkelingsproces: Moeder die haar dochter Als gelijke aanspreekt nu, En die in haar ogen De volwassen vrouw herkent…

Gaat het wel goed met jou? Vroeg je mij onverwachts Op dat bankje in het Vondelpark - Jij die overduidelijk zag dat Het niet goed met me ging Hoewel ik dat natuurlijk Geen woord wilde hebben; Aan mijn ogen zag je het, Aan mijn hele lichaamstaal Kon je zien dat ik, wat niemand wist, Coke gebruikte, Aan je oogopslag zag ik dat…