Alle inzendingen, jaar 2014, week 44

Regen doet de straat opnieuw glimmen volledig anders dan het ene prachtmoment het dagen van nieuw inzicht wordt nu spaarzaam ja, door wat nevelig maanlicht geveld.. water op het trottoir weerspiegelt "Marie, Marie" de glans van nooit verloren gaand geluk, heerlijke overgave alsmede onrust schreeuwt onhoorbaar een naam.. schildert de fijne…

Het najaar nadert Met forse schreden Herfstwind die het Overneemt van milde Zomerbries - stormen Zullen ongetwijfeld komen, Ik trek mijn jas van Onverschilligheid aan, Doe de knopen dicht Die niets meer van dit Leven moeten hebben, Slippen die meewarig Het zielloze leven Om zich heen bezien, Ik zet de kraag hoog op Die alle…

zal allemaal wel aalscholvers vliegen in de mist over het IJ aalscholver vlieg in mijn armen terwijl de wolken steeds lager komen en ik op de pont sta en nadenk…

Een kus onze lippen komen samen Verbonden met elkaar Zachtjes en teder met elkaar aan het spelen Onze tongen die een lustige strijd geven Vol met passie vol lust In je lichaam voel je onrust Een kus twee mensen met elkaar verbonden Zachtjes met gevoel Rustig met een een doel Aan elkaar overgegeven…

ik zocht mijn schatten in het kleine hebbeding dacht de ander te verrassen maar er schortte iets aan mijn verzameling ik bleef maar op ze passen om iets weg te geven was helaas al lang geen optie meer gebleken ik voelde macht met bling en glitter om me heen dacht me minder vaak alleen ben ineens gestopt zag mijn vrienden zo verdwijnen…

Ik ben een Zeeuw, standvastig, goed en rond, Eendrachtig, nuchter, uit de klei geschapen, Een vreemde hand? Dan trek ik vlug mijn wapen, Ik sta met beide benen op de grond. Het laatste nieuws heeft mij dus zeer verdroten; Op één deel ben ik tòch tekortgeschoten.…

Maar wat nou als de moeder van van Rijn In een zeer luxe verpleeghuis had gezeten Dan zou de arme man zijn toegebeten 'Jouw ouders hebben dus geen centje pijn' Uit welke hoek zo'n zaak ook wordt bekeken Je wordt van alle kanten afgezeken.…

Hier zit ik. Ik, in het verleden. Zoet zoet verleden. Prachtige zinnen die jij schrijft. Jij en ik samen in woorden. Op papier hou jij van mij en ik van jou. Maar oh tragisch heden. Hier zit ik.…

Laat los ik ben gelukkig zo alles wat ik ben dank ik ook aan jou er is een geheim zoek het niet en ook jij vindt het geluk…

Terwijl hij haar penetreerde, Keek hij haar doordringend aan. 'Wat ben je toch innemend, En ook je lichaam kan veel aan! Misschien klinkt dit wat ongerijmd, Wellicht een beetje ongericht, Maar voor mij is één ding zeker, Je bent door mij zojuist gedicht!…

Tegelijk gaan ze open de zevenhonderd vensters bijna onhoorbaar een eerste wiekslag de hemel opeens een geopende bundel waaruit alle gedichten wegfladderen witte verzen, zwarte verzen over vrijheid en ruimte en sterrenbeelden die elke seconde van betekenis veranderen het zwerk rijmt eindeloos onnavolgbaar het ritme van kwetterende zinnen…

Als ik iets heb geleerd is het wachten wachten op de bus wachten in het hier en nu wachten op de tram wachten op de blues maar het meest nog het wachten op jou dat was het wachten vooral waard…

In 't grote gebouw wachten en bekomen autobussen geduldig bezijden de weg der treinen daaronder zijn wijde ruimtes waar men doorheen wandelt met reislust of genietend rust gladde wanden hebben spikkels krioelend wit en zwart vervaagde tekeninkt kunstzinnig uiteengespat omringd door geestdriftig geloop bloeit bedaard zakenleven in nodende…

Hier zie je een feit Van binaire ambiguïteit. Het binaire Het imaginaire Prikkelt altijd. Wat je hier kunt zien Is niet alleen de tien.…

Zoek niet, laat los: de tranen die stromen willen, de onmacht die om erkenning vraagt, het weten dat als hoogste zelfinzicht weet dat het niets weet. Klein worden, verdwijnend klein. Leeg, zodat alleen nog kale naaktheid rest. Ga tot voorbij het woord, voorbij het denken. Want daar, in leegte, in niets, raakt volheid je aan. Reik tot…

ik zag nog een bloem daar aan de waterkant wil je mij, was haar vraag ik niet te flauw nam haar in de hand en fluisterde de woorden je bent mooi, ik doe je in een vaasje ze was echter snel verlept ik had haar nek gebroken; en dan ben je het haasje het was van korte duur deze intieme vreugd ik verloor de zomer, zo puur had me nog…

Is het inderdaad zo moeilijk te luisteren trek ik jouw aandacht beter door te fluisteren ja, nu ben je eindelijk aan het focussen ik heb al veel verteld ondertussen je hebt de draad nu snel weer opgepakt zo wordt jij door het leven gepakt en gezakt begrijp nu, ook ik heb behoefte aan een open oor nu val ik tenslotte toch onder jouw gehoor…

Ben van het zekere begin Naar het ongewisse einde Gekropen, en heb daarbij Voortdurend de grenzen opgezocht Die anderen vergeten waren Aan te geven; grenzen die Er beslist waren, Maar niet zichtbaar Voor hen die er tegen Aan moesten lopen - Begin het einde nu al Zichtbaar te naad'ren - Ben ongemerkt mijn Eigen grens voorbij…

in mijn droom Kom ik jou tegen als levend persoon Het is net echt En luister naar wat je zegt Heerlijk die ontmoeting in mijn droom Ik herken je weer als moeders persoon Ja, mam dank je wel Jammer het is een schimmig spel Voor even was je weer bij mij Samen zij aan zij En voelde de warmte en jou liefde om mij heen Dat is iets wat…

hij wou weer twintig zijn onder de kastanjelaar in de rademakersstraat zij knikte stil van ja en ze groeiden samen verder met de kastanjelaar onverbiddelijk jaar na jaar steeds een beetje verder uit elkaar…

ook dromen die vleugels in zich dragen laten sporen na ze ravotten als kinderen in ongeremd lawaai hinkelen roze op wimpers en rennen roekeloos door huizen ze worden stil als nerven in een boom en bovenop baden ze zich in regen en eenmaal vastgeworteld draaien ze het hoofd naar alle richtingen laten vogels uit ogen los wie zal…

Het leven heeft rare wegen vele kansen en mogelijkheden door het lot aan ons gegeven Het leven heeft rare wegen Het is aan ons zelf welke weg of mogelijkheid we zullen nemen Het leven heeft rare wegen Maar er worden genoeg kansen aan ons gegeven Het leven heeft rare wegen Maar het is aan ons welk pad wij zullen nemen…

Het bos nodigt uit Vogelzang haalt me binnen Ik geniet als de najaarszon warm tussen de bomen gluurt en kleuren van het herfstblad vurig op laat lichten Het is bijna of de lente wederom gaat beginnen Zo intens Honderden paddestoelen rijzen op uit mos en bomen En ik reis mee langs schat en zwam Een zompig stuk moeras met dam van…

ik heb met niemand iets ik heb met iemand niets door dit te schrijven kan ik mezelf blijven dus, als ik niets had geschreven dan was ik gewoon mezelf gebleven…

Het voordeel van over je heen laten lopen is dat je met niemand problemen hebt. Toen ik besloot mij niet meer in een hoekje te laten drukken, kreeg ik prompt onenigheid met vrouwen, vrienden, elektriciens, kleine kinderen en huisdieren. Om het tumult te ontvluchten reisde ik naar Australië waar ik het aan de stok kreeg met nandoes en buidelmarters…

ik wist je op het zwarte land terwijl de regen striemde zwoegend in het zuigend slijk gebogen naar de dijk jij brak de wind die gierend aardde terwijl jij even rustte en als kind de mantra’s zong die haar kracht bedaarde jij bent geen heerser over grond en lucht maar deelt de elementen in samen gaan neemt ieder zo zijn vlucht…

Mij schonk ’t geboortelot, bij flikkrend Dichtvermogen Waar ’t oude Griekenland zijn eigen geest in kent; (Voorvaderlijke vrucht, op d’echte stam geënt,) Een hart, voor ’t woest gekrijs der menigte onbewogen: Een ziel, aan tijd, noch lot, noch mensenwaan verkleefd, Die de Almacht en zich-zelv' alleen tot rechter heeft.…

Wat zijn er weer veel mensen tien jaar dood Hun levenslopen worden doorgenomen Dat zat er vanzelfsprekend aan te komen Daar elke sterfdag tot ‘n mijlpaal noodt Zo dient voor prominenten het creperen Als opmaat voor geregeld jubileren…

hoe tijd langzaam draait en jij je rokken droeg uit andere tijden andere eeuwen en blond je sterkste troef nog was de wereld danste om jouw as ik zocht, ik vocht, verdronk in zoveel ogenblauw en hoe het water veel te diep kon zijn grandeur groeit in de breedte en god groeit in de hoogte zei je maar wat moet ik met een engel die…

Ze moesten thuis nog even prakkeseren Maar zijn er in het verre China uit De Nederlandse groenten en ons fruit Die gaan we ondanks Poetin exporteren Zo is maar weer eens klip en klaar bewezen; Ontzettend toffe peren, die Chinezen!…