128 resultaten.
Rosetta
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 Rosetta
het eerste ruimtevaartuig
in de geschiedenis
in een baan om een komeet
Rosetta Indemeij
was 90
toen zij
in de omgeving van Auschwitz
overleed
niet vernoemd
blijft haar naam
toch met die andere Rosetta
verbonden…
Sterrenstrooisel wacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 325 Hier in het grijs van de voortgaande nacht
bespeur ik zwak mijn naam in kabbelschijn
van water dat op sterrenstrooisel wacht,
voor ogen als een richtpunt hoopt te zijn
tegen scherpte van diepgevoelde pijn.
De wolkenlucht blijft het plan verstoren,
straks gaat maanlicht daar ook in verloren,
heeft duisternis opnieuw de overhand.
Genadig toch,…
Herman Vader
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 250 Zij spraken op het wad
met de bootjes achter zich
in ondiep water en de
zon naar het Westen toe
haar kracht verliezend
valt in stijgend water.
Over wat er gesproken werd
op het intussen ondergelopen wad?
De bootjes dobberen weer,
het anker gelicht, golvend
de koers zeewaarts aangehouden,
verdwijnen ze samen met de zon
in de nacht…
Koppige illusies?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 Verliefdheid,
als de heetste lava is gestold
op de flanken van de horizon
in ochtendsporen weggerold
in het wikken en het wegen. Onder de
krakende karrenwielen van dromen,
moest veel worden overwogen,
Gedachten als voorbeeld dat geluk
mild en duurzaam is en zichzelf moet
verdienen maar wegvloeit in de wind
van een klimaat wat omslaat…
TEGEN WITTE SINT
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 256 Sint staat voor luie lepe blanke peren,
voor slavendrijverij, schijnheiligheid,
een beeld waar ik als bleekscheet onder lijd
dus moet ik eveneens gaan protesteren:
géén Witte Sint meer op ons grondgebied,
ook hij moet bontgekleurd zijn, net als Piet!…
Wandeling in het park
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 249 Afgestorven, los gewaaide
bladeren
dwalen in het rond
vinden uiteindelijk
een plekje
op de reeds bedekte grond
onder warm gekleurde
bladeren
schuilt een egel, die geduldig wacht
tot de winter komt
het bankje,
waar zich dagelijks de oude man
bevond
is beklad en verlaten
het bankje
wat wezenlijk voor hem bestond
natte haren, zwarte poten…
Wind (fjordgedichtje)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 96 Om de oppervlakte van de fjord te verbeelden
arceert de wind verwoed het water.
Hij gaat tekeer als een manische mistral
met dikke donkere halen
die onmiddellijk worden uitgevlakt,
vervangen door een wirwar van fijne lijntjes,
wervelingen van craquelé,
ribbelende rillingen.
Talloze puntjes worden aangebracht
en schuimkopjes van tv-sneeuw.…
De slimme stad
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 153 Zij hebben er voor
Doorgeleerd, diploma's
Behaald op het allerhoogste
Plan - zij weten als geen ander
Hoe een stad groeien moet,
Zich op moet werken in de
Vaart der volkeren -
Big cities, en vooral:
Smart cities - een voorbeeld
Voor alles en allen,
Maar waar blijft de mens
Die erin wonen moet, zijn
Plek moet kunnen vinden…
Ga je
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 113 Voorzichtig
tree voor tree
vooruit
Soms even zitten
Voel het maar
voordat je verder gaat
en de veilige haven verlaat
Je hebt een zee
van tijd…
Lief gedicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 342 LIEF GEDICHT
nog voor ze
gelegd worden
kan ik je kwijt
aan de straatstenen
op de onderkant
kalk ik je
en laat ik je
aan de stratenmakers
om ontdekt te worden
ieder woord afzonderlijk
als een puzzel
waarvan geen stuk
mag ontbreken
willen ze je
met voeten treden
zodra je
met de neus omhoog
uit laatste respect
in de juiste volgorde…
DICHTEN: SLUIMEREN.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 381 Zoals een kind dat zich ontkleedt,
Het glimlacht naar 't vergulde raam,
Het vouwt zijn helder lijfgoed saam
En zoekt zijn sponde, slaap-gereed,
Zo is mijn dichter, ook hij legt
De last of van den langen dag,
Tot hij, getooid slechts met zijn lach,
Stil luistert naar wat sluimer zegt,
De sluimer, een bewogen boom,
Die tot een…
Verklärte nacht
gedicht
4.0 met 2 stemmen 10.150 We zitten er naakt aan tafel. je ogen verlichten de kamer.
Je fosforescerende vlinderhanden verschikken de lucht
Als je tegen me praat of slapen op het zwarte kleed.
Ik raak ze dagelijks aan. Hun levenslijn weet hoe ik heet.
Hun doorzichtige aders verbergen de loop van mijn lot, de vlucht
Van ons bloed dat het wit van je wangen verandert in vlekkend…
In een nevelige horizon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 84 ik heb kou en regen
aan de zee meegegeven
in een nevelige horizon
kwamen zij elkaar tegen
waar het grijs
langzaam klaarde
golven weer hun
eigen kleur vergaarden
en lichte plekken
op het harde zand
het strand een bijna
zomers aanzien gaven
alles bloeide open
als in een metamorfose
toen zon de wolken brak
en ons het paradijs terug…
Band Sleet
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 299 Ebola is het meest recent excuus,
Om nog maar eens dat kunstje te herhalen,
Iets zieligs op tv? Dus hup, betalen,
Voor tenten, medicijnen en infuus.
Het doel is goed, natuurlijk is het sneu,
Maar ‘Do They Know’... ben ik al járen beu.…
STROOIGOED.....
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 322 Wat is hier
aan de hand?
Pieten...
ze mogen niet zwart
wel geschminkt
als kaas,als stroopwafel
Schuiven aan
aan de Hollandse tafel:
de zuurkool-stamp
spruitjes en 'r spruitjeslucht
Het kinderfeest
wordt flink verstierd
door protest-en actiegroep
die staan zelfs
Bij de rechters
op de stoep
bladeren -tevergeefs-
in dikke boeken…
Franco, James
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 52 Zo lijkt het althans.
Er zijn dingen die we weten,
er zijn dingen die we niet weten.
Daartussen openen zich deuren,
onttrekt de werkelijkheid zich aan anonimiteit.
Een dappere nieuwe wereld eigenlijk.
En als de deuren der waarneming werden gereinigd,
zou alles zich aan de mens openbaren zoals het is;
oneindig.
Want we hebben ons te lang in…
BLADGOUD
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 Stap maar
in deze foto
voorzichtig
De wanden...puur goud
voor het oog
herfst...de maker
najaarszon de kunstenaar
Tast maar
raak stam
tak en twijg
aan met vingertoppen
en later
met de kom
van je hand
bladgoud heb je
in handen
als het al niet
ritselend
is gevallen.…
Over pathogeen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 316 Ze konden er niet omheen,
De stof was pathogeen.
Hoe ze ook proberen
Het resultaat te bezweren
De ziekte slaat om zich heen.
Is het pathogeen
Erken dat dan meteen.…
Alles lijkt ineens zo klein, voor Fairouz
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 796 Alles is zo nietig,
waar het voorheen groot was,
alles is ineens zo klein,
waar het voorheen volgroeid was,
alles lijkt ineens zo niet ter zake doende,
waar het voorheen
ontzettend belangrijk was,
alles lijkt ineens zo niks,
terwijl het gisteren alles was!
Alles is anders,
alles is onbelangrijk,
niet ter zake doende,
miniem…
wezenlijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 in de diepste meanders
van ons bestaan
leunen we aan tegen
wie we wezenlijk zijn
sluimeren schoonheid
en wilde dromen
pakken we uit met
onze kwetsbaarheid
reizen gedachten over
de pijngrens heen
vinden we weidse horizonten
zeggen we het onzegbare
in onze blikken schuilt
de tweespalt die ons
zal verscheuren…
Dans van Donkere Maan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 220 Twee vuren
dansen
om elkaar heen,
onverwoestbaar hoog
laaien vlammen op
in het felle zonlicht.
De zon brandt
tot er brand uitslaat,
en een orkaan,
een tsunami,
nodig zijn om te blussen.
De aardbeving trilt nog na.
Het vuur smeult nog na.
Vonkjes schieten op uit de as,
als feniksen
stijgen ze op,
vliegen
naar elkaar,
om…
BEN OUDE NIJHUIS
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 122 Spreekbuis van alle demente mensen
hij durfde wel debatteren
de bestuursvoorzitter
kan wat van hem leren
30 miljoen op de bank
en toch urinestank........
Nederlanders trek ten strijde
maak een einde aan onnodig lijden
Hoed af voor Ben Oude Nijhuis
Nederlands knapste spreekbuis…
Elfje
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 210 Bladeren
Warm gekleurd
Vallen van takken
Dansen om ons heen
Herfst…
Krankzinnige media
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 251 Of we gelukkig moeten zijn
met de huidige tijd?
We getuige " mogen" zijn
van de meest gruwelijke beelden?
We het nieuws al zien,
terwijl het gebeurd?
En worden geconfronteerd met
" grote mensen"
die bij een kinderfeest zich niet
kunnen inhouden?
Zijn we gelukkig nu we dit allemaal
zo van dichtbij meemaken,
dat het lijkt of we…
Wanneer de blaadjes vallen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 189 De bijna kale bomen,
laten hun blote takken volop zien,
de paden zijn bezaaid met hun voorheen
zo mooi beklede armen,
de herfst is bijna om,
de winter komt eraan,
ook zullen er veel,
heel veel mensen van deze wereld
naar de volgende gaan,
tenslotte is het een aloud gegeven,
dat tijdens de vallende blaadjes
de meeste mensen sterven…
Kwááák
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 106 Jan Bakker ging op vrijdagavond vast
ter lessing naar ’t café van Opoe Bekker.
De jonge klare was er koel en lekker
en nooit stond er een glas leeg op de kast.
En rond de klok van elven, vaste prik
stond Piet vanwege wat hij had genoten
meestal een beetje wankel op de poten
en in zijn stem klonk nu en dan een hik;
dat was zijn tijd om op…
Plek van zand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 Ergens in het duin een dal
Waar lucht doordrongen is van zilt
Wie aldaar
elkaars echte ogen zagen
Wat niemand ooit weten zal
Ergens in het duin een dal
Een mystieke plek van zand
Werd grond voor grote Liefde
Van hem en haar
Dat niemand ooit overtreffen zal
Daar,
ergens in het duin dat dal
In de middagzon op blauwe sprei
Staarde zij…
Ingebeeld
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 154 Vraag me af of ik
Het allemaal nog volgen
Kan - onwezenlijke,
Onwerkelijke werkelijkheid,
Mijn diepste gevoel zegt
Dat ik het me allemaal
Heb ingebeeld - mijn verstand
Zegt dat het waar is, zichtbare
Werkelijkheid die niets verheelt…
for war with love
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 253 toen kwam de minister van
oorlog kijken
en sprak :
zo nu en dan een lijk en
wat bommen op je dak
moet je afstandelijk bekijken
dan ga je
heel wat vlugger
over lijken…
Wuivende verhalen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 738 Wuif ze niet weg
de verhalen van vroeger
vertel ze ons toch
zodat ze zweven op de wind.
Graag wil ik ze horen
weten hoe het allemaal was
jouw leven als kind
wat je deed en hoe je dacht.
Ons mogen herinneren
en op je adem dragen
langs toegestane tijd.
Wij zullen luisteren
aandachtig horen
naar hoe jij fluisterde
met de wind.…