Alle inzendingen, jaar 2015, week 29

Het was maar Een jas, zeg je, Een omhulsel En zeker niet De kern, Klaar om Te worden Verstrooid, En nergens Te worden Teruggevonden…

wolken dalen neer in helder water plengen rimpels over vlakte schurken aan tegen randen aan verte, nauwelijks zichtbaar regen versteent, stuit op blindheid van muren. Ik vroeg het raam om vergezichten tussen lamento en bittergaar er is geen ontwaken geen opstaan, geen vlucht uit de dodengalerij op de rug van roemloze slaap…

De laatste weken kijk ik iedere dag naar The Tonight Show van Jimmy Fallon, die leuke man tovert lach op lach en doet je zweven als een luchtballon. Hij ontvangt de grappigste gasten en hij weet van alles een feest te maken, mocht het leven je teveel belasten, laat je dan vooral door hem vermaken. Je zou willen dat iedereen is zoals hij,…

heb je hand gepakt maar jij wilde niet meekomen samen zijn wij blijven staan in het landschap van mijn dromen ik goochelde met sterren en een vage maan jouw glimlach liet mij gaan koos later bloemen en wat groen voor jou om steviger te aarden maar jij verwijlde verder in de ijlte steeds meer van mij vandaan heb je losgelaten…

't Is deze week weer kermis in mijn stad Ach, ongeacht welk nieuws ons overrompelt Vergeef mij dat dit feest mij onderdompelt En dat ik heel wat headlines niet omvat Laat mij nog even op de kermis dolen Straks wacht mij weer de échte mallemolen…

Huppelend, duikelend, spelende vogeltjes, hoog in het lover, ‘t bevleugelt de zon, levendig strijkorkest, hartenveroverend stijgen ze hoger dan Bas Bariton.…

Prioriteit heeft niets te maken met tijd maar alles met inzicht in je overzicht dan volgt vanzelf in de tijd jouw uitzicht!…

Met indrukken groot in aantallen bleven ze uit de lucht vallen, daar kwam naar het zicht geen einde aan het begin van een rustgevende avond.. het naakt van hun lichamen in ruige veren gestoken, met pluimen hoog en warm langs rietstengels omsloten.. in verlangen dichter bij elkaar een plek om samen te schuilen uit de benauwende drukte…

Verend uitgestrekt neder liggen oorsprong van het zalige lieven kussen het dubbelspel gerieven de muze zich niet laat verliggen neem het geheel tussen de flanken tot de baldakijn erboven schikt zuiver eenden dons een plaats inpikt dubbeldekse matrassen spranken vooral het hoog liggende hoofdeind kan tegen een flinke slag of stoot het hemelbed…

In Holland mag je leven gelijkgestemd en vrij geen angst, geweld noch beven gewoon wij, zij aan zij dus varen wij als Gala de grachten liederend door met wie wij zijn en blijven 't coolste, klassiekste (LHTB) koor!…

Wanneer zij niet slapen kon, tussen middernacht en ochtendgloren, dan was zij super creatief. Haar voortdurende scheppingskracht blijft zolang zij blijft leven. Zij ís en ademt poëzie, steeds weer gevoed door nieuwe inspiratie. Vreemde talen beheerst zij vlekkeloos; de taal van ’t hart is haar grootste kracht. Zij gaf mij dikwijls…

ze staat in diepe gedachten verzonken te kijken, in 't gras op de heuvel blik gericht op kudde schapen en een rappe zwart witte hond die de schapen kundig bijeendrijft terwijl regendruppels haar stilaan doorweken haren plakkerig kleven aan haar hoofd blijft ze in de regen staan als verdoofd raakt kennelijk op 't tafereel…

Gedachten verwaaien, Waaien mee met de wind, Takken zwaaien hen Gedachteloos na In dit gedicht Tot ze verdwijnen Achter de grijze rotsen In het nieuwe licht Brenzone, Verona, 17 juli 2015.…

In het ziekenhuis heerst de nacht. Innerlijke rust heeft me toegedekt, onder een zachte warme vacht. Ik zou erg angstig moeten zijn. Mijn rechteroog is blind geworden, maar de nachtzuster zorgt voor mij. De Grote Onbekende houdt de wacht. Hier, waar zoveel zieken slapen, of angstig woelen in hun witte bed. In de buitenwereld heerst koude…

we golfden volgden de beweging van eb en vloed in totale ontspanning stilte en rust werd de hemel gekust steeds trager kabbelde dood tij wij draaiden opzij zagen de schepping wonderen oogsten hun conceptie voorbij we zijn opgestaan voelden intuïtief het nieuwe leven in samen verder gaan…

De Tour de France is weer in volle gang Maar fietst men nu geheel op eigen kracht? Of heeft een lijfarts weer iets slims bedacht? Nou, schoon is een illusie ben ik bang Een toeschouwer had zo zijn eigen kijk En zette Froome hardvochtig in de zeik…

De gedichten 'Spin!' en 'Worm' van Trawant, en de reacties daarop van Adriaan van Dam, inspireerden mij tot het volgende versje: --- --- --- Het gevaar loert overal Van rupsen en van wormen Agressie op ied're hoek In hele rare vormen Uilen zomaar in je nek En slangen om je been Spinnen die heel giftig zijn Daar kun je niet omheen…

the lady in blue beschreeuwt , al beeldend, haar schoonheid die zich tevens doch onvermijdelijk mengt met sterfelijkheid dat is wat ik voel, het wonderbaarlijke doet ook lijden, wordt met melancholie aangelengd het is niet enkel de schepping van een vreugd vertaald in een sensuele zucht het heeft ook de dood in zich, verlies…

De reactie van Gabriëla onder mijn sonnetje ~In plaats van, slot~ prikkelde mijn fantasie zodanig, dat ik er dit versje aan overhield. En dat is potjandorie nou mijn allergrootste makke Pas na een fles jenever kan ik suffe versjes bakken En als er een sonnetje wat romantisch dient te zijn Dan nuttig ik al rijmende een fles of zes aan wijn…

Dit was het dan, Zeg je en je kijkt Naar de resten Van hem die jou Verwekte, zorgvuldig Opgeborgen in een Gelakte houten kist - Je draagt hem over Aan het vuur, om te Vergaan tot as, De man die jou Een vader was San Zeno di Montagna, Italië, vrijdag 17 juli 2015…

Zon aan de hemel man en vrouw de oogst het land twee in groots geheel.…

Een gebaar, zomaar een compliment een groet of een aardig woord het voelt als een zachte penseelstreek op het doek van het gemoed dat kleur geeft aan je "zijn".…

Pluk de dag, want voor je het weet: is het avond!…

Alles is tijdelijk, je wordt geboren bent tijdelijk baby voor je 't weet ben je peuter, kleuter, puber en groot. Zo snel kan het gaan. Zo snel gaat het ook. Bij een verbroken relatie een nieuwe partner die samen met jou en de kinderen het leven voortzet, tot ze de deur uitgaan, zo snel gaat dat ook. Alles is tijdelijk.…

we lopen heen en weer tussen heden en verleden in deze heldere zomernacht een reservoir vol vallende sterren kosmische strohalmen voor wie niet kiezen kan onze dagdromen onbeduidend in plaats en tijd hangen aan een ijle draad in de windstille lucht op onnadrukkelijke afstand van de omslag naar pijnlijk verlangen…

Het vaderland verkeert in code rood De eikenrups marcheert weer in processie Een kraslot wekt verslaving en agressie En van de nieuwe snoerworm ga je dood Er is maar één ding tegen te beginnen Dus luister goed naar mijn advies: Blijf Binnen!…

In Brieuc schuilt iets van een bioloog met een korte broek, scalpel in de hand en dan een worm in stukken snijden als bewijs van ongewerveld zijn Hij kijkt mij onderzoekend aan om een worm in mij te ontdekken Ik laat hem ongestoord verder begaan misschien wordt hij wel een chirurg één die zijn handen warmt voor hij hen legt op naakte huid…

een zwembroek handdoek, net groot genoeg om mijn middel te omvatten water, schoon, wijds beetje zon erbij graag een boei als richtpunt meer hoeft niet laat me door het water glijden en herboren worden minstens een uur…

Vroeg wakker, sta maar op Het hele huis is nog in slaapstand Hang mijn theebuiltje in een kop Het eerste wasje aan de kant Wat is die vroege ochtend koel Wat is het buiten rustig, stil Kan genieten van dit gevoel Van de dag, zo heerlijk pril Een prachtig moment om versjes te schrijven Inspiratie, waar is mijn schrift of iPad Kon…

Het rondhout wordt ontdaan van alle kwasten Zo nodig wordt het spint ook weggezaagd Dit ter voorkoming dat de prille maagd Zich zou vertillen aan te loden lasten Waardoor zij schier onnodig wordt geplaagd Vanwege takken met hun ruwe basten Of twijgen die haar beurtelings betasten Wat op de lange duur toch zeer mishaagt Maar knapen wel een…