Alle inzendingen, jaar 2015, week 40

ik lach ik huil ik lief ik vloek en dat hele dagen door ik zweet ik krimp ik waak ik groei en luister met een half oor hoe lang duurt die overgang dan ma vraagt mijn gezin als een front naast elkaar en ik gil terwijl ik net naar boven stijg moeder moet nog een paar jaar…

Hoe het ook is of wezen zal maak het verschil met een warme wil Hoe je leven verloopt laat het niet gebeuren leven zonder kleuren schenk iedereen hoop Jij kunt het verschil maken maak beslagen ramen helder op het werk of in zaken van zolder tot kelder maak het verschil…

Psalm XVII. Hoor, o Heere, mijn gesmeek, Waarheid uit mijns herten grond; Valsheid is 't niet, die ik spreek, Geen bedrog besmeurt mijn mond. Hebt ge niet beproefd mijn hert, Heer, het onderzocht bij nacht, Toen er niets gevonden werd, Heb ik op uw recht gewacht. Loutrend mij door reine gloed, Daar Ge in mij niets bozes…

Sommige ouderen laten zich vangen door het verlieven. Anderen ontkomen en omarmen verlies. Zij worden liever en koppelen zich aanminnig los. Zien hoe een kus als een hommel doelgericht een zweeftour over hagen maakt tot tegen hun raam. Bots maar terug, aanhalige, zoek verderop een wang. --------------------------- uit: 'Verzoenen',…

Ik wait nait, wat zel 't toch beduden, Dat ik zo miesderig bin; n Vertelster uut olle tieden, Dat gaait mie moar nait uut de zin. 't Is kôld over 't daip en 't wordt duuster, 't Is ales in rust, groot en klaain, De leunen van de badde is dudelk In t heldere woater te zain. Het oaregste schipperswichie Van zo'n achttien of negentien joar,…

Vanmorgen om 8 uur vertrokken Ontbijten in het donker, heb ik droge sokken? De eerste kilometers door het Schouwse bos Hier loop je nog in colonne, kun je nog niet los Eerst nog een beetje heiig, maar de zon breekt al snel door Genieten van de ruisende zee, meeuwen schreeuwen in koor Honden genieten van de zee op dierendag Wat een voorrecht…

ik zag een stukje hemel in Averbode, de abdij, een poort naar hoger leven droomde ik mezelf in het hart en alles werd zwart door zoveel wit. de grandeur van barok en de gedachte aan de rok die je ooit kocht, waarin jij beeldig, waarop ik dolletjes was maar überhaupt veel te duur, vond je. het orgel dreunde hemelen open, mannenstemmen…

Als volwassen mens kinderverbeelding hebben voor het inslapen... Door een tovertuin speuren, waar koekjes lokkend aan struiken groeien! Zulke gedachten sterken dikwijls de wijdte van de rijpe geest.…

Dat de migrantenkwestie ons verdeelt, komt door het koppelen van twee ethieken. Als de private botst met de publieke, dan wordt die strijd door media bespeeld. In dit debat hanteert men dus twee mallen die niet steeds naadloos samen zullen vallen.…

Luister naar het kind de wind en de zee weet dat zij leven baren met elke wee een meeuw schreeuwt niet in Gods- maar in mijn- naam laat mij laat mij gaan met de wind en de zee.…

Er zijn drie dingen in het leven die nooit zullen terugkeren: tijd, woorden, kansen. Tijd is het meest kostbare wat we iemand kunnen geven, want de tijd die we iemand geven kunnen we nooit meer terugnemen, want de klok kunnen we niet meer terugdraaien, die tijd is vergeven. De woorden die we gebruiken kunnen een mens maken en breken, met onze…

Soms moeten we eerst een klein beetje sterven, zodat we worden herboren, zodat we het leven echt kunnen gaan beleven en we het zullen waarderen. Net toen de rups dacht dat zijn leven voorbij was, werd hij een vlinder... Soms moet je alles verliezen in het leven, om op nieuw te kunnen beginnen Soms hebben we alle hoop op een goed leven verloren.…

Geloof in wat je hart weet wat waar is, want liefde is iets moois. Liefde hoeft niet perfect te zijn, alleen maar echt... Maar dat is eng. Want als we de liefde toelaten in ons leven maakt het ons kwetsbaar. Je overgeven aan de liefde, is een teken van kracht! Want als je jezelf overgeeft dan geef je iemand de macht over hart en je ziel. Die zijn…

Nog fladdert kleur tussen bloem en blad blad en tak Door een wak in de wolkenlucht schijnt mager de zon Valt het schamel licht op een spin die z'n web spon aan de rand van het dak met de regenpijp verbonden Vlinders? ze zijn naar elders gezonden gezanten zijn 't van kleur en licht.…

Je zit inmiddels jaren op de nullijn Je leven valt niet mee als ambtenaar Maar nu krijg je een bonusje zowaar Want Plasterk wilde eens een keertje gul zijn Ik noem het echt een vorstelijk gebaar Want zelfs voor onze Koning ligt hij klaar…

Met vallen en opstaan Heb ik mijn hoofd Te vaak gestoten Zo vaak aan dezelfde steen In mijn eigen voet Heb ik geschoten En in zeven sloten Liep ik daar Het spoor bijster Verdwaasd Kon nergens heen Ik ben geraakt Heb het gekregen De volle laag Het was kantje boord Liet mijn oren hangen Bij hen Die met twee monden spraken List en leugens…

Onder de sterren In de regen Om het huis kom ik ze tegen Bij het ontbijt Erna, ervoor Het houdt nooit op Ze gaan maar door In de auto In de kroeg Ze stoppen niet Tis nooit genoeg En zelfs op straat In volle drukte Geen moment Dat het mij lukte Ze in te tomen Te verdringen Machteloos Ze te bedwingen Soms is het te Slaan ze op…

het kan even duren geduld is niet gehinderd door haast doch schatplichtig aan een geheugen van grachtwater; slechtziend en doof nee, dan de heldere beek die eindeloos woorden herhaalt, de letters spelt tot in omgewoelde grond, een verzande oever. Het graf blijkt geruimd ooit, bij het zilverlicht van de spade op een doordeweekse morgen…

Nacht, kantelend naar zwarte randen of in vlucht naar mild blauw, zo tijdloos blind. Regenziel, schuilverwant van krabbenscheer en cataract; ondiepte, genadig voor huiver, uitgesproken in loslippig boezemwater.…

het is de laatste zondag van de windstilte eikels ketsen met geweerschoten op blikken daken, op holle voeten tegen aangekoekte ego's tot aan inwonend buitenleven kikkers en spinnen schuilen in warme huizen. De ramen moeten dicht, hermetisch de echo slaat een deuk in de nacht iemand lacht, beent bij, aanwezig vergeet te slapen…

aangekomen aan de rand van het stille leven kijken we ontroerd naar de dans van de spreeuwen in de schemering opgetild uit onaanzienlijkheid waaiert de zwerm uiteen verdicht om dan weer open te vouwen bestaan in geleende tijd vanwege elkaar in de stilte schuilen we boten varen aan ons voorbij wie zal ons in verlatenheid kennen onze…

de zomervogels trokken naar het zuiden we raakten los uit elkaars armen de verlatenheid streek neer om niet weg te gaan verstarde verlangens bevroren in het ijskoude licht hoe naakt was de waarheid die rillend aan ons kleefde toen de noorderzon zonder ons vertrok…

Hij was niet van het juiste merk Die nieuwe broek van mij Want toen IK van het podium dook Sprong iedereen opzij.…

Shoppen in de winkelstraat Van het nieuwe kalifaat Is niet zo hemels als beloofd Zonder handen Zonder hoofd.…

Hij had geen talent voor tragiek, verdonkeremaande rampspoed bij het leven, meanderde door een landschap tot aan een toevallige stad waar hij plotseling zag: hier kom ik vandaan. Af en toe viel hem in dat hij misschien wel bestond. Ook zag hij een vrouw van wie het bestaan met geen pen te ontkennen. Ze paarden en hadden geluk. Toen…

Mijn geest leeft met de handen boven water die zoeken omderwille van het licht dat aan zijn hoofd onthouden wordt. Soms duikt hij even op, kijkt naar zijn handen en glimlacht om die bezigheid; dan zuigt de klei over zijn kruintje dicht. ------------------------------------------ uit: 'Overkomst dringend gewenst', 2012.…

Aks een kind zo blij staat hij: zijne excellentie de minister-president van het Koninkrijk der Nederlanden de heer Mark Rutte te midden van het pure kapitalisme een soort speelgoed zeker voor zijn partij van de VeelVerDieners, de VVD Hij staat daar namens ons land in het land van de ongekende mogelijkheden en geniet met volle…

Ooit wordt de wereld Als een terracotta pot Aardappelpuree…

Ik heb een prijs gewonnen, ik mag naar een wijnproeverij in The College Hotel in A'dam. Daar ontmoet ik dan Alvaro Espinoza of Spinoza, what the hack, die dan een lezing gaat geven, terwijl hij ons ondertussen dronken voert. Alvaro is 1 van de 30 beste wijnmakers van de aardkloot, dus dat wil je niet missen. In de email staat, dat je…

(voor Willem Witsen) Je huisde in Oosterpark 82 te Amsterdam, waar alle kopstukken van de Tachtigers langs kwamen en bivakkeerden om te bomen en te zuipen. Je had vooral een zwak voor Willem Kloos, die leed onder zijn homoseksuele aandriften en een verslaving aan de alcohol. Terwijl hij zogenaamd afkickte in Apeldoorn, sluisde jij flessen…