Alle inzendingen, jaar 2016, week 13

ik wilde kleur brengen in mijn pianospel maar de zwarte toetsen deprimeerden met de witte ging het wel schilderde eenvoudige melodieën uit de losse pols met hier en daar wat buitenissige akkoorden er waren mensen die daarvan de schaduw hoorden in de vol tonige muziek van mijn primaire kleurenlied zij mengden niet in een natuurlijk…

In het Verdronken Land van Amsterdam Heeft men een handgeschreven tekst gevonden Een rol met leren veters dichtgebonden Verzegeld door een cryptisch monogram Het heet: “de Openbaring van Johannis” Kan iemand mij vertellen wie die man is?…

[Ene bijdrage tot Van Alphen's Kindergedichtjes.] KONINKJE (met een fijn stemmetje) Papa sinds uw vertrek heeft Napje leren lopen. KEIZER (met een basstem) Ik ook, mijn kleintje! KONINKJE. En hard! - KEIZER. Ik ook — dat zou ik hopen! (Met een zucht.) Maar leer het, kindje! 't ga hoe 't ga, Van geen Kozak... KONINKJE…

in donkere kamers zit ik te schaven aan een nieuw bestaan wijl leven voorbijgaat tot ’t zonlicht door het venster me verplicht om met een glimlach naar buiten te komen de wereld te vertellen dat vanaf nu lente me vergezelt dat wat was voorgoed heb achtergelaten wat me beweegt weer willig liefheb…

Komt nacht komt gedacht Aan steil verlangen Een geil behangen kamer Om in te spelen Tussen teen en deken Komt morgen komt zee Grijs van zorgen Komt heroprichting van stenen Gebouwen uit discipline gehouwen Komt dag komt dagen Dat ik het niet meer kan verdragen Dat de morgen volstroomt Met klaar water Uit de nacht vloeiend geklater…

Jij bent die engel in mijn hoofd, waarin ik mijn hele leven heb geloofd. Jij helpt mij veelal door de dag; ook al is er niemand die jou ooit werkelijk zag.Ik heb zolang ik in jou heb geloofd, een vast vertrouwen dat nimmer dooft. Jij bent die engel in mijn hoofd, die meer betekent dan een ware vriendschap belooft. Jij bent mijn bijstand…

Steeds opnieuw moet ik mildheid leren, voor mezelf en anderen; de stekeligheid vermijden, de harde woorden of het stoere zwijgen, herkennen wat het diepste is in de anderen en in mezelf: het steeds weer proberen de menselijkheid te winnen op de stekeligheid, het stoere zwijgen.…

mijn rusteloze ziel met wie je goed verdwalen kan neemt plaats bij het venster met zachtmoedige blik ziet ze het menselijk tekort daarbuiten vandaag neemt zij alles voor lief mijn zorgeloze ziel met wie je uit het venster vliegen kan ademt bovenaardse vergezichten met open blik wijst ze de wegen door oneindige labyrinten…

Dirigeren is de juiste slag te slaan de juiste toon te zetten met de compositie met de uitvoerenden met jezelf met en voor het publiek met ieders ziel, zaligheid en kundigheid Dirigeren is elkander raken!…

De harten kloppen onbedwongen Spreek met wat er ligt op de tongen Niemand die hier zwicht Geen terreur die onze vrijheid ten gronde richt Doe wat U wilt Met uw bommen en granaten Maar Europa zult U nimmer raken Uw laffe daden zijn slechts randzaken Wij houden ons bezig met warmte en liefde Wij hebben geen ruimte voor uw haat Wij zijn…

Ik geef de wereld opdracht te bouwen aan een brug waarover iedereen kan lopen zowel heen als terug. Die brug moet gaan over de wereld van de Noordpool tot de Zuid en wie er overheen wilt gaan dat maakt gewoon niets uit. Hij moet alles overbruggen de geloven en gebeden de kleuren die de mensheid draagt dát is de brug naar Vrede!…

ik lig op m’n buik in het gras en blaas het bootje zo ver als ik kan de rimpelloze vijver op er verschijnt een spoor van verdwaalde gedachten die hij tot dan toe met zich mee had gedragen na lang blazen zwaai ik hem uit voorgoed…

wachten rond de stilte op het leven een moment willen horen willen zien dat de dood uit de doeken wegdrijft versagen… vragen… nee… een gewiekst kostelijk vogeltje versiert een steen verwachting verzoening puur geluk schikt zich om hem heen…

Kind van mijn hart wat dool je rond ik probeer je paden te volgen maar lieve God ik raak verward je staat op met de zon als de vroege bloemen belovend open gaan je plukt het graan dat staat te golven zwerft eenzaam door het land ik begrijp niet veel van wat je zegt kind van mijn hart kind van mijn leven met diep…

Sinds de dag dat ik uit de hemel kwam gevallen op mijn achterhoofd, gaat het niet goed. Mijn bloedbaan regent in mijn trommelvliezen. In mijn slaap dansen mijn armen en benen tegen elkaar in. Hier staat gelukkig veel tegenover. Ik bezorg met regelmaat volle bushokjes de zenuwen door grijnzend mijn hart omhoog te houden voordat ik het met…

steeds dwarrelt nieuws als blaadjes naar de grond gekleurd en half beschreven triggeren zij ons geweten vaak niet te lezen door geweld uiteengereten plak het bloed van mensen aan daders zonder leven zelden zijn de kanten zonnig in de dag van het seizoen want het echte nieuws kan daar niets mee doen pas als het kind is uitgespeeld…

Toen ik een knaap was in ’t zorgloze leven, Gordde ik mij-zelve en liep naar mijn lust; Vrij in mijn wandlen en zoeken en streven, Vrij in mijn reizen, mijn dromen, mijn rust. Straks ook voor mij is een ure gekomen, Ure van roeping, van ernst, van genâ, Dat in mijn boezem die stem werd vernomen Hebt gij mij lief? – en mijn ziele…

Nooit had er een van Dijkerhoek gehoord, Maar dat is anders sinds jongstleden Pasen. Het van de allerhoogste toren blazen, Dat zit wel goed in dat verlaten oord. Tweeduizendzestien...laatste week van maart…. En ja hoor, Dijkerhoek staat op de kaart.…

Een nog heldere droom van veel vroeger was, dat ik met een koffer, zwaar, zeulend, de berg opliep naast mijn ex, hij droeg toen niets. Nu liep ik naast jou. Gezamelijk hadden we één tas en gedeeld het gesjouw. We gingen een trap op die boven de haven uitkwam. Toen het mijn beurt was te dragen, vroeg ik moeizaam, want hoe vraag je dat…

O wek me, Hartendief Kus me wakker, Mijn engel Duizendmaal liever Dat jij me wekt Dan die wekker Met zijn eeuwige Gejengel…

Aan wachten in wachtkamers, ontkomt niemand. Geduldig wachten op je beurt. Klokken tikken zoveel trager hier. Ongerust wachten op een oordeel. Is het een tumor of een opgezette klier? Vragen. Zat ik maar rustig thuis. Twijfel. Wacht mij een enge behandeling? Hoop. Wie weet ga ik met een receptje, of met een adviesje weer naar huis. Zucht…

als een intiem gesprek met mijn ziel het deuntje dat zich afspeelt in mijn hoofd een ruimdenkendheid die mij bij mezelf brengt in volle connectie met het hart dromen met passie tracht te verwezenlijken puur en ongetemd…

Je hebt vast wel eens gehoord van mensen die in een verkeerd lichaam zijn geboren. Ik ben een amazone, een krijger die met zwaarden zwaait, door velen geadoreerd. Nee, ik zit hier slurpend aan mijn thee, met een baan van 8 tot 5, op een tablet te klagen over het leven. Je kent mijn strijd niet, anno 2016 wordt dergelijk…

Is er ergens nog een plek waar niets naars gebeurde, waar niemand stierf op koude stenen tussen eenzaam gras, een plek vrij van herinnering, of snode plannen, waar onschuld nog dromen kan van hoe het ooit eens was.…

Muzikale bomen, muzikale tonen. Een massale vogelserenade van een schoonheid bij duizendtal. Niet op afspraak, maar wel aansprakelijk luistert het nauw voor de enkeling bij geval. Gevederde vriendschap hoog in de bomen, wil die enkeling graag belonen bij het schemeren van dag naar nacht. Worden door vogels van allerlei pluimage decibellen…

vandaag stokt de tijd ze weigert te verstrijken uit het niets herrijzen mijn ouders die lang geleden gestorven zijn ik klop aan bij het verstofte nest het is verlaten en begroeid met mos ik ken de dode dromen van mijn ouders niet met smalle vleugels woon ik tussen dromen en de dood…

niet dat ik haar zoek of juist wel het zal de lente zijn die mij beroert of verlang ik naar mijn huis waar de duif koert ik zie hem vaak in de ochtend op het hekje waar nu, zo neem ik waar, iets gevlekt in een prille struik loert verlang ik naar jou of juist niet verzamel ik enkel stenen om te stapelen en sta ik op mijn…

Wat je was Ligt hier nu Levensecht voor me Gegoten in was - Wie je was En altijd zijn zal Is opgegaan In de eeuwigheid…

Sommige gedichten kunnen gewoon niet rijmen veel verhalen hebben ook geen duidelijk begin midden of einde maar juist dat mag blijven ik ben al blij als ik geen startzin mis hou hartstochtelijk vast aan het niet weten om dat te willen schrijven het flitsen van het moment daar van maken het mooiste wat ik ooit hebt…

Kijken naar een lasershow, in de open lucht, is fascinerend. Een show in je eigen oog bekijken, is helemaal het einde. Daarna volgt het duister van onzekerheid, en vertrouwen in de....tijd.…