122 resultaten.
Wandeling
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 227 Honderd en een, vergeet- mij- nietjes
kleurden haar tuintje blauw
een tinteling van bloempjes met een hartje.
Ik vroeg haar of de wens al was vervuld,
maar kon de hint niet vatten.
Je bloemen spreken over; niet vergeten.
Dat alles zou nog blijken
het lag nog in 't verschiet.
Ik zag met spijt, de bloempjes plots verkwijnen,
één kleine…
Schaamhaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 776 Ik schaam me zo,
voor mijn haren.
Waar vroeger haren groeiden,
waar ze horen,
groeien nu schaamharen,
in mijn neus en uit mijn oren.…
Kentering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 De kans is groot,
dat het niet gaat lukken.
Nooit, nee nooit,
worden we het eens.
Teveel van ons zijn tegen.
Samen zullen we gaan falen!
Diep in mij zegt iemand:
Dat nooit. NEE!
Zal die stem in de anderen,
ook zo tot hen spreken?
Ineens wordt de kans groter,
dat het wèl gaat lukken. Ja!
Misschien hebben we wel ongelijk,
en valt alles…
Of niet soms
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.594 Toen een predikant eens
aan mijn vader vroeg of
hij ook dankte voor zijn
dagelijks brood, antwoordde
hij – Danken? Waarvoor?
Ik heb er toch altijd
keihard voor gewerkt?
En inderdaad hij heeft er
keihard voor gewerkt.
Alleen de dood kreeg het
eelt van zijn handen.
----------------------------------------------
uit: "Zo vaak heb ik haar…
Het magisch licht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 137 je bent
schitterend geslepen
kaatst kristal helder
het licht terug in
de kleuren die jij
hebt kunnen breken
loepzuiverheid
is jou gegeven
de setting blijft
nog even een geheim
want jouw karaat moet
in harmonie met de tiara zijn
jij glanst het
magisch licht uit de
eerste scheppingsdagen
toen volmaaktheid
in het paradijs nog door…
Onrust.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 753 't Kind schiet uit een zachte slaap;
Verre stormen huilen.
- Moeder, is 't de wind die ruist?
Moeder, is 't de zee die bruist?
Waar zou vader schuilen?
- Meisje, o! heel ver van ons
Zwalpt hij op de baren;
En wie weet waar of zijn schip,
In gevaar van nacht en klip,
Thans mag henenvaren!
- Moeder, hoor, de regen plast
Klettrend…
Zapwerk
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 258 “Zeg, weet je waar ik mij nu zo aan stoor?
Dat op tv, gedurende de zomer,
Het minder actueel is en veel slomer;
Geen Pauw, en ook de Wereld Draait Niet Door.”
Wat let je, Plasterk? Zet dan ook het mes
In al die weken politiek reces.…
Sauna
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 461 Ik zat heel rustig op het hout,
Ineens kreeg ik het benauwd.
Niet door de hitte om me heen,
Een clubje oude mannen één-voor-één.
Type: Heel veel vel en ook veel haar,
En dan bedoel ik ook: Ja daar!
Ik transpireerde me een biet,
Alvorens ik het ontspanningshok verliet.…
Vraag en antwoord
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 120 Kan ik mijn jeugd nog eens over doen?
Neen, je leeft nu
En toen is toen
Kan ik mijn herinneringen vergeten?
Neen, je mag ze verwerken
Of juist welkom heten
Kan ik gelukkig zijn?
Niet zonder onheil
Niet zonder pijn
Eeuwige blijdschap
bestaat nu eenmaal niet
Leven is leven
mét en zonder verdriet…
Vervlogen vers
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 273 ik had een prachtig vers bedacht
zo licht en luchtig, als ’t maar kon
ik schreef het midden in de nacht
op een vergeten luchtballon
wat tipsy van de calvados
genoot ik na op mijn gazon
wat was ik toch een luizenbos
mijn versje vloog de kosmos in
terwijl ik snurkte als een os
door drank vergat ik elke zin
hoe kon ik toch zo’n sukkel wezen…
Alles gaat voorbij
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 135 Alles gaat voorbij in dit leven
En wat voorbij is komt nooit weer terug
De tijd drijft ons voort en gaat zo vlug
Het aardse leven duurt maar even.
Uren, dagen, maanden vliegen voorbij
En niemand die dit tegen kan houden
Wij kunnen de tijd nooit vasthouden
In deze, drukke,gejaagde maatschappij.
Wij mensen leven maar één keer
Dat is…
Geluk bij een ongeluk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 Ik voel me een verliefde haan
Het mikpunt van mijn adoreren
Valt dit keer weer eens onder heren
Het is, het is, het is een - zwaan
Het is geleidelijk gegaan
Ik had mij weten te bezeren
Ik moest opnieuw het zwemmen leren
Mijn mannetje weer kunnen staan
Dat alles lukte wonderwel
Ik zit weer lekker in mijn vel
Hoe smaken mij weer kroos en…
Als
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Als zelfs de schaduwkant
een schaduwkant heeft
voor mij de opgaande zon
in aanzien niet mag stijgen
ik steeds moet afzien van het licht
wat ooit mij is gegeven
waar blijft dan mijn eigen bloei
terwijl alles om mij heen op lente belust is
en juist ik daarover nooit kan zwijgen
daarom
zal ik niet blijven ondergaan
wanneer ik mijn…
Help me, ik weet het niet meer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 Wanneer ik vraag: lekker gegeten
zegt ze, de peentjes wel
we aten bloemkool, zeg ik,
ze kijkt me verwezen aan en zegt:
die smaakte naar peentjes.
Als ik in de lach schiet, biggelt er
een traan, ze fluistert
help me, ik vergeet zoveel.
Mijn hart breekt.…
Piet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 108 De Hoofdpiet Erik heeft ontslag genomen
Want deze tijd vraagt om een frisse kleur
Maar ja, dat mocht niet van de regisseur
En er zal nu een nieuwe moeten komen
Flexibel en hulpvaardig, joviaal
Hij is net vrij, dus vraag Louis van Gaal!…
Zomaar een straat
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 107 Zomaar een straat.
Een dag uit het leven
van het om elkaar geven;
in een leven dat leven laat.
Zomaar een straat.
Mensen achter deuren.
Kinderen die treuren
om een ouder die weer
uit werken gaat.
Zomaar een straat.
Afscheid nemen voor
de korte termijn.
Het zoenen om het
met elkaar gelukkig zijn.
Het dagritme van
de regelmaat.…
Achterdag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 Een stapel dagboekjes
bladzijden ritselen
de jaren aan mijn oog voorbij.
Ik glimlach om de tijd
dat ik gisteren nog ‘achterdag’ noemde
en de inrichting van de speelhut mijn enige zorg was.
De brok herinneringen
vloeit in tranen,
want alles gaat voorbij;
Morgen is vandaag
achterdag.…
Bodem
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 262 de wind is oppermachtig in het noorden
hij geselt de verloren graswoestijn
en buldert met beangstigend venijn
door stervende of doodgewaande oorden
waar nuchter de gesloten noorderlingen
totaal doorweekte klei amechtig knechten
en kale kromgebogen struiken vechten
aleer een trage dood ze zal bedwingen
de bodem van het verre wingewest…
tuinpad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 457 loop langs
het tuinpad
van je vader
en geef hem eer
stop wel
de oren dicht
van je herinnering
hoe hij schreeuwde
zeg dat maar niet
nu je het even zegt
niemand zal het
horen behalve de
vogels en
de apen die krijsen…
De middelen
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.709 Natuurlijk missen we het licht, maar nacht
en nevel zijn beter voor radiogolven.
In mijn jaszak dwaalt een zender rond
als tandpijn, zoekt een mast, een satelliet,
een hoofd om ziek te maken en iets hogers
is er niet. Grot, vuur ingewanden,
tempel, kruis, retinascherm. Denk niet
aan de fabrieken. Pixels, steeds meer pixels,
schreef een…
Stralende momenten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 ik ken de storm
weet dat hij zal
groeien tot een orkaan in
het dragen van jouw naam
met beukend water
tegen basalt en graniet
brekende kades en dijken
een terug is er niet
toch kan jij ook
heel zacht en teder het
kleinste bloempje strelen
met de warmte van je hand
lachen je ogen
in stralende momenten
ben je gelukkig met zang en…
In krankte.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 290 De Lente tooit zich als een bruid!
Het groene gras, het groene kruid,
En duizend bloempjes spruiten uit...
En iedre vogel kweelt en fluit.
Maar van de vogels altemaal
Zingt wel het teerst de Nachtegaal:
En, als ik krank en peinzend dwaal,
Roept hij mij toe, in zoete taal:
'Wel-op, mijn kranke vriend, wees blij,
Daar is het zoele…
Driek
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 322 Iets meer dan zes jaar is het nu geleden
Dat Driek naar hogere gewesten ging
Diep treurde zijn immense lezerskring
Goddank, zijn poëzie bleef wél beneden
Wat Driek van Wissen schreef is onbetwistbaar
Onmisbaar, wisselijk ook onuitwisbaar!…
Engel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 152 Die lach op je gezicht
zal mij altijd bij blijven
je amandelogen waarmee je een ieder kon verleiden
het was daarom niet te vermijden
dat je in mijn hart kwam wonen
voor zo lang ik leef of langer als het kan
met een huid als satijn zo zacht
heeft iemand zijn engel gebracht
en hem hier vergeten
hij weet er niets meer van
maar ik weet het…
Ze leeft in de geschiedenis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 186 ze kan het moeilijk begrijpen
ze wil alles bekijken
en het één met andere vergelijken
maar de wonden spreken boekdelen
haar stem is weg
ze probeert te praten met een uitweg
langzaam aan te herstellen
maar haar boze dromen die kwellen
door de zanderige, heuvelige wegen
en de modder onder haar voeten
zal zij meer weten dan ons
hoe het is om…
Voor clowns...geen plaats?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 384 Voor clowns
geen plaats, geen plek
een blinde vlek
voor pret en plezier
Hier
is geen plek
voor deze artiest
voor het circus
waarin je
je tranen lachen kunt
je zakdoek
niet kunt wegstoppen
Dat je raakt
naar meer smaakt
en zelfs smacht
naar anders....
Zijn hoedjes, wijde lolbroek
zijn flapschoenen, schmink
lach en glimlach…
Klimmen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 323 Zijn we in staat de bergen te beklimmen
wij dwergen, van het hogere verstand
wij minusculen vol van hersenschimmen
op eigen kracht omhoog de steile wand?
Wie kan de pieken van de Geest trotseren
wie temt de toppen van z'n Everest
en wie weet ongeschonden terug te keren
met glimmend zilver uit het Drakennest?
Wie balanceert op richels, uiterst…
Schoonheid schijnt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 In de schemering
de avond valt met grijs
notelaar verzamelt schaduw
meer en meer om zich heen
Haar gezicht straalt licht
ik mag hierbij aanwezig zijn
om te zeggen dat zij mooi is
Zij antwoordt met nu het donker wordt
al het lelijks in ongezien verdwijnt
zij verblindend uit mijn ogen schijnt…
onrust
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 122 kan iemand mij
vertellen
wat onrust is
natuurlijk ken ik het
onbestendige gevoel dat
onlosmakend vooraf gaat
aan een vorm van vrees
maar onrust is meer
dan de ondefinieerbare
wroeging waar ik
wel eens mee te dealen heb
alles is veel maar onrust
is zoveel meer dan het
woekerend gevaar dat
altijd op de loer ligt…
heimwee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 112 de zomers zoals ze waren
het strijklicht in de winter
de verzwegen verhalen
de liedjes die jij zong
het droevige van de dingen
de verdwenen slenterstraatjes
de tranen bij het inslapen
het oversteken van de rivier
de schittering van de schelp
de zoute plekken op de ziel
het achterblijven op aarde
de vreemde die ik ben…