Alle inzendingen, jaar 2016, week 29

eerste zomerse dag - heel Holland bakt…

Ik beloof je de hemel op aarde, en meer als je blijft vannacht nog een laatste keer.…

Eén iemand zo hersenloos geen reden voor een bestaan Zomaar een ander beroven van het leven van een bestaan Welk recht te doen zoveel leed onschuldig leven Dappere mensen moeten gaan dit wordt bepaald door een hersenloze Niet te verwachten waar, wanneer, waarom en hoe je laatste dag door een hersenloze…

Een democratisch landje als Turkije, Dat zuivert waar gezuiverd worden moet (En zich daarbij van critici ontdoet) Sluit na de coup hermetisch weer de rijen. Een onverlicht despoot en een tiran….. Wat is het Westen wijs met Erdogan.…

het is jouw warmte die ik voel als je straalt ver van mij vandaan een koesterende wind die lief tegen mij spint in een langzaam passeren jij bent de zon schijnend in een scherm vol kleurige contrasten zie anderen bewegen maar jouw gezicht begint meteen te spreken waar het geluid nog hapert lacht al je innemende mond formuleert…

De man is voor het volk nog steeds een held De coup was dus gedoemd om te mislukken De rechterlijke macht moet verder bukken De vrijheid raakt versneld nog meer bekneld Maar toch, als hij de baas niet was gebleven Dan was het land de chaos in gedreven…

Zachtjes, gezellig knispert het schelpenpad door de duinen naar de zee; slingert het zwervend naar een nog ver strand. Waar de zon zich reeds openbaart als een eerste wee; en het koestert als een moeder met een strelende hand. Het milde buiten tussen het helmgras doet reeds fluiten; doet vroeg verlangen je diep in te graven in het reeds…

ik sta stil bij de gelegde bloemen voor degenen die door een laffe daad het leven lieten in Nice ik sta stil bij beelden die de wereld in geslingerd worden over een coup en zij die het leven lieten in Turkije ik sta stil bij de MH17 die twee jaar geleden uit de lucht werd geschoten en zij die het leven lieten in Oekraïne…

Ik heb een hoop vreemd volk over de vloer Ze kijken in de keuken en de kasten Terwijl ze steeds hun telefoon betasten Men ligt ook in de voortuin op de loer Daar tuimelt er nu een van het balkon Hij riep nog net: 'Daar zit een Pokémon!'…

Het gedicht sust je in slaap Of maakt je oorverdovend wakker Als de waarheid onverwacht Te voorschijn komt - Het stelt niet zelden Ongemakkelijke vragen: Op de vraag of de cavia van het kind Ook een plekje in de hemel krijgt, En of de doden na het sterven Ook nog kunnen gaan zweten - Moet ik het antwoord Schuldig blijven, En…

Het zijn hier niet de kleuren die 't 'm doen Het gaat hier niet om 't jaargetij om 't seizoen Het gaat om 't lied ritme en maat de harmonie van stemmen Niet te vergeten de grote trom hij is volleerd in zijn ijver.... niet te remmen.…

het meest afgelegen eiland ter wereld stormen, hoge golven en rotsen onmogelijk te omarmen, een passage door de diepte van verwijdering het einde van zee en aarde, verdwenen in een horizon met gekartelde rand…

Waar ben je op deze wereld nog vrij en ook veilig? Waar op deze wereld is een land of stad nog heilig? Waar ben je op deze wereld nog vrij om te gaan? Je kan geen land meer betreden van Amerika tot Afghanistan! Waar op deze wereld is het veilig als het gaat om vrede waar dagen, maanden, jaren en al eeuwen om wordt gebeden? Stuur…

Het wordt al stiller in onze straat. Buurtbewoners zijn met volgeladen auto's, van hier naar daar getrokken. Velen zijn op zoek naar groener gras, sommigen naar de stilte. Kuddedieren zijn ver van huis gegaan. Wat rusteloze mensen elders zoeken, is in alle rust thuis gebleven. Stil werd onze zomertuin. Vredig ons bestaan. .…

Was dat een coup...het was niet eens een pogen Het leek wel: “Het Theater van de Lach” Het doek valt als de redder van de dag Getimed te middernacht komt aangevlogen EU? Hmm, tja wat vinden wij ervan Zo weer een klus geklaard denkt Erdogan…

Ik ben blij met jou Mijn kleintje Blij met jou en meer Je loopt hier onbeholpen Aan het lijntje En ik mag sturen Keer op keer Mijn puppekind Zo onbevangen Ongedwongen Je maakt me blij Je dartelt, rent Maakt gekke sprongen Het is nieuw voor jou Hier in de wei Je bent zo klein En nog zo kwetsbaar Doch zoveel sterker Na weer een dag…

toen de wind zo heel zacht op je huid niets dan een zongordijn voor de wereld zoveel meer dan verliezen en de stille pijn het gras fris groener dan ooit zienderogen sprookje weet je nog… toen in onze gaard het hemelse geluid die vogeltoverfluit……

Jij doet iets met mij, Je geeft me rust. Een heerlijk gevoel van zalig in m'n kern zijn. De pit van een avocado, die symboliseert m'n wezen.. De boterzachte romigheid er rond mijn vrouwelijkheid. Voor jou om te ontdekken, te savoureren. Knijp in m'n vel, voel of ik receptief ben, lepel al mijn heerlijkheid eruit. De pit, die mag je…

De suikercriminelen hebben de macht in alle supermarkten en we kunnen bijna niet meer om al die suikerbergen heen. Light-producten worden aangevuld met andere slechte zoetstoffen en je kunt maar het beste bronwater drinken. Ze hebben sluipend en willens en wetend zoetekauwen van ons gemaakt, waardoor we alsmaar weer naar het witte gif grijpen…

De herinneringen flitsen in gedachte met een lach en een traan het afscheid die ik laag voor laag verwerk zoals het pellen van een ui. Ik omarm de tranen over mijn wangen terwijl ik je voor mij zie staan en versnipper de verzamelde tranen tot mijn frustratie in een huilbui. Jouw verzet in de laatste levensfase uitte jij vanuit…

er was een klik het onbestaanbare gebeurde onthutst zag ik het land van melk en honing in je ogen niet het gewone uit de doos met alledaagse dromen maar ik was daar in de schoonheid van het pas geschapen paradijs jou aan mijn hand en jij volmaakt op een goudgeel strand we spiegelden in helder water ik zag je klaterlach…

De moordenaar rijdt wel twee kilometer door mensen heen, verpletterend; hun tijd staat stil, vervliegt, de massa krijt en schreit om de meedogenloze mensenvreter: de witte wagen op de dodenboulevard Tom Dumoulin gaf prachtig commentaar…