107 resultaten.
Spijt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 362 Roep me als je verstijft
Roep me als je mond
niet meer sluit
en ik zal
wenen in m’n graf
voor de goede vrouw
die ik geen liefde gaf…
Naamloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 Een blauwe maan dwaalt
eenzaam over nachtelijke velden
de strandjutter vertelt
zijn zeewaardige verhaal
aan ouderloze buurtkinderen
uit een ver land zonder horizon
is het de herkenning
die projectie veroorzaakt
van oermensen in ingewikkelde verhalen
of de projectie die raakt
soms naakt en onbeholpen in het bewegen
in de herfst op straat…
Trouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Waar vindt men oprechter trouw
Dan tussen man en vrouw ? “
Vroeger was dit een vast gegeven
Je verbond je aan elkaar voor het leven.
Nu is het niet vanzelf sprekend meer
Men verlaat elkander keer op keer
Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn
Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn.
“Scheiden doet meestal lijden”
Niemand kan zich…
In hun tuin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 182 in hun tuin een huisje
maar geen vogel
ziet er brood in…
Nest gekraakt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Moeder en kind, zaten op het nest in 't water,
toen met veel geweld veel gepiep en nog meer
gesnater de meerkoet zijn nest wilde verdedigen.
Vol belangstelling volgde ik wat er zou gebeuren
ze zwommen wat om elkaar heen, vermelding:
het meerkoeten-nest wordt elk jaar weer vol eieren
gebruikt.
Dan slaat de wat grotere eend zijn vleugels,…
Mijn schaduw op de muur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Een schaduw op de muur is een donkere kopie.
Het leven van een persoon dat het licht niet ziet.
Iedereen weet van het bestaan maar word niet gezien als bijzonder
Maar denk dan eens na vindt je het geen wonder
Hij is aanwezig onder alle mensen
Heeft echter slechts één ding te wensen...
Dat het zich kon tonen in het warmste licht
Schijnt dat…
Herfstdjinn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 ‘Herfstdjinn’, ik had het woord nog nooit gehoord,
Het is een woord dat je niet kunt verzinnen.
Voortaan zal ik met galgje altijd winnen,
Het is een nauwelijks te raden woord.
Al weet ik onderhand wat het betekent,
Voor galgje is ‘herfstdjinn’ meer dan uitstekend.…
Uitwaaien
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 178 De zee altijd golvend en vaak ook wel ruw..
Heerlijk bij storm overal wind nergens luw.
We zijn graag bij de zee wandelend op het strand.
Vechtend tegen de wind met je hakken in het zand.
Uitwaaiend en genietend van die natuurkrachten.
Weg negativiteit weg nare gedachten.
De wind waait dwars door je hoofd.
Alleen nog positief alsof de wind…
Blikveld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 230 Een stoel
heb ik
voor je klaargezet
Aan het glas
zodat je
naar buiten
kunt blikken
Een park
een rij bomen
een veld,
geel van zon
Tegen de ruit
zou je kunnen tikken
om mijn blik
te kunnen vangen
Ik ken
je verlangen
naar aandacht
naar de blikken
die ik
-doorgaans-
naar je opsla.…
bronsgroen eikenhout
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 op de landweer prijken bomen, ze
komen uit een tijd vol kracht
hun blad verliest nooit meer de glans
die aangebracht door sterke handen
alle tanden van de tijd trotseert
daar liep de Peelman, immer trots
geen dassenburcht, geen hol
waar vossen schuilen, is er ooit ontsnapt
aan de stoere aandacht
van dit mooie mens
een gouden blad, een kale…
Buiten en binnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 112 De zon die de dag deed stralen
bakent het avondlijk parcours gloeiend af
Vers gemaaid gras aait neus en hersenen
Vogels zingen lyrisch rivalen naar huis
Zweet siepelt uit het vege lijf en leden
De avondzon toont me duidelijk de weg
Terwijl ik het licht tegemoet loop
denk ik plotsklaps aan jij die moet zitten
Een zittend gat was nooit je…
Niet genoeg tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Niet genoeg tijd om al die dingen
te doen, die je nog graag in je leven
in vervulling zou willen zien gaan.
Van al die essentiële levenspijlers,
die als aanlegpunten in een immer
voortzeilend schip aan je voorbij
zijn gegaan.
Niet genoeg tijd, omdat je je al reeds
te oud voel. Je ervaart, dat veel zaken
door je vingers glipten voordat je…
Eds eigen epitaaf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 334 Ik wil dit toch nog even kwijt
voor we het graf dichtgooien
Ik vond hem eigenlijk altijd
bij leven al een dooie...…
LIBERA NOS, DOMINE!
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.092 De wind woei om het eenzaam huis
In 't laatste avonduur;
Toen lichtte een vreemde de klink der deur
En zat bij 't open vuur.
Ik dierf niet vragen wie hij was
En hij gaf teken noch taal;
En ik noodde hem niet, maar hij zat aan
Naast mij aan 't avondmaal.
Mijn lippen trilden en in mijn hart
Laaide hittige haat;
Maar hij glimlachte…
tijden
gedicht
3.0 met 3 stemmen 8.666 Als men terugkomt is men een ander
denkt men terwijl men het huis sluit
het licht inpakt de zomer verzegelt
het tuinhek prijst om zijn ijzer
deze slak op de drempel zal er nog zijn
de ijskast zal blaffen de hitte blaten
de hond zal zuchten en zijn sterven
hervatten als men terugkomt denkt men
------------------------------
uit: 'Vallende…
In mijn tijd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 108 nog ben ik
in mijn tijd maar
voel al eeuwigheid
er is een stuk
ontbreken dat
ik niet kan vergeten
soms komen vaag
herinneringen terug uit
andere vormen van leven
nog zonder verband
en hoe ik daarin deelde
had ik niet in eigen hand
maar steeds dichterbij
komt het besef dat ook
deze puzzel wordt gelegd…
Rentevoet
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 328 Aan banken moest je altijd veel betalen
Bankiers zijn smoezelaars en croesusrijk
Ze vlassen enkel op het aardse slijk
Nu schijnt je spaarrente alweer te dalen!
Om dat te compenseren, naar mijn mening,
Moet je straks rente vángen bij een lening…
fantasie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 160 Fantasie
Is veelomvattend
Fantasie
Is verruiming van de geest
Is het grote hoofd
Met het ronde aura
Fantasie
Is kleurig
Zonder fantasie
Is het leven treurig
Zonder fantasie
Is er geen harmonie
Harmonie
Tussen alle tegenstellingen
Het leven is groot
De fantasie van de mens is enorm
De geest
Bevat vruchten
Waardoor je van het echte leven…
slapeloos
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 275 Slapeloos
De maan is een andere maan vannacht...
Ik heb er net goed naar gekeken,
ze zeggen altijd "droom maar zacht"
en "elke gek heeft zijn gebreken"..
De Parkinson kwam weer deze nacht,
en wist mijn dromen te onderbreken...
Die ziekte heeft toch best wel heel veel kracht,
dat is vannacht wel weer gebleken...
De nacht is nog niet…
Het is over
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 632 Onze vriendschap is ver weg
onze verstandhouding helemaal niets
het vertrouwen in elkaar is op
zo blijft er weinig over, zelfs niet iets
Zomaar over
dat maakte jij er van
ik kan het nog steeds niet geloven
dat jij deze beslissing nam
Nu jij plots moest gaan
door ziekte overmand
neem jij dit met je mee
en laat je mij zitten met een lege…
wat houd je over
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 als ogen niet
langer dwalen
gedachten het
nomade bestaan
de rug toekeren
de razernij uit
het hart sijpelt
het vuur niet
ontregelen kan
als woningloze
woorden aan
het licht komen
de hand in
huid gewikkeld
de pen traag
meevoert naar
het binnenste
van de ziel…
Rozenkransmaand
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 896 Voor Mila
Op het rechte pad
Groen aan weerszijden
Werpt het rad zijn schaduw
Hoe regelmatig draait het
Rustig haal je adem, zelfs
De ganzen houden rekening met je
Geluidloos promoten ze groei
De zon in de rug trek ik de kar
Dat je de mond van je moeder hebt
Gebarentaalt het riet
De wilgen vormen een erehaag
Die niemand beknot…
Explosieven Opruimings Dienst (EOD)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 met gevaar voor eigen
leven nadert het bezoek
het huis waarin wij wonen,
tuin en terras zijn verworden
tot een heus mijnenveld -
met vaste regelmaat
maar met onvaste tred
daar achtergelaten door
een goede herder die
dagelijks op ons past -
dampende hopen, of bermbommen
van gewapend beton - om het bezoek
mogelijk te maken komt…
Geen fabeltje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 'hier staat wat moois in 't bos!
daar op dat stukje mos:
rood, en dan wit gestipt,
zie je dat, vriend?'
'ja wat een schoonheid, dat
dwergenvolkhuizeke
heeft toch wel ruimschoots
zijn sporen verdiend'…
Tintinnabula's in varianten.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 224 Kijk, naast die kei,
die zwarte rots uit de oertijd,
ruik, er geurt daar akelei zo geestrijk.
Haar blauw bereikt mijn oor als klare klank.
's Morgens staren haar stengels
naar de Ossenhoeder die verbleekt.
Het klaart op in mijn hart,
een serene open plek,
door eik en els omzoomd.
Geestrijk geuren de klokjes, bij een kei
tijdens…
Herfstmuziek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 213 Schrompelend geel
en stervend bruin
zingt ritselend in de wind
stijgend, dalend,
krijgertje spelend
achterstevoren
van klinkers naar zand,
opnieuw blaast een windvlaag
in fluittoon door steegjes
het dorre bruin
krijgt een nieuwe kans,
rollebolt, knispert
speelt haasje-over
met diep donkerpaars
in vliegende vaart,
duikelend, springend…
Het zeilschip en de zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 verwaasd op het balkon
in de verte de zee
wat zegt ze mij?
een zeilschip gaat voorbij
wit tussen de bomen verdwijnt
de wind wiegt de takken
zachtjes de bladeren
dakpannen rood in de rij
schouder aan schouder
de zonnestralen tegemoet
wetend warm zijn nabijheid
brengt mij terug
verankerd
met open armen in mij
warm en licht
de verte…
VOGELS.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 563 Zij gunnen mij gaarne 't geheim hunner tale,
De roodborst zijn snoeren van bloedkoralen,
De merel haar zang als betinkte bokalen,
En vinken hun klink-slag op eedle metalen.
De duif doet de zoetheid van 't troostende kirren
Zacht druipen om voorhoofd en lippen als mirre,
De nachtegaal roert door haar smachten tot tranen,
En hel schalt de wekroep…
Droom
gedicht
2.0 met 6 stemmen 5.382 Ik woonde in een speelgoedstolp van glas.
Zo'n bol waarin het sneeuwen gaat in dikke
En trage vlokken, als een kind hem pas
Heeft omgedraaid. Dat was me even schrikken.
Het gras stak stil en hoog boven mij uit.
De lucht was blauw geverfd. Ik zag het tikken
Van iemands vinger, zonder één geluid.
Er waren sterretjes als speldenprikken.
Toen…
Mystiek gezag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 je zweeft
licht verheven
in het zijn van zen
de spanning van
je huid neemt af
in loslaten en geven
ogen helderen in
blik kijken verrast
mond rondt in een lach
je spiegelt kracht
hebt toch het breekbare
van mystiek gezag
je straalt schoonheid
in een heldere zielewave
zoveel dat niemand je vergeet
ik mag delen in
jouw magisch…