147 resultaten.
Golven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 Er is nu onomstotelijk bewijs
Dat Einstein het ooit goed heeft opgeschreven
Het universum kan een beetje beven
Die mensen krijgen vast de Nobelprijs
Ik moet om ook nog kans te kunnen maken
Die donkere materie maar eens kraken.…
Blote bast
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 De bast wijkt op sommige
plekken een beetje,
waar zij naar buiten
spiedt en ziet
of t tijd is om
groen te ontvouwen.
Wat krom door het
meebuigen op de wind,
wat haar weerbarstig
maakte, kleven in kieren
fluwelen kussen,
waar de regen altijd slaat.
Vele jaren ringde
zij rond, oh de
stormen die zij doorstond.
Kon zij verhalen,…
Terug
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 er woont een wereld
terug in mij
waarin huizen
vol met mensen
lachen en leven
bomen hoopvol wachten
op bladeren uit hun knop
vogels hun mooiste
liederen fluiten
kinderen onschuldig buiten
spelen op het plein
ik loop daar en denk
wat heerlijk om hier
weer te zijn…
De hond past op
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 Hij kent mijn adem
Beter dan ik hem zelf
Ooit ken
Elke onbedoelde
Vingerwijzing
Pikt hij op -
Hij kent mij
Zoals hij er is,
Zoals ik er ben,
Zoals wij er zijn…
Offer of slachtoffer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Veertig dagen zijn lang genoeg
om stil te blijven staan
was het de straf die Hij droeg
of is het anders gegaan
Jezus het offer of slachtoffer
twee verschillende vragen
onder het kruis
beseffen we Zijn kracht
dat Hij het wel heeft gedaan
volbracht heeft
gedragen
veertig dagen zijn lang genoeg
om in beweging te komen
Hem…
oh aardappels!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 133 jullie liggen
op mijn keukentafel
naast een paar citroenen
in het schaarse zonlicht
herinner me jullie geur
in het aardappelhok en
niet te vergeten de aardappelboer
die net weg of er was de kolenboer
oh ja, aardappels ook de schillenboer
en de melkboer en de groenteboer die
allemaal langs kwamen,gek genoeg herinner
ik me niet meer…
Selma's lach
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 148 We waren twee weken tezamen
in een huisje op een camping
in Ouddorp-aan-Zee,
waar we de kinderen vermaakten
met liedjes en Bijbelverhalen,
waar ik stiekem meesnoepte
van je lach naar de kinderen
en waar jij sokken breidde,
terwijl de drie heren bier en wijn
dronken, zich volop beschonken
de drie maakten een stoelenbouwwerk,
wat zij…
Zie toe.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 347 't Zijn nog steeds dezelfde klachten,
Voorgeslacht en tijdgenoot
Werken nog met de oude krachten:
Sterken maken zwakken dood.
Voor je naasten moet je leven,
Is het hart maar goed geplaatst;
Ja, zo staat er wel geschreven,
Maar je zelve ben je 't naast.
Eigen haard en eigenliefde
Vragen zorg en overleg;
Wat die levenseisen griefde,…
Jij helderde zon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 boven het luchtige
wisselen van woorden
en stemmen uit
hoorde ik ineens
een herkenbaar geluid
het lichte trippelen
van hakken
alsof de lente
pril en voorzichtig
binnen kwam stappen
jij helderde zon
zwaaide heel even
waarin blikken kruisten
en jouw ogen de kou voelden
die nog in mijn winter huisde…
Dineren met Mark en Dolf
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 282 Nu ook bij ons het “Correspondents´ Dinner”
Wat vond u van die twee: “too close to call”?
Toch is maar één de beste “overall”
Hier volgt de einduitslag: “who is the winner”?
De “second best” ja dat moet Eva zijn
Maar als “first lady” wint Halina Reijn…
Het lied van het morgenlicht
gedicht
3.0 met 20 stemmen 6.281 Ik groet het morgenlicht maar of het zich laat groeten
de voeten der voorbijgangers laten zich beter groeten
wij moeten zeggen zij ondanks het morgenlicht
ik knik ze toe houd moed zeg ik het licht maakt je toch blij
ze knikken terug maar ze geloven niet ze gaan voorbij.
Het morgenlicht houdt zich nu bezig met de dingen
de pasgewassen trams de…
rustakker
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 371 rustakker
mijn leven ging voorbij
ik heb het al gehad
en legde langzaam af
een prachtig kronkelpad
achter mij hoorde ik
de snelle tijd nog razen
jij blijft
mijn hart stond stil
zij sloot mijn ogen
het avondlicht verdween
en nam zwaar afscheid
ik ging rusten
jij beweegt
ik blies de adem uit
de kaars mocht aan
het gewaad hing om…
Teken mijn ziel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 158 Teken mijn ziel
Met oogpotloden
Die hun kleur onttrekken
Aan de immense diepte
Gevuld met
Mijmeringen en dromen
Teken mijn ziel
Die ik zelf
Lang geleden
En voor eeuwig
Ben verloren…
zwaartekracht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 met kabels
als vleugels tart je
de zwaartekracht
vallen is vliegen
als je geboren bent
om te vliegen
wandel in de lucht
loop over glas van
de hemel naar de aarde
spring van de brug
zweef en beweeg in
ruimte en tijd
go to the edge
and peer over it
wie ben je?…
Scheuren worden schuren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 Een droom
Een droom
Een droom komt voorbij
Een droom waarbij
Het licht bij bakken
Naar binnen komt
En de rotswand van het
Donkerste donker van de nacht
In stukken splijt -
Openingen ontstaan,
Grotten, holen,
Scheuren worden schuren
Waar het licht
In schijnt, waar
De zon warmte brengt
Voor mensen op drift,
En onderdak…
Liever jaag ik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 Luister eens, ik hoef
niet altijd gelukkig te zijn,
of gelukzalig te stralen
om het leven dat ik leef.
Liever jaag ik er achter aan
en lig ik in een bosje
met geweer en hoed
waar ik geduldig wacht.
Komt geluk dan nietsvermoedend
voorbij geslopen, dan schiet ik
en bewaar hem in de vriezer,
voor mindere tijden.
Alles wat er over…
Regen vertroebelt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 het zicht waardoor
helden onvindbaar
lijken
toch hangt dit blaadje
nog altijd onvermurwbaar
aan de boom
niet dat de wind
niet genoeg z'n best doet
evenals de regen
het vertroebelt alleen
zo het zicht…
Het Parool
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Hoe belangrijk is het je mening
te uiten in tijden van spanning
en oorlogsgeweld; hetgeen je van
mening bent als een samenspel van
woordbeelden op papier mag worden
blijven verteld.
Het vrije woord tegen de repressie.
De 'letterlijke' opstand tegen de
agressie van een bezetter die alles
gelijkschakelt met zijn eigen woord;
voor wie het…
Dood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 345 Dood
wat wacht er na jou
of wens jij nog geen
onontkoombare vragen
nu ik ben aangedaan
loslaten waar ik van
hou en af moet staan
wat wacht er na jou
was dit het einde
of is zij overgegaan
in een tijdloos bestaan
toen ze wegkwijnde
hoe zit dat nou
wat wacht er na jou
is het kinderlijke hoop
van mij dat zij nu
bij God…
Turen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 Een ochtend waar ik een speld kon horen vallen
kwamen jouw woorden in stilte met royale kracht
en werden jouw zinnen passioneel geaccentueerd
met je temperamentvolle stem en tevreden glimlach.
Dagen gingen verder met maanden in vooruitzicht
jaren die voor mij niet lang genoeg konden duren
gingen secondes in een stroomversnelling voorbij…
Bergen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.877 Nu zien de grote bergen op mij neder.
Ze zijn verwonderd, dat ik al zo lang
Alleen geklommen ben, en half nieuwsgierig,
Half spelend volgt hun oog mijn trage gang.
Nu zien de bergen goedig op mij neder,
Terwijl ik altijd verder, rusteloos
Naar boven klauter naar hun kale toppen.
Niet ongeduldig zijn ze en niet boos
Om mijn vermetelheid;…
Rien ne va plus •
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.917 'Ik wou dat ik nooit een gedicht had gezien'
Slauerhoff
Je zult maar zestien zijn en lelijk. Jij bent het.
Maar je wilt dichter worden, melkt de woorden van
Rimbaud en Baudelaire en slurpt je moeders soep
onder vijandig licht. En 's avonds op je kamer
zit je je ouders tegen de vlakte te schrijven,
je dicht en heerst in het geniep over…
In ontspannen zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 ik ben alleen
heb de wereld
buiten gesloten
warm sla ik
de stilte
om me heen
nog jagen
vragen op
een antwoord
maar de puzzel
van vandaag
wordt traag
ik hoor mijn hart
voel het bloed
in bewegen
eindelijk kom ik
in ontspannen zijn
mezelf weer tegen…
Masterberen
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 258 De ‘Masterberen’ vieren carnaval:
“Voordat ze onze vrouwen gaan berijden
Gaan wij het vluchtelingprobleem bestrijden”,
Zelfs smakeloosheid maakt een vrije val.
Mijn leven lang hoef ik niks meer te weten
Van humor uit Nieuw Heeten en uit Heeten.…
Samentonen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 231 Geraakt door de cello
zweeg de contrabas:
zo gevoelig als jij
kan ik het nooit maken
Weet je, sprak de cello
ik besta bij de gratie
van andere instrumenten
want een lange solo
gaat toch snel vervelen
Dus laat me maar horen
welke tonen ik nog mis
dan maken we muziek…
zelf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 133 niet meer zijn wie je was
ben ik dat dan
die vrouw
ken ik haar
heb ik haar ooit eerder ontmoet
waar komt ze vandaan
en waar is die andere vrouw gebleven
soms zie ik haar heel even
als een oude vriendin
die ik veel te lang niet gezien heb…
waterkoet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 je schrijft
een paar dingen
dan ga je wachten
een waterkoet zit
op een nest in de vijver
zit je op woorden
komt er niets uit
ja daar zijn een paar
piepende kuikens
ze zeggen nog bijna niets
maar ze volgen de moeder
in de vijver
terwijl de zon valt
in het gebladerte
van het woordenboek…
ons leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 112 ga vijftig jaar terug
en nog eens vijftig jaar
en doe dat twintig keer
zijn we terug in het jaar duizend
twintig mensenlevens na elkaar
passen makkelijk in een klaslokaal
en je hoort ze ook praten
al die stemmen uit de verte
recht voor je neus
je kunt zelfs kwaad worden
die wil ik niet meer horen !
terwijl we ons toch om tafels…
Wiederverschluss-Streifen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 78 ik moet, na opening van zaken,
niet te lang wachten met opeten
want verschoonde tijd zal
ooit voor bederf zwichten
als de termijnen zijn verstreken,
is al het geduld vergeten
dan blijf ik zoeken naar woorden
om mijn gaten te dichten
Kann Spuren von Erdnüssen enthalten
Ungeöffnet mindestens haltbar bis;
die Vergänglichkeit…
Spartelend dier?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 De schaamteloosheid
van onrecht en onmacht,
verminking in de willekeur
van plaats en tijd, verbannen
door een ruis geplukt uit het heelal
het bestaan verveelt zich in mij
onwillige weerwil van de zondenval
een mensbeeld waarover ik struikel,
herhaald in de scheidslijn van de horizon,
wordt schrikdraad van het verleden
versnipperd…