160 resultaten.
Zeg nooit
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 478 zeg nooit, mijn lief,
'zal ik maar van je houden?'
maar hou van me
laat je hemelse zinnen
zinnelijk zijn
als vrije regelvallen.
in je hand
de spelregels
die niet bij je passen,
te veel ogen, zeg je,
en je gooit de dobbelsteen
naar de nieuwe dag.
in de kamer groeien
geen woorden meer
zal ik nu spelen
om jouw goddelijk wezen…
Appelbloesem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 111 Bijen zoemen rond de appelbloesem
met haar gemengde gevoelens in het licht
in een relatie met de voorjaarszon
en bij de rivier, aan de oevers van de Waal
begin ik met jou, vandaag, een fruitig verhaal
want echte vruchten liegen niet
niet in geluk en niet in verdriet.…
WAS
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 164 Ach was IS maar was
de wereld zou dan toch weer
iets beter af zijn…
missen 2
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 208 Wat ik het mooiste vind bij Adriaan
is, naast de mooie vondsten in zijn versjes
en mopjes overal - als taart met kersjes -
zo ogenschijnlijk nonchalant ontstaan,
hoe steeds een ander mens wordt aangesproken:
met ‘Alleraardigste’ en dan diens naam.
Ontwapenend! Ook leuk hoe hij bekwaam
zijn commentaar in dichtvorm heeft gestoken.
Het meest…
Uw wil geschiede
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Wij bidden “Uw wil geschiede”Heer
Zoals Jezus het ons heeft geleerd
Maar we leggen het vaak bij ons neer
Wij willen het soms liever omgekeerd.
Wij doen veel liever wat wij zelf willen
En wij richten daarop ons verlangen
Onze verlangens zijn vaak niet te stillen
We willen graag het beste ontvangen.
Toch is het goed, te vragen naar Gods wil…
wagon-lits
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 170 In een wagon-lits onder het turen
over het weidse land, klinkt verleidelijk
'koffie, frisdrank, sprits'.
In mijn wagon-lits, onderbreekt mij
uit datgene mij ontbreekt tussen de rails
en de buitenkant; wat ik sluimerend verlang,
'koffie,frisdrank,sprits'.
In een wagon-lits,
zijn het mijn ogen die vluchtend zoeken
aan de overkant. In mijn…
Een hoge hoed met laatjes
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 124 Mijn geheugen is een vergiet,
Het is zo lek als een mandje
Of je het nou
Wil geloven of niet
Altijd als ik het nodig heb
Laat het me in de steek,
Dan is het er gewoon niet -
Als volgt heb ik mijn probleem
Voorgoed opgelost:
Een hoge hoed draag ik sinds kort,
Onderverdeeld in ontelbare laatjes
Met daarin mijn verleden
In beelden…
missen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.162 ja, hij wordt dagelijks gemist door al z'n trouwe fans
zij die genieten van een vers, gevat en geestrijk mens
zijn licht schijnt in het palingmeerse tijdelijk van binnen
we hopen dat hij daar herstelt om nieuwe kracht te winnen
en er is blijkbaar geen vervanger voor zijn kunst te vinden
die dagelijks een vrolijk vers en licht gelijk een hinde…
Zolder
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 130 in mijn bovenkamer liggen
tijdschriften in dozen van karton
bolle koffers vol vergeelde prenten
groeten van de costa, lekker eten, veel zon
een buizenradio, lange golf, hilversum, stavanger
mijn geheugen is nog zielsbekwaam
het gefilterde licht is de buitenwereld
door het bescheten kantelraam
hoezeer ik ook mijn kasten heb doorzocht…
vergeten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 582 vergeten
ik weet niet meer aan wie
ik wat geschreven heb
ik weet niet meer
of het mijn fiets is of m’n step
ik weet niet meer
of het mijn huis is of een heel hoog hek
ik weet niet meer
of ik gewoon ben of gewoonweg gek
ik weet het verschil niet meer
tussen mijn doen en laten
zeg, man, zeg vrouw, zeg kind
houden jullie me in…
zijden draden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 de zinnen komen
lichtvoetig voorbij
de stilte hangt
aan weerhaakjes
de stilte waarin we
ooit ontstonden
ontsnapte als de geest
uit de fles
als waterverf vervloeiden
de opgeraapte verhalen
van toen nu en ooit
vlekkeloos met elkaar
de broze hechting
aan doorzichtige vleugels
verstrikt in zijden draden
van toeval en noodlot…
In mijn huis wonen dooie dieren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 In mijn huis wonen
dooie dieren
verstopt onder
de bank
of kasten.
Twee verdacht
van massamoord
hullen zich
geniepig
in stilzwijgen.
Zij die ik niet
vond gaan ruiken,
of herrijzen
in een ooghoek
van de kamer.
Medeplichtig
moffel ik lijkjes
weg, en ruim
ik ongenode
gasten.…
Voor een lief klein menneke
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 lief klein menneke
rust nu maar zacht
in de armen van engelen
waar de zon altijd lacht
lief klein menneke
jouw halte kwam veel te vroeg
want van die lieve pretogen
kregen wij immers nooit genoeg
lief klein menneke
de dag des afscheid is gekomen
alleen nu zullen wij ons nog
ontmoeten in onzeren dromen…
geliefd door jou
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 166 gaan
wil ik
de wereld rond
langs wegen waar
kirrende en kozende
bloeiende kroontjes
me geurige sprookjes
toefluisteren
waar passie troont
zoete liefde zich verwoordt
leven voluit beweegt
schoonheid gedijt
als gelukzalige volmaaktheid
in een steeds weer herbeleven
ongeremd
geliefd door jou…
nieuw begin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 druppels waaien weg
een nieuw begin stroomt binnen
het pad rolt vooruit…
Ons feest
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 164 Het is
ons feest
feest in Mei
Het plechtig plaatsen
van de boom
de meiboom
De hoogste
boom
uit de buurt
En dan
de optocht
met slaande trom
Zomer
zomer komt
weerom
En wij
dragen takjes
helgele bloemen
Die worden
aan de kale boom
vastgemaakt
Door moeders
en zussen
vaardige handen
De kale boom
wordt nu
een droom…
Minnelied
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 Stap gerust de avond maar in
waar de schaduw zo groot lijkt
verberg je licht nog even
als je de dag weg wil geven
en mijn liefde bezwijkt
voel op de tast mijn handen
doe je ogen maar dicht
de waarheid die we vonden
vormt een bundel van licht
bal een vuist voor de nacht
lef om mijn wereld te volgen
gericht op liefde die zal…
Prikkeldraad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Als toevalstreffer geslaagd
en prikkeldraad beschouwd als mislukt
Volle maan als flitser
goed verlicht
én vaders- én 't-kinds gezicht*
Auteur Umberto Eco heeft
het tijdelijke voor het eeuwige
moeten ruilen. DE NAAM VAN
DE ROOS; slechts voor hen...**
Umberto Eco; 5 januari 1932 - 19 februari 2016
* World Press Photo 2015
**Zijn…
Ons zieke kind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 Elk ziekenhuis is een kinderziekenhuis,
want wanneer een groot mens ziek wordt,
lijdt ook het kleine kind dat in hem woont.
Dat voelt zich eenzaam en angstig,
en verlangt naar moeder,
maar houdt zich groot.
Morgen wacht de operatiekamer.
Het huivert, want in ziekenhuizen,
wachten ook pijn en soms de dood.
Wanneer een klein mens zwak wordt…
Aandacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 269 Aandacht is liefde.
Liefde is vergeven.
Aandacht geven.
Is erg moeilijk.
Eenvoudig.
Luister.
Kijk.
Zie.
Ja.…
Schikten godinnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 362 wij zijn in de
wolken geweest
hebben daar een
grandioos feest beleefd
in feeërieke
regenboogkleuren
schikten godinnen hun
verleidelijkste geuren
goden bedienden
in puur naturel
het wel en wee van
hun waardige gasten
het orkest deed
zijn hemelse best
iedereen te fêteren
met zijn geliefde muziek
als onverwachte apotheose
begon…
Fileleed
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 254 De radio staat aan, Domingo zingt
- andante, ideale file-maat -
terwijl de regen op de voorruit slaat.
De ruitenwissers zwiepen dat het swingt.
Het water is wel goed voor de gewassen,
maar niet voor mij, want ik moet nodig plassen…!…
Een luwtje
poëzie
4.0 met 2 stemmen 422 Nu voelt men warme geuren om zich walmen,
En warmte door de koele bomen wuiven, -
De snelle vliet schijnt moede voort te schuiven,
En in het matte schuiven nog te talmen;
Op de' akker buigen zich de blonde halmen
Ontzenuwd, en beschutten met haar kuiven
't Viooltje, dat geen vlinder komt bestuiven,
En dat de hette tussen 't graan voelt dwalmen…
Kindsoldaten
gedicht
3.0 met 3 stemmen 6.413 Kindsoldaten,
Ze leven als ratten in een met
schubben bedekte beerput.
Ze hebben de liefde verloren
zijn silhouetten van onvoorwaardelijkheid.
Ze dragen dode ogen en
geweren vanaf hun dertiende.
Ze zijn een perpetuele plaag.
Sparta en Azteken.
Lodewijk en Napoleon.
Pruisische blindheid.
Nationaal Socialisme en Rode Khmers.
Birma, Eritrea…
Schoonmoeder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 709 Ik had mij verstopt in de wasmachine
Want m'n schoonmoeder was op visite
Ik riep om genade
Zij zette hem aan
Had ik die wurgslang
Maar niet in haar tas gedaan!…
Mauvaise imago de la meteo
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 498 een gure frisse wind
witte bloesem aan een boom
de herdershond in het veld
in de voortuin staat een kind
wit met grijs gekleurde luchten
hemel wordt allengs bedekt
door klapperende vleugels van
ganzen die naar 't zuiden vluchten…
Het was al laat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 564 Een koude dag, zo midden in de winter
het was al laat, ik schat rond middernacht
of hoertje Nel - het scheelde maar een splinter-
werd overvaren door een motorjacht.
Geschrokken stormde ze toen plompverloren
het grachtenpand van een minister binnen.
zijn dorre vrouw kon alles zien en horen
de eikel vroeg; wat kost een nachtje minnen?…
ga liefste
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 276 de glinsterende
sterretjes gaan
jou verlichten
jij warmt
je onder
de gloeiende
zon
de volle
maan maakt
jou licht
in gewicht
wat jij
hier niet
meer kon
zwevend rondom
de aarde
bijna nabij
handkusjes zend
jij roept
ik ben
eindelijk vrij
eeuwig geen
pijn meer
noch zorgen
angsten verdriet
't verlangen naar
elders was…
Chemokuur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 272 Ze hoort hakken klakken door de gang
de melodie lijkt doelloos te verzwerven
om hol langs kale muren uit te sterven
voor ze verstommen tot een stil behang
ze voelt de leegte pijnlijk in zich kerven
onzekerheid en onmacht maken bang
haar uren schuilen diep in dagenlang
voor ze de adem van voorbij verwerven
dan klinkt een kinderlach door peinzen…
Vergeef mij Heer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Heer, vergeef mij mijn zonden
Die ik steeds opnieuw bega
En er ook vaak niet bij stilsta
Blijf dan toch met mij verbonden.
Heer, U kent mij door en door
U kent van verre mijn gedachten
Wil geduld met mij betrachten
En houd mij op het rechte spoor.
Heer, ik weet dat U van mij houdt
Vergeef mij dat ik dat soms vergeet
En weinig aandacht…