138 resultaten.
Even rusten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 128 Vandaag rusten wij aan dit binnenwater
hier bij onze eigen mooie Binnenmaas.
Verbeelden ons murmelende geluiden
die ook zij elkaar betoverd toefluisteren.
Ik zeg kom laten we deze dag inpakken
cadeau geven aan alle zielsverwanten.
Ik heb een dagboek en trakteer twistend
zetels uit dromen en verguld herinneringen.
Je mag voelen hoe de verse…
Mensenpaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 288 Nog
in geen velden
of wegen
te bekennen
Het jonge paar
onderweg
met 'n bepakte ezel
wie zal hen kennen?
Koud en kil
het jaargetij
de aarde
met sneeuw bedekt
De loden lucht
voorspelt
weinig
.......goeds
Een onderkomen?
een plaats
waar het Kind
geboren worden kan?
De man.....
haast radeloos
de vrouw
vervuld…
Het verleden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 Niets zo leuk als op archeologische
ontdekkingstocht te gaan
in je eigen zolderkamer.
Slingerend door een oerwoud
aan hersenkronkels,
borstelend langs stoffige spinnenwebben,
zoals Indiana Jones.
Zo kom je nog eens tot historische vondsten.
Sterk dat die naam op de valreep binnen flitste,
zoals het personage van Harrison Ford
telkens op het…
Feest.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 337 Hij is tachtig en woont drie hoog
Ach, het wintert maar het is droog.
Leunend in zijn vermolmde zetel
Op de kachel, pruttelend de ketel.
Toen, met haar, mijmert hij even
Zijn Droomprinses, wat schoon was het leven.
Buurvrouw afwezig - bij zoon op bezoek -
Proviandkast preutelt, karig zeg, zelfs géén éne koek.
Straks toch een heerlijk…
Utrecht zien, dan sterven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 Koningslaan, het park in,
een knik naar bronzen majesteit,
oversteken, Reigerstraat.
Tering tyfus, wat vliegt de tijd.
Slenteren over Maliebaan,
rechtsaf Lepelenburg op,
kruipen over Nieuwegracht,
het leven blijft een grote fop.
Tijdloos zoenen in Groenestraat,
voelen op kerkhof van Nicolaas,
doorzakken op Ledig Erf,
blijf ik nog net…
druipend tafereel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 111 De dag begint kregelig uit tegenzin
zonder eerst een boterham
de zon is in de wolken gewaaid
ze woeit daar
vecht er met sissende kussens
slaat het vocht eruit en
giet de mist over de velden
steekt een paar kozijnen tussen de buien
brandt een regenpijp vanuit de erker
en loeit nog even na uit hitsigheid
Het gras snijdt de druppels aan…
Het smelt
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 649 niet in deze winternacht
die zacht is als jouw huid
na het raken van mijn adem.
niet nu de maan lacht…
Aap uit het moeras
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 107 Ik ben een aap uit het moeras
wervelend en snel mijn pas
uit de oneindigheid naar even
bewegend heb ik kort te leven
duik ik weer onder en alras
graaft men mij op
uit het moeras
dat dan, lang zandoverstroomd,
de nieuwe mens oud leven toont
zand over water
overstroming
is dat uiteindelijk
de beloning
dat ik hier was?
ik ben slechts…
Faalangst
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 90 De kans op falen
Door een gebrek aan werklust
Werd nog nooit gemist…
Handgeschreven inkt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 111 ik heb de opstanden
meegemaakt die
voortkwamen uit de
taalarmoede van de
laatste twitter jeugd
kristalnachten gezien
van sprekende boeken
die hun inhoud in
stralende decors etaleerden
aan de vele analfabeten
geheime bijeenkomsten
bijgewoond in afbladderende
cultuurparadijzen waar
echte schrijvers nog signeerden
met handgeschreven…
De jonge vogel
poëzie
3.0 met 2 stemmen 339 Ik sliep niet meer: een jonge vogel floot,
Mijn hart doordringend, en ontwakend zag
Ik 't kalme kleuren van den klaren dag
En vagen van het verre morgenrood.
Wijl sterren bleekten zilverzacht en bleker,
Blies warme wind de morgennevels over,
Luid juichend zong en hoog en klaar en zeker
De jonge vogel in het wiegend lover.
Die floot en zweeg…
Zakken vullen
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 206 De vuilnisman mag zelf zijn zakken vullen
Niet stinkend rijk maar ’t loon gaat fors omhoog
Gerechtigheid...want het hoeft geen betoog
Dat zij flink poetsen zonder veel te lullen
Zeg vuilnisman mag deze zak ook mee?
Hier met die troep...klinkt het voortaan tevree…
Het blozend beest
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.103 Kan ik dan leven zonder hem?
Vulde mijn lichaam zich niet telkens als hij kwam
met trotse koppigheid die paarden dampen doet,
met boterdikke vreugde? Stroomde als ik hem zag
mijn bed niet vol, sprongen mijn kasten dan niet open;
vloeide mijn zand dan niet in patronen op de vloer;
sneed mijn brood zich niet hunkerend in schijven;
lekte mijn honing…
De brief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 Tussen vandaag en morgen, een brief naar de hemel verzonden
met stille witte inkt, zonder tekens, zonder zin
voorbij gedachten en gevoelens, zoektocht naar ieder begin
maagdelijk verweven tussen het sneeuwtapijt ongeschonden.
Waarom is hier de hel en waart de dood
rijkdom en armoede, slavernij en macht,
ongelijke kansen, festijn van bloed en…
Olleke Bolleke 2017
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 273 "Voetballers, opgelet!
Douchen in kleedkamers.
't Is wel zo fris, dus
negeer het taboe.
Pronk maar gerust met die
mannengeslachtsdelen",
sprak onze jeugdtrainer.
#metoo…
zwaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 in duister de ringvaart
gracieus en schoon
ligt de kop gevouwen
op wit en rein het lijf
majestueus de zwaan
als is zij dromend
haar charme lonkend
lokt zij mij te komen
tot rond de ogen zwart
gelijk in pilotenbril gezet
dominant haar ogen vuren
afstand of ik vlieg je aan
zwijgend dreigend talend
zelfbewust zo verdedigt zij
als een…
Één avond de kerk te vol...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 134 Weer zal de kerk vullen
van voor tot achter toe
zelf stoelen worden bijgeschoven
de kerkenraad wordt niet moe
ieder geniet van de viering
kerstboom prachtig opgetuigd
en overal hangt versiering,
een behaaglijk warme sfeer
schone liederen worden gezongen
over herdertjes en engelen
die in een kleine stal
samen loven onze Heer.
Maar die…
Het huis van mijn dromen
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 498 Het huis van mijn dromen
had geen deur waar ik kon binnen komen
het had geen muren en geen dak
en toch was er ‘t gevoel of ik er alles had.
Het was een huis van liefde en genegenheid
gedekt met de mantel der geborgenheid
er was veel warmte en veel licht
het had een ziel en geen aanzicht.
Je kon er binnen zonder bellen
‘k had zoveel vrienden…
De behanger
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 316 Behangen, dat doe ik al twintig jaar
Ik knip en plak en maak met veel plezier
Uw muren mooi met elke rol papier
Geen klus is mij te gek ofwel te zwaar
Maar als ik thuisgekomen ben in Vlijmen
Dan zakt mijn goede luim ver onder nul
Ik ben alleen en voel me steeds een lul
Er is geen vrouw die zich door mij laat lijmen…
bloemenhaiku
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 220 klein madeliefje
zo kwetsbaar en onschuldig
verkracht in de knop
ontluikende roos
verlangend om te bloeien
gesnoeid tot bloeden
helende lotus
vanuit de diepste modder
groeit de mooiste bloem…
De brief
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 Tussen vandaag en morgen, een brief naar de hemel verzonden
met stille witte inkt, zonder tekens, zonder zin
voorbij gedachten en gevoelens, zoektocht naar ieder begin
maagdelijk verweven tussen het sneeuwtapijt ongeschonden.
Waarom is hier de hel en waart de dood
rijkdom en armoede, slavernij en macht,
ongelijke kansen, festijn van bloed en…
bloem sonnet
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 255 Bloem sonnet
Als verwoorden verbloemen van verdriet
en verlangen gevoelens van verlies dichten
betekent, rangschikken en verlichten
rijmende ritmes dit in een somber lied.
Als woorden voor ons bloemen zijn
die niet bestaand toch zijn geplukt
waarbij hun ziel is weg gerukt,
dan zal ik knielen bij jouw schrijn.
Als alleen bloemen kunnen…
afgrond
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Grondloze diepte,
met gevaarlijke bijgedachte.
Diepe rotskloof,
met steile wanden.
Alles verzinkt erin,
in de onpeilbare diepte.
In de aardkorst,
een uitgestrekte ruimte,
waar de grenzeloze tijd,
de afgrond van het hart,
het onpeilbare gevoel,
geen grenzen kent.
De rampzalige toestand,
van diepe ellende.…
Depressief
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 De pijn is reeds ondraaglijk,
prevelen de stemmen. Met veel
esoterische gedachten alom,
sidderend van angst; het is
effenaf hopeloos.…
insomnia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 De maan was vol en zwaar drukkend
ik kreeg geen verlichting geen slaap
het huis kwam tot leven insomnia
de klokken tikten de koffiezet tikte
de planken op de bovenverdieping kraakten
de boog van de keukenkraan keek me aan
wees naar de vloer en nog dieper onder de grond
ik hoorde het steunen van de aarde
wellend duwend naar boven druppel…
Harmonie der sferen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 225 Naar evenwicht zoeken
het soms vinden
Ik jongleer op een touw
probeer een poes te laten zingen
voor een glimlach van jou
Zie mijn strakgespannen kuiten
op één been huppel ik rond
over een dik koord
met drie gouden ballen
in de blauwe lucht
Die harmonie van die sfere
Soek balans
vind dit soms
Ek jongleren op 'n tou
probeer om …
Blindheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 De kans op blindheid
door een oogverblindend scherm
wordt zichtbaar groter
Door boeken lezen
hoogopgeleid en bijziend
genetisch wezen
Je smartphone dichtbij
laagopgeleid bekijken
riskeert bijziendheid
Bij nader inzien
buiten spelen in het licht
geeft ogen meer zicht
Deze verlichte
hoogleraar oogheelkunde
doet een lamp branden…
de spiegel.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 95 telkens kom ik jou tegen,
waar ik ook ga,
het maakt mij verlegen,
als ik voor je sta,
de blik in jouw ogen,
geeft herkenning weer,
deze ogen hebben nooit gelogen,
toch doen ze af en toe zeer,
een traan brand over een wang,
de beelden door het hoofd,
jezelf in de spiegel zien maakt bang,
daarom is de wereld zo verdoofd,
wil je de wereld…
Verborgen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 161 De sneeuw
heeft m'n automobiel
die nacht
verborgen
Kleur,vorm
die galante lijn
't zou zo 'mijn blik'
kunnen zijn
Die ik...
elke nacht op straat
-moederziel- alleen achterlaat.…
Geboorte
poëzie
4.0 met 2 stemmen 366 [Maria-lied]
Toen het kleine kindje was geboren,
Bleef er in het hart van zijn verkoren
Moeder slechts een moeheid, en ze leed.
En ze lachte smartlijk, toen zij even
Weer terugdacht aan het eerste beven
Van zijn leven in haar, en ze kreet.
Nu begon voor beiden het gescheiden
Wezen... en zijn zijden kopje vlijde
Ze aan het snelle…