Alle inzendingen, jaar 2018, week 10

Ik zal haar zoeken haar vinden aan elke oever elke wal aan ieder water elke dag, ieder uur vroeg? later? m'n zoektocht kort van duur Ze... ligt nu in m'n armen.…

En nog steeds kreunt het geheim van de liefde in de bitterzoete spelonken van mijn winnaarshart; Een jongeling met weemoedige ogen samen die momenten van opperste smart en er was bliksem in de nacht alsof de goden ons bezochten in onze lustige ijver de afgrond nabij een afscheid zonder afscheidsbrieven alleen het liefdesgeheim bleef bij…

Berend Botje ging uit varen, ik kan het ook niet echt verklaren, met zijn scheepje naar Zuidlaren, misschien om van ongein te bedaren, de weg was recht, de weg was krom, echt belabberd, wat ik je brom, nooit kwam Berend Botje weerom, maar hij was echt niet navigatiedom. Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, er blijven veel raadsels aan…

zij schudden lucht van verre streken uit vermoeide vleugels weten zich weer thuis na een lange gevaarvolle vlucht zeeën en bergen waren al bekend wegen en steden nog ongekend toch drijft hun instinct de trek naar paradijselijke plaatsen met paren en overleven kunnen zij in de soort hun sterke genen doorgeven nu is het zwermen…

Ze willen alles kunnen achterhalen We krijgen na de sleepwet nu ijskoud Een zwarte doos door onze strot gedouwd Hoeveel moet ik straks voor dat ding betalen Wel honderd euro vroeg me laatst zo’n doos Niet meer dan vijftig zei ik quasi boos…

Mensen die je kent, mensen die je best had kunnen kennen. Een mevrouw die op een schoolplein stond om haar kinderen weg te brengen, op te halen, net als jij daar wachtte, soms met iemand sprak maar meestal in gedachten - een gezicht dat je als je het ergens anders tegenkwam in verwarring bracht. Zoals je winkeliers alleen maar in hun winkel…

roze is de kleur van de bril waar ik door kijk een fout antwoord... maar toch geef ik die mens gelijk want problemen bestaan er niet er zijn alleen maar oplossingen dus blijf ik weg van mensen die problemen maken... bij elke oplossing!…

Durend zwanger Bevallen in brokjes Het dragen van een droom Tot een goede vrijdag Dan is het zondag De vervlakkende zandloper Van versterven Naar vereeuwigen Zeker van zijn stuk Schaakmat…

Je bent niet de mooiste lentebloem van verlangen jouw meeldraden verdwalen langzaam in verliezen of worden trager in beweging je spint een eenzaam kleverig web tegen de kale muren van jouw ziel misschien dat na de heimweedood een verlangende bloei zal voltooien maar tot die tijd kan het vriezen en plotseling dooien als eenzame grauwwitte…

Alsof ik hier niet komen zou, zo doet het leven eeuwig voor. Met zomertijd en wintertijd, mooi hier en lief mijn lief. Zoveel adem raakt niet kwijt. Alsof ik eeuwig zou; lopen over water. Wat klaart nu ik verlost van mij wegen moet zonder woordgewicht, naakt van daad: nu ik sta aan water bedekt met kroos, gras waarin ik niet geloof, maar…

hoe moeizaam is het om te beginnen veertig dagen en veertig nachten lang in een dorre woestijn te gaan bezinnen het maakt ons droef en ontzettend bang kunnen we die moeilijke gevaren trotseren welke 'n inspanning wordt van ons verwacht komt er een beschermengel op onze wegen of biedt Gods Geest ons sterkte en kracht we moeten…

Een onzekere toekomst kent boze dagen; die niet om clementie vragen. Levensmoed moet vaak veel verzetten. De klippen omzeilen en op de tellen letten. De plannen, het plannen en het vooral jezelf kennen; zijn geen garantie voor een rustig gemoed. Van juist diegenen die niet kunnen wennen, aan dat je vaak moet leven zoals het leven het zelf doet…

Ik zie je staan Je haren zijdenzacht Als een engel op aarde In al haar macht Als een engel op aarde Sta je daar En ik denk bij mezelf Is dit echt waar Jij bent de mooiste Dat zie ik direct Want alles aan jou Dat is gewoon perfect Een stap dichtbij Maar het lukt me niet Ik ben gewoon niet dapper En ik keer in immens verdriet Jij…

Ze geven weer antwoord vandaag De vraag heb ik nog niet gesteld Ik spits mijn oren want in de hemel wordt gefluisterd Op mijn tenen reik ik Mijn voeten aan de aarde gekluisterd grijp ik flarden waarheid zonder woorden Over mijn lippen willen ze niet Ze wenken alleen, zonder geluid Zweven voor mij de juiste richting uit…

In de natuur blust nooit... het vuur van het leven Bladzij van rampspoed wil je overslaan Het hoofdstuk storm watersnood Wacht even.... het zuur gaat aan het zoet vooraf Zo ook... gevoel van geluk in de natuur.…

de etalage heeft eigenlijk maar weinig om het lijf veel verstild naakt als blootlopers die eindelijk tot rust zijn gekomen zoals de man die hier onlangs voorbijkwam en geteisterd door zijn etalagebenen juist hier ter plekke een pas op de plaats moest maken…

Niet langzaam treden dagen nader Maar komen en gaan met rasse schreden En vliegen aan ons voorbij En wij, wij worden meegezogen In kolkende maalstromen van tijd Aan zwakke strohalmen klampend Op de woelige baren Tot we belanden in oeverloze ruimte In zeeën van eeuwige tijd Waar dagen zich stapelen tot eeuwigheid.…

levenloos wit marmert wangen het licht gaat gepaard met wat ogen willen zien er hangen harde haren rond een uitvergroot hoofd begeerte dooft op slag de hang naar meer is verdwenen in het wenende licht één vierkante meter grond beweegt rond afgetobde voeten het gezicht in ruw geplooide lijnen, zij verdwijnen in een welgevormde lach…

Toeval bracht jou hier en mij, ik kijk en zet een stap dichterbij om je aan te raken huid en haar, het fluweel van je blad: wat voel jij wanneer ik jou streel? Mijn warmte zoals ik de jouwe? De zon in mij? Mijn tuin is jouw tuin je staat niet in mijn schaduw ik alleen in de jouwe als ik je zon gun vuur, water, aarde en lucht je…

Aaltje en Aagje van 'Het Zuiverste Water' klappen uit de school...…

Als het eenmaal stroomt valt het door niets nog te keren wat men ook zal beweren welke oplossing men ook droomt Als het eenmaal stroomt laat het dan maar komen het kan immers niemand deren het zijn jouw aller diepste dromen die je iets proberen te leren laat alle remmen los stel dan je droom op schrift bevrijd je schip van z’n tros en…

Liefde is aan haar denken Nog meer wanneer ze er niet is Een lichtje aan doen, laten ontbranden Voor haar, in tijd van duisternis Vast geloven in haar dromen Al zijn de jouwe allang weg Onvoorwaardelijk de deur uit gaan Als zij weer ergens staat met pech Liefde is ook kunnen luisteren Als zij te lang tegen je praat Herinneren waar ze was gebleven…

In de advertenties naast deze dichtrubriek staan vaak reclame-advertenties onder de noemer 'Single Russian Beauties Online'. Ik vraag me dan ook af in hoeverre Russische hackers invloed hebben op deze dichtsite. En gezien de spannende bioscoopfilm 'Red Sparrow' ben ik nog meer van slag. Zijn de Russische vrouwen inderdaad bezig om ons toch vrij…

Bij een schilderij van Willink Sinds zij zich afsloot voor de roes van 't dansen tart Stella Holland met versteende blik, rechtop in 't strak fluweel, waaruit als kransen de mouwen storten, ruisend snik op snik. Het mausoleum wekt macabre trancen. ‘Juich niet voor muren, waar 'k mijn hart verstik!’ Grootmoeders jurk om zich in te…

het pad lachte kleine wondertjes bloeide mirakels die in passeren nog even je aandacht wisten te interesseren voor hun vorm en kleur slingerde zich in een meer dan paradijselijke omgeving waarvan lente op dit moment hoofdbestanddeel was dat zij in vol ornaat met alles wilden delen daar waar ik van wondertjes sprak communiceren…

Nooit meer ga ik in een hotel logeren. Ik waande mij daar altijd onbespied, Maar nu weet ik dat iedereen het ziet, Als ik daar mijn vriendin lig te masseren. Ik ben een digibeet, maar Internet Komt dan toch wel verdomd dicht bij mijn bed.…

zal ik de leegte voor je vangen het zonlicht voor je vinden het broze voor je bewaren en dan zullen we dan samenvallen?…

De zachte bladeren woekeren mee Als een penseelstreek van de schilder Als een zeezucht die steeds gewilder is door de mannen varend op zee Het krakende gewaad van het bos Met als kleur een authentiek groen Of bruin in de dagen van toen Zo beweegt zij in haar schoenen van mos Rustend op de stille wind Een stem zo zoet als dat van een verlegen…

de naakte waarheid is nu ook al verboden o schijnheiligen!…

Mensen zijn sterfelijk Óók Stephen Hawking dus Ondanks zijn ziekte Een man van gewicht Dankzij zijn grondige Kosmologiekennis Schijnt over nachtzwarte Gaten nu licht…