Alle inzendingen, jaar 2018, week 6

De zotte morgen is op gang getrokken Mensen spurten naar de laatste wagon In de hoop een zitje te bemachtigen Op hetzelfde moment sterft een kind van de honger De tijd gaat onverbiddelijk door In het verre land sneuvelt een soldaat Zijn laatste glimlach Hij hoefde nooit meer te doden De vreugde van de oorlog De vreugde van een rebel Het…

Pijn is de verlatingsvorm van zijn van er niet meer willen zijn vooral geen pijnstillers of levensverlengende handelingen gedoe, gebed of geprevel Het is geweest het is mooi geweest het is goed geweest en ook heel veel niet goed slecht, onwaardig, onaardig gediscrimineerd, gediscomineerd, geisoleerd En dat laatste sterkt me in het gaan, in het vertrekken…

Die eerste echte zoen, wat was die lekker en fijn. Wat zou ik hem graag overdoen, met jou, mijn liefste zonneschijn. Jouw adem in mijn nek te voelen, je lippen heel teder over mijn gezicht. Jouw vingers die door mijn haren kroelen, een gevoel waar ik ben voor gezwicht. Ooit zal die verliefdheid overgaan, in een houden van die ander. Elkaars…

je bent door de wereld van staal veracht je kiest voor liefde boven praal en pracht de liefdemacht iets dat je voelt met de warmte van mensen iets dat je proeft dat smelt als koninginnehoning op je tong je bent door de wereld van staal veracht geboomte gevlochten uit plicht en gewoonte de schaduw die je glimlach verbergt…

echt weet je is de liede die tot veilige zekerheid een duim van jou wikkelt in een rood dekentje dat altijd met jou gaat heus is als gips de liefde om gebroken been of arm dat helend vasthoudt tot na verloop van tijd de breuk genezen is moederlijk is de liefde die zich om je slaat als jij met fiets en al pardoes gereden bent in…

De schrijver krast op papier. De archeoloog in de bodem, op laag na laag. Beiden krassen in de oppervlakte van de tijd.…

Zij vierden samen een kwarteeuw: de een met een halsband de ander met een enkelband. Zij vierden samen een kwarteeuw: de een a point op punt de ander een mispunt. Zij vierden samen een kwarteeuw: een dubbelpunt voor de een met vraagtekens een dubbelpunt voor de ander met uitroeptekens. (Samen) veel gedachtenstreepjes uiteindelijk een…

Liefde had geen positie was bewegingloos stil in serene kalmte gelegen toen ik je vroeg om een antwoord in de nacht hield jij jouw adem in om niet te voelen hoeveel ik van je hield vroeg je me of ik alles om wilde keren wildernis en beschaving vertrouwen en lust omdat het donker was wat je me vroeg deed ik uit gewoonte het licht aan…

Ik droom en denk vrij. Mijn gedachte is ‘t woord van onze grote partij die in onze vrijheid de lastige leugens vakkundig smoort voor ‘t grote geheugen. Zo beschrijft elk woord een vastgesteld feit. Feiten zijn waarheid en feiten zijn geweten. Machtigen met kennis, wie gaf hen die macht, hebben haar gesleten in gewelddadige schennis…

Alsof ze vastgenageld zijn De mensen bij de grote zilte Een meeuw hangt roerloos in de stilte Weet niet van weduwen en pijn De golfslag is zowaar gestold De vissersvloot ligt op het strand Een ruiterstoet draaft elegant Het schouwspel in dat zich ontrolt Vanaf het allerhoogste duin Zie ik bevroren, dorpse vlijt De mens van toen is er niet…

Woorden zo stoer en machtig zo fluweel zacht en prachtig toch soms valt er eentje verkeerd of ontsnapt er een teveel zijn het er net een paar te weinig of is eentje raak en ben je bekeerd een gevoelige en een snaar die trilt een ongepaste en voor je ’t weet sla je op tilt woorden schilderen je gevoel soms met te uitbundige kleuren iets…

landt een woord zachter zonder iemands stem als je alleen maar met inkt zou spreken als je schetst met slechts dunne potloodlijnen maakt het uit wat je doet of laat onder de vernislaag de glanzende schijn ligt het uitgestrekte verzwegen verlies het blinde afscheid tast vergeefs naar stralend licht…

Verdergaan Meegaan Ondergaan Doorgaan Weerstaan Gaat het? ....Het gaat is dat hoe het met je gaat Je in het midden laat Zit je in het Weder gaan Doorgaan Verdergaan Ondergaan De toestand Van de vraag Op hoe het met je gaat Is welke betekenis van het woord gaan of staan De vrager Verstaat Gaat het? Ik onderga Ik doorsta Ik weersta…

We proeven het leven Eten het brood En drinken de wijn Het is om het even Goud of lood Of hoe ‘t na ons zal zijn We vieren het feest ’t leven duurt kort Zijn niet bevreesd Hoe ’t morgen wordt…

Sluit uw ogen en denkt aan mij. Ben ik zo slecht? Wat heb ik je misdaan. Heb ik een moord begaan? Ik ben altijd vriendelijk. Jullie zijn voor mij allemaal gelijk. Ik dacht dat jullie mijn vrienden waren. Hoe moet ik dat nu verklaren? Stel je even voor dat jij klappen krijgt, of dat ze je uitschelden. Zou jij dat leuk vinden? Jullie…

Ze was een vage vrouw en niemand die wist wat ze nou eigenlijk echt wou ze hield altijd alles voor zich ze was nooit eens heel erg duidelijk, nooit open altijd omgaf ze zich met mist ze was een vage vrouw toen er iemand kwam die zei ik hou van jou vond zij dit eerst wel prachtig en genoten zij zeer godallemachtig van zon en zee en strand…

In de natuur is de natuur de baas. Steden zijn bezit van mensen. Denken we. Ratten ruimen onze resten op. Katten jagen er en mediteren. Meeuwen vliegen af en aan. Mollen leven ondergronds. Mensen zijn er nog holbewoners. Honden waren ooit wolven. Een vos ontdekt de stad. Dat is raar maar is gewoonweg waar. Steden zijn erg wilde stadsnatuur…

Op Valentijnsdag kijkt zij in de spiegel smakt tevreden met haar rood gestifte mond sluit haar ogen en voelt hoe zij zelfs nu past bij het vloerkleed en de gordijnen Op hoge hakken stuitert zij uit het beeld vraagt of het zwarte ondergoed wel past onder haar doorzichtige bovenkleed met lange splitten aan beide, ronde zijden…

Er was eens een juffrouw te Haren Die gek was op kinderen baren. Haar drang was zo sterk, Dat zelfs in de kerk Ze nog met de priester wou paren. Hij werd toen maar deken in Gulpen En gek op huishoud 'lijke hulpen. Die waren doodsbang En bleven nooit lang, Want zagen zijn broek steeds uitstulpen.…

In het blauwe uur galmt geluid van de kerkklok door verlaten stad samen met mijn lege brein komt de slag als souvenir. De vochtige straat illustreren het gevoel waar harmonie viert gevangen door mijn hartslag leef jij op in mijn vizier. De eenzaamheid hangt rond mijn gesloten ogen dat een glimlach toont waar stilte…

in een vaag verschiet zag ik mensen dwalen verstoken van kwalen waardoor zij generaties lang geteisterd zijn geweest de medische overwinning was een feest van het immuunsysteem dat anticiperend de wereld heeft betreden helaas met een onmenselijk nouveauté het narcisme is doorgeschoten zonder remmingen en de mens heeft zich afgesloten…

Aan wie ik ook maar dacht vandaag was dood, terwijl de landerijen en de steden gestaag langs het beslagen treinraam gleden en het om beurten miezerde en goot. Al menig lief is langer overleden dan dat ze mij verdriet of vreugde bood. Ik reis alleen en mis mijn reisgenoot, met wie ik elke windstreek heb doorsneden. Zo'n dag. Ik deed het niet…

Wie anderen de maat zou moeten nemen Zorgt dat hij zelf het goede voorbeeld geeft. Wanneer die regel niet wordt nageleefd Dan komt hij vroeg of laat in de problemen. Niemand praat recht wat krommer is dan krom, Wat Halbe deed was dommer nog dan dom.…

Ik kijk naar buiten en daar schijnt de zon Hij schijnt op de tuinen en...op het balkon. De vogels,ze fluiten,ze zijn in hun sas, Soms wou ik,dat ik een vogeltje was. Dan kon ik fijn vliegen,hoog in de lucht, Weer snel naar beneden,in een duikvlucht. Want wat zie ik daar op de tafel benee, Wat lekkere zaadjes ,ik pik er één mee. Maar…

Als zij opstaat komt de kracht terug De weg opgaat over de brug naar een plaats waar alle geliefden komen bij elkaar Haar brug ontsluit mijn gehele ziel Haar tocht door mijn geest scherpt hem verruimt hem Zorgen en zonden verdwijnen Kwaadheid maakt plaats Zij verruilt alle pijn voor een bevrijdend blijvend bestand tussen liefde en natuur…

Was ik wind zouden mijn vlagen flirtend langs de flanken van een ranke zwaluw strelen zou ik blauwe vlinders fluisterend naar dansen zingen wolken warm omgeven tot ze nevelen voor mijn zucht ik zou de zee doen deinen ritmisch haar getijden plagend stuwen en tot stormend golven blazen was ik de wind dan legde ik mijn vleugen verlangend…

nu je niets meer hebt, zeg je dobbel je elke nacht met de waanzin je trekt je jas aan en weer uit en weet niet waar je de binnenkant moet laten je rolt je op en de vrouw die je geworden bent beschermt de vrouw die je zou geweest zijn als die spreekwoordelijke vuisten zouden gezwegen hebben het is zo vreemd zeg je de leegte…

Ik zit met jou in een magische rit waar alles vanzelfsprekend mag zijn alles van mij, houd van alles van jou je bent mijn afleiding in ritme en blues wereldse stemmingen hebben een lager pit. Jij weet mijn diepste snaren te raken als doordrongen sluierloze ziel alles van mij, houd van alles van jou gevoelige klanken komen naar boven speels…

de man raakte in zijn eigen tijd al vergeten zijn leven leek voorbij voor het begon op de deur een naam die nooit de zijne was een oude man haalde hem op met de kruiwagen de vergeten man was verbaasd noch verwonderd hij verstond de kunst van het verdwijnen…

De dieren op hun stoeltjes zaten geanimeerd en druk te praten voornaam in’t dierenparlement De koppelijke stemming leidde tot wat de meerderheid verblijdde die kakelde ronduit content Want als er schaapjes zijn gestorven kan nu hun vacht mits onbedorven aan wolfjes worden toegekend En straks gaat vast een wet bepalen hoe zij hun levenseinde…