78 resultaten.
Pensioen
netgedicht
2.0 met 660 stemmen 59.683 je hebt een bladzijde omgeslagen
het verleden wordt herinnering
langer worden straks de dagen
intenser het geluk van mijmering
beleef nu dan de jaargetijden
ongedwongen vrij van druk
doe de dingen onbescheiden
leef, geniet van het geluk
mocht verveling je ooit kwellen
op een druilerig moment
aarzel niet om ons te bellen
weet dat je altijd…
Arme Vrouw
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 2.089 Wat lijken haar haren grauw!
Dof, de ogen, als in rouw.
De elegante staart van toen,
het fraai gezicht zo koen,
verstopt in een soort pet.
Haar wiegende tred?
Schokt! Ooit zo mooi,
loopt ze thans in zooi.
Die prachtig pralende billen,
ze trillen. Nee, ze lillen!
Wie lief heeft wil ik niet, deed ze.
Wat had kunnen heten, meed ze.
En zie…
Ze lacht
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 2.311 Ze lacht. Ik dacht,
toen ik haar zag staan,
haar benen opwaarts gaan:
Hoe kan iemand zulke
pralende billen hebben?
Zag ik ooit op dat koel gezicht
werkelijk zoveel licht?
Toen plots haar ogen,
niet meer geloken,
maar och, hoe blauw,
even in de mijne doken,
die mooie mond gauw,
de zon weer op liet gaan.
heb ik niets gedaan.
Nooit weer…
De Maas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 448 Als donk're watertorren
liggen de duwbakken
stil te dreigen
in geslagen zilver
voor het eiland
bij de witte brug.
Uit de waas van hoogbouw
vloeit een schitt'rende kronkel;
sleepbootje schuift eindeloos
traag door het perspectief.
Ze wacht, de stille oude rivier,
tot appartemenbouw ook hier
de oevers naar God heeft gebracht.…
Het Elegante Meisje
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.738 Dansend gaat ze 't leven door,
houdt zó van mooie dingen.
Ze neemt zich immer voor,
dat lieve lied te zingen,
in de zon, daarboven,
van eeuw’ge schoonheid en geluk.
Ze kan maar niet geloven:
De vlam is hier en dol
op de mooiste vlinders.
Hij wil vooral de lol.
Vlinders, zijn er voor de vinders
Dus, mooi meisje zacht,
kom hier, bij…
Dating Babe
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.803 Ik kwam laatst een meisje tegen,
ontmoette haar op het internet.
Ze gaf haar borsten een negen,
zelfs haar poes was dikke pret.
Ze wilde sex, en liefst "best veel".
Maar helaas, hongerig als ze was,
wilde ze voorlopig alleen virtueel.
In het echt, gaf ze nog niet zo'n gas.
Zo gaat dat op het internet,
Oord vol lust en honger:
Fantasie…
Mobiele meid
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.086 Haar schett'rend blingmobieltje in de hand,
boezem strak achter koffie en de krant,
schudt ze blondbruine krullen,
snerpt dat hij niet zo moet lullen.
Ze wacht nu al een kwartier,
vindt het niet zo prettig hier.
Haar lichtend grijze ogen,
kohlzwart omrande bogen,
kijken me nijdig even aan,
zien me niet werkelijk staan.
Dan lacht het mondje…
Café Timmer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.084 In het Rotterdams café Timmer,
heeft het leven ietwat stilgestaan.
De kunst liet hier de tijd maar gaan.
Wie overblijft, doet dat nog immer.
De gegroefde koppen kletsen door,
terwijl hun ogen al zolang weten,
dat ze alleen hier nog Jean of Arie heten.
In het echte leven komen ze niet voor.
Schilder, journalist of schrijver,
zelf denken…
Oom Nico
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.446 Zulke zachte handen kan een man
helemaal niet hebben, zo breed,
groot, sterk, gekloofd, dat kan
niet. Maar toch, nu nog, ik weet:
Die zo lang vergane pracht,
tuinen die hebben bestaan,
het waren zijn handen, zijdezacht,
die al dat werk hebben gedaan.…
Nacht in Spa
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 473 Toen het avond werd in Spa en
in de heuvels klom de mist,
besloot de zon te gaan.
De dag moest nu gewist.
De bank in schemerlampelicht
bleef leeg vandaag, de deken
gevouwen, het tv-kastje dicht.
De dagen die hierna verstreken,
bleven lang als deze avond.
Tot de piano een ander vond.…
Dank
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.574 Ik wil knielend op de grond,
zou daarboven iemand zijn,
willen danken voor haar kont:
Er kan geen mooiere zijn.
Ik zou de aarde kussen willen,
en luidop willen roemen,
bij het weerzien met haar billen.
O, die nog eens te zoenen,
snel voor ze straks gaan lillen.…
La bella signora
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.615 Kijk, hoe ze daar gaat,
met elegante staart,
het plein over en staat
in dat gevlekte licht,
met op haar gezicht
het masker dat ze wil
ophouden vandaag.
Quanto è bella.
Quanto è cara!…
Wee mij
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.338 Nu ik opeens haar benen zie,
met die ronde, wond're dijen,
zacht, eronder hard, spieren die
soepel door jeans heenglijen.
Met ied're wiegende stap,
zo'n lange, beetje lome,
deinende vrouwenstap,
ze dichterbij zie komen.
Word ik wee zoals een man
dat alleen bij zo'n vrouw kan.…
Tempus fugit
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 594 En zo verglijdt de tijd.
Vrienden worden ouder.
Lovers, die je nu maar mijdt,
het bloed een beetje kouder.
Als troost komt dan 't besef:
de tijd heelt alle wonden.
Dus met nog ietsje lef,
worden we steeds gezonder.…
Voorzichtig woelt de advent
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 2.302 Voorzichtig woelt de advent met zachte hand
de beelden los, uit een ver verleden,
van alle pijn gezuiverd door de tand
des tijds: verlangen naar het heden
van die hoogtijdagen met het tere kaarslicht
in van koude ineengekrompen dagen.
Woordeloos heimwee naar het gezicht
van mijn jonge moeder in die dagen,
en zelf als kind onbezwaard in…
Bron van Inspiratie
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 977 Bron van inspiratie
is alles om je heen,
het haartje op de tafel,
je rechter grote teen.
Bron van inspiratie
is alles wat je ooit verzon
die ene flauwe grap,
de inspiratie uit een bron.
Een bron van inspiratie
is er zelfs als hij ontbreekt,
de verloren liefde,
de foto die is verbleekt.…
Brainstorm
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 989 Het hele brein
beheerst onze overpeinzingen
die door denken dan gevormd gaan worden,
willens wat wij willen.
Maar morgen mag men dan
deze geweldige gedachten,
nooit, niet
aan afkeur onderwerpen,
of alle aangebrachte symmetrie
stort zich zichzelf verbrandend
van een enorme afgrond
alvorens alles afbrokkelt
en een gat gevormd wordt…
Lofzang aan de Eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 819 Voor de liefde die ons de grenzen laat zien van samengaan
en de vriendschap die, volgens mijn vrienden, niet schijnt te bestaan
is dit de canto van het Leven, van de Eenzame.
Dwepen met het gevoel van onbegrepenheid,
Uit zwakte, en menselijk autisme
Omringt door vrienden en familie,
Samen alleen.…