83 resultaten.
Sinds
gedicht
3.0 met 84 stemmen 23.721 Sinds je mij voor altijd
bent binnengegaan,
ben ik tot aan de rand
van je vervuld.
Dwars door de rukwinden
van het verdriet
voel ik je onder mijn huid
bewegen, warm en goed
als vroeger
toen wij overnachtten
binnen de omheining van
elkanders armen.
Wat doet het er dan toe
dat de wereld leeg
en winters is geworden
nu mijn ogen
je nooit…
Hereniging
gedicht
3.0 met 69 stemmen 15.702 In een stad ons beiden vreemd
kwam ik na jaren niet gezien
mijn ex weer tegen.
Het ging onverwacht goed,
ze lachte veel, een hand kroop
langzaam door het gras,
het mes leek vergeten -
Ik begroef mijn gezicht
in haar helblonde haar,
dat geurde naar warme tarwe.
Transparant als een ader lag ze in mijn armen.
-----------------------…
Weerzien
gedicht
2.0 met 91 stemmen 28.089 De trein die mij naar mijn voorbije liefdes voert
heeft net als vroeger weer aanzienlijke vertraging.
Het geeft niet wie er wie bij toerbeurt achternaging,
haast altijd waren de verbindingen beroerd.
Een tijdlang heb ik zelf gedacht dat het zo hoorde,
dat je elkander mist om bij elkaar te zijn;
na jaren, in de heftst, weer in dezelfde trein,…
Dit hoeft geen stilte te betekenen
gedicht
2.0 met 204 stemmen 29.325 Dit hoeft geen stilte te betekenen
Het klopt, maar niet omdat het waar is.
Ik heb een uur rondgelopen.
Steeds hetzelfde raam, niet eens een helder uitzicht.
Jij vond iets om tegen het licht te houden
en te onderzoeken.
Het uitzicht waar jouw hoofd was.
Wij praatten veel.
Ik deed na hoe wij daarbij keken.
Jij praatte veel…
Ware liefde
gedicht
3.0 met 64 stemmen 28.476 Wat was dit opeens een levend huis
toen ik zag dat het vlekje van zopas
geen werkelijk gezichtsbedrog was
maar een voortvliegerige muis!
Wat was de doos computerpapier
met de stapel boeken waar die naast staat
toch opeens een hele dorpsstraat
met zijsteegjes voor het pootjesdier!
Het had altijd zo'n gevaarlijke haast
van mijn liefde wilde…
Groet
gedicht
2.0 met 94 stemmen 26.646 Ik herinner me de plankenvloer
die kraakte, de eksters in de tuin
de ijsbloemen op het slaapkamerraam
dat je zei, in een vorig leven
was ik een aquarel, nee een witregel
dat het bizongras in de fles
zweefde als een zeepaardje
dat ik na het tellen tot honderd
ging zoeken, de laatste tree
miste in het donkere trappenhuis
dat de telefoonkaart…
Van haar af
gedicht
2.0 met 66 stemmen 24.813 Hij is al weer lang van haar af.
Moet ooit dus haar hebben beklommen.
Soms zal het gestormd hebben, daar,
maar soms was het weergaloos helder.
Soms lag het daar heerlijk, dat moet wel.
Soms ook wel niet.
Nu is hij dan dus van haar af.
Gedaald eerst, gerold, toen gevallen.
Het dal in.
Niet eens geprobeerd zich vast
te grijpen aan takken…
Heerser
gedicht
2.0 met 241 stemmen 33.801 Hij heeft mijn leren koffers ingepikt.
Ik zag hem gaan en dacht: laat hem.
Als hij maar voorgoed verdwijnt.
Nu ben ik mijn koffers kwijt,
hun sterke geur en lege heiligheid
zodra ik op mijn kamer pakken ging.
Hij heerst door hun afwezigheid.
----------------------------
uit: 'Plejaden', 1992.…
Ze komt niet, ze gaat niet
gedicht
3.0 met 23 stemmen 3.246 Ze komt niet, ze gaat niet.
Overal en nergens.
De vrouw waar ik van hou.
Ze geeft mij haar lichaam
als ik haar hart wil.
Ze geeft mij haar hart
als ik haar lichaam begeer.
Ze wil wat ze niet kan krijgen
en schenkt wat niet van haar verwacht wordt.
Ze is simpel als de vrede
als ze met mij is.
Als ze vertrekt
wordt ze moeilijk als de…
Rechtzetting
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.074 Die me naar school bracht
onder de kastanjebomen, die
me nog als laatste bloedstollend
kon vertellen over Duitsers en
onder kleren gesmokkelde
boter. Die me steevast redde
als de wereld te groot werd.
Haar nu, ondanks het late
uur, nog even bellen en
zeggen dat het me spijt. Dat
ik er had moeten zijn die nacht
toen ze voorgoed…
Liefde is een platitude en daarom ook zo mooi
gedicht
3.0 met 18 stemmen 3.106 Liefde is een platitude en daarom ook zo mooi.
Jij, jij was veel meer dan dat zodat ik van meer
naar minder kon. Jij was zo jij dat je werd mij,
aan mij was het genot om in je op te gaan, geluk
zo groot dat ik steeds minder hoefde te bestaan.
Wat meer dan liefde is en minder dan de dood
is de warme dood waar ik niet bang voor ben,
dat is het…
Het einde
gedicht
4.0 met 8 stemmen 3.551 Vreemd pizzicato van verre gitaren,
Hoorden we buiten reeds de vogels zingen -
De zon kwam door de kieren van de zware
Gordijnen in de stille kamer dringen.
Maar ons gezicht en alle dingen hingen
Nog in 't vermoeide licht der kandelaren -
En tussen ons, als grote spoken, gingen
Waanzin van woorden, wanhoop van gebaren.
Dit was het…
De man van vroeger bijkt de wedstrijd
gedicht
2.0 met 5 stemmen 3.010 De man van vroeger bewoont je leven.
Hij zit op de bank, nodigt bezoek uit,
becommentarieert het uitzicht.
Zonder te aarzelen schenkt hij in,
laat het zich smaken, voert het woord.
Het einde van de wereld is nabij,
niemand kent nog goede manieren.
Net als je vraagt of het tijd wordt,
begint een wedstrijd op tv. De man
van vroeger vraagt…
Bladstil
gedicht
4.0 met 2 stemmen 7.000 Een vallend blad
op een gelaat
dat ik eens liefhad
Zachtjes glijden vingers
door verleden heen
tranen ach ik ween
Stil, het is goed
je hebt geboet
bent nu bevrijd
Lachend dansend blad
op een gelaat
dat eens werd gehaat
-------------------------------
uit: 'Woordkunstwoord', 2010.…
Vergeet
gedicht
4.0 met 6 stemmen 4.267 me en vind me jaren later terug
vouw me open als was mijn huid
van papier en de stad van je nachten
lees wat je kwijt raakte, wat achterbleef
in de binnenzak van een oude jas
terwijl onder een brug de regen
wacht op de laatste bus en op de tijd
die ons ontbrak en weer samenveegt
als een hand de kruimels van de tafel
maak me weer onmisbaar,…
Klaaglied
gedicht
3.0 met 15 stemmen 7.147 Ik klaag, want alles wat zo mooi begon
ging langzaamaan naar de verdoemenis,
wat immers niet meer te verbloemen is
hoewel ik soms gedaan heb wat ik kon.
Wel hebben wij elkander op het laatst
bedonderd en constant te veel gezopen,
dus dat het heel ellendig af zou lopen
lag voor de hand en heeft geen mens verbaasd.
Het leed is niet van gister…
Die ochtend
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.237 Die ochtend was zij doodgewoon van huis gegaan
in een metallieke limousine met een rozenkrans van schedels
en trompetten stekend uit edele delen, om ze te bedekken tevens;
en ’s avonds was zij nog niet thuis
Ik heb die nacht in onze gemeenschappelijke stilte rondgewaard
maar ditmaal bleef zij zwijgen
Ze was er wel, ze was zelfs overal
maar…
Jaren later
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.524 Omdat ik nooit één vers verzonnen heb
dat zich om jouw schouders leggen liet
als een warme arm of als een sjaal,
maar je pover in mijn taal onthaalde,
waar het altijd tochtig was,
omdat ik door de eerzucht werd verteerd
om 't plechtige verdriet van dikke kinderen
of 't sjofele gesjacher van een meisjeslijf
te spellen met een overspel van…
Hoor eens, ik haat je
gedicht
3.0 met 8 stemmen 9.848 Hoor eens ik haat je,
ik schreef dat je lief was en licht -
en nog wat onzin over je gezicht
maar nu haat ik je, god wat haat ik je.
Die neus, dat hoofd, die paardenbek,
die ogen en die gierennek
dat kraagje en dat bloemkooloor
met al je slierten haar er voor.
Hoor eens ik wou graag zijn
jou, maar het kon niet zijn,
het licht…
Sonnet 4
gedicht
3.0 met 4 stemmen 8.884 Het sonnet in het Noorderplantsoen
Er valt een diepe sneeuw van de kastanje.
Ik zit moe op de trappen van de vijver,
staar naar het water, de fontein, becijfer
hoe diep de bloesems windstil, wit-oranje,
het asfalt met onhoorbaarheid bedekken.
Het zou een offer kunnen zijn, aan wie dan -
stilte. Ik ruik het hevig, adem langzaam
in en uit…