inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.703):

Nu

Ik adem niet, ik zing.
zelfs als ik zucht, klinkt het
per ongeluk alsof ik
een paar noten neurie
die me vannacht, terwijl
ik sliep, zijn voorgezongen.
Het is alsof de lucht
mijn deken is en ik
mijn hoofd het liefst
te rusten leg op het kussen
van mijn longen, de plek
waar ik mijn hartslag hoor
in vierkwartsmaat:
dat ik besta, dat ik besta.

------------------------------------------------
uit: 'Gedichten voor gelukkige mensen', 2008.

Schrijver: Bart Moeyaert
Inzender: kvdv, 11 december 2014


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 13.796

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)