98 resultaten.
Scheuren
gedicht
3.0 met 4 stemmen 4.230 Je breekt niet, je gaat een heel leven mee,
lichaam. Strak sta je om me heen, herkenbaar,
huiverend, als ik de grens oversteek
en het niemandsland in loop. Je vermaant;
stel je niet bloot, zeg je, val niet ten prooi
aan de vogel die rooft.
Ik kan van jou niet weg: je splijt niet
slaat steeds met me op de vlucht
en brengt me thuis. Je staat…
Mijn landgoed....
gedicht
5.0 met 4 stemmen 4.022 Mijn landgoed is niet groter dan
mijn eigen huid, de omvang van
mijn schoen, de omvang van mijn vuist,
ik gaf het namen in de kleur van regen,
ik keek er dwars doorheen, vluchtige stof
en zag de horizon, de lengte van
mijn armen, van mijn benen.
---------------------------
uit: 'Het zinrijk", 1971.…
En leefde er
gedicht
3.0 met 2 stemmen 4.412 staand in de paskamer merkt
mijn uitgeklede lichaam
dat het niet goed meer werkt,
het valt, het houdt op te staan.
Languit op de vloer tussen
kreukels zie ik mijzelf
languit aan ophanglussen
tegen de wanden sterven.
Stel dat je hier nu was.
Dadelijk hield ik je vast
tot je, precies, gedegen,
dood tot vertrek zou bewegen.
Ik veeg mijn…
Waarschuwing
gedicht
3.0 met 2 stemmen 4.475 wij moeten
oppassen voor schimmel op de kin
ons hoeden voor vermolmde kaken
nauwgezet acht slaan op het verbrokkelen
van een been
laten wij ons tevens
wachten voor afschilfering der huid
daar dit alles zal betekenen
dat ook het lichaam aangetast zal zijn
door bederf en rotting.…
Op de rechte plaats
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 3.096 Het luchten het treffen
het breken het stelen
het vasthouden het opvreten
het winnen het schenken
erin dragen wie achterbleven
de weg naar het hare
het laten uitgaan, maar wie krijgt het
erop trappen, alsof het niets was
met heel mijn 'tuut'
de vrouw van je 'biep'
een pak van mijn 'zap'
Waar het pompend van vol is
en wat er dan…
Oude mannen in korte broeken
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.682 Ze wandelen heel gemoedelijk voorbij,
hun seizoen is een apart seizoen.
Ze hebben geen behoefte aan een wandelstok,
ze gaan met een reserve aan kracht
begonnen in de winters van hun jeugd.
En als ze stilstaan om naar iets te kijken
staan ze zonder beven stil;
de zon maakt van hun oude, montere, blote benen
iets bijzonders, als een pose
op…
Invitatie *
gedicht
3.0 met 8 stemmen 6.644 Ik lig hier als een hoer tentoon. Je kunt
Me aaien, in me kruipen en bespringen,
Me tot een bal opblazen, tot een punt
Verkleinen, me bewenen of bezingen:
Ik ben je materiaal. Besnuffel me.
Loer in mijn keel, mijn hart, mijn reet, mijn maag.
Vervloek me duizend maal of knuffel me.
Ik vind het best. Ik heb je lief vandaag.
Proef van mijn…
Vreemd lichaam
gedicht
3.0 met 5 stemmen 9.973 Drank – en later een vreemd lichaam:
mijn handen blijven tedere snelle
werktuigen;
mijn mond denkt aan iets anders.
Mijn mond, mijn hele lichaam denkt:
het goede lichaam, het vertrouwde
is hier niet.
Het woont weer in een te zachtgroen land:
gras dat lispelt,
gelogen bloemen.
En hier dit vreemd maar natuurlijk toch
eenzaam lichaam…
We vinden je mond
gedicht
3.0 met 8 stemmen 4.222 We vinden je mond zo prachtig scheef, maar
eerlijk gezegd,
je werd steeds minder. Geen blinkend hart meer,
geen zuigende kracht uit je donkere leden.
je lichaam een moedeloos volume,
verloren voor onze aandacht,
we moesten hier iets mee kunnen, hier hard op verzinnen.
niets verzonnen we.
de almacht verging ons.
verstrooid als ze was door deze…
Not for me
gedicht
3.0 met 15 stemmen 8.291 Niet voor mij,
de ferme stemmen,
de woorden als wapens
en tweede huid.
Wat moet ik met
schrijvers en praters?
Ik wil alleen
woorden waarvoor ik
zelf niet veilig ben, die
(om het nog eens te zeggen)
wit niet wit
licht geen licht
doorlaten, laten
bestaan
in mijn vluchtend en
terugvluchtend lichaam.
----------------------------…
Dame met hoed
gedicht
2.0 met 9 stemmen 4.382 Zij aan de andere kant van de tafel
draagt haar hoed als een wapen
waarmee ze de vingerafdruk van de jaren
elegant overschaduwt. Was ze een
woning, ze liet zich met wijnrank
en bloemen begroeien, groene klimop
die zomer en winter de vraat aan de voegen
verdoezelt, ze liet de haag
niet meer snoeien. Nu ze een vrouw is
bedekt ze met mode…
Namens mezelf
gedicht
2.0 met 21 stemmen 5.875 voor niemand hoef ik me nog druk te maken
aan niemand hoef ik nog verantwoording
af te leggen of vergeving te vragen
niemands uitzichtloze positie
hoef ik nog ter discussie te stellen
in niemands leven hoef ik mij nog te verplaatsen.
de eerste voorboden van de dood
maken hun opwachting en het lichaam glijdt als zand
tussen de vingers door…
Het is net of het zo stil is
gedicht
3.0 met 21 stemmen 5.290 Het is net of het zo stil is;
zo heb ik mij aangetroffen.
Ik ga rechtstaan en rek mij uit.
Ik draai mij om.
Blijf roerloos staan.
Ik hoor hoe het wiel
stil valt.
Ik blijf zo staan.
Dat zachte gesuis
hindert niet:
uit mijzelf komt het voort.
------------------------------------------------
uit: 'Lichtval', in Verzamelde gedichten…
Wanneer je in slaap valt
gedicht
1.0 met 4 stemmen 4.960 Wanneer je in slaap valt,
je hardgekookte lichaam nog
op pijnlijke prikkels reageert,
van houding verandert,
wanneer je halsbrekende rechterarm te lang
onder mijn hoofdkussen gekneld zit,
slaap ik,
Type-3-communicatie verstoord.
Wat het gevolg kan zijn
van over gloeiende kooltjes lopen
in plaats van één te worden
met het ochtendgloren…
De Dokter
gedicht
3.0 met 21 stemmen 12.227 De dokter keek op mij neer
ik zag zijn gezicht boven het mijne
ik zag wat hij dacht
dat ik dood kon gaan - zo keek hij
terwijl hij luisterde aan mijn borst
hij keek mij aan met een blik
- hoe kan ik dat zeggen - een blik
voorbij mijn gezicht, een blik naar iets
achter mij naar iets verwegs
alsof hij iets in de toekomst
probeerde te zien…
Knekel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.219 hoofd dat mijn beenderas bevat voor later
spreek met een mond vol aarde van het leven
ik voel de zon en ja, ik blijf nog even
mijn ogen tranen maar ook dat is water
woorden bewogen door de wind - dat staat er
in elke beendervel volop geschreven -
vormen de liefste zin aan mij gegeven
zolang mijn schedelmond nog praat - ik schater
mij schuimend…
Teder
gedicht
3.0 met 18 stemmen 3.525 Letters schrijven op je rug,
met mijn vingers op je huid,
ik wil je zoenen, niet te vlug,
nachtenlang zonder geluid.
Als je slaapt wil ik je strelen,
je ademhaling horen, raken,
met je vingers wil ik spelen,
steeds proeven hoe je lippen smaken.
Zonder parfum ruik je heerlijk,
en als ik mijn ogen rust,
zeg ik je meest allereerlijk,
dat…
De grote boom
gedicht
3.0 met 20 stemmen 4.499 Een nieuwe Nurejev is opgestaan.
Blote voeten raken amper de grond,
de volmondige contouren gloeien
als wangen van een opgewonden
kind. Weinig bindt hem aan de aarde.
Zon en regen, hagel en storm
zijn rampspoed noch zegen.
Geen adders onder het gras krijgen
grip op die stam. Dit is de plek waar
hij heerst, opgepoetst en…
Son of a beach
gedicht
3.0 met 31 stemmen 12.968 Zee, het zeer wijde gevoel
van te klein, bijna overbodig
ouder wordende billen waarin
nog iets trilt en schommelt
lopend naar de rommel die hij
heeft gevonden: wier, dooie
vis, slijm. Bukt, tot waar
het wit wordt tilt de wind
haar jurk op: zacht vlees. Kijk
naar de zee.
-------------------------------------------------…
De steen te ervaren
gedicht
2.0 met 12 stemmen 4.259 Iemand legde een steen
op haar hoofd, maar ze wou
dat het een hoed was.
Ze droeg hem als een hoge hoed.
Zulke hoeden zijn zwaar,
ze verplichten.
De steen droeg in zich
de tijd die haar hals sterkte
en rechtte en haar wekte:
ze droeg een steen.
Het gelukkig moment
de steen te ervaren
als een bot van de aarde,
voornamer…