98 resultaten.
Mouches volantes
gedicht
2.5 met 64 stemmen 15.150 Er is een drijvende wereld tegen het licht in
bewegende wezens. Kijk ik naar rechts
dan reizen ze mee, de bocht om tot ik
naar links daar zijn ze weer. Met mijn ogen
maak ik kindertekeningen, herschep
mijn erfenis. Verder is er niks. De grote
doos met foto's, toestellen, zakken vol
met vieze lappen weggegooid. De roze
klaproos op de theezeef…
Kalkstenen vlinders
gedicht
3.1 met 23 stemmen 14.027 kalkstenen vlinders vliegen naar je toe
de stad zegt met één oog de nacht gedag
straks vlieg ik op de vleugels van je rode haar
over de blauwe halswervel der stad
als een dragonder ga ik in de wolken rijden
maar jij wenkt met je kleine witte hand
een twijfeltorentje van vrees en beven
rijst uit de zwarte bronnen van je ogen
en als ik dichter…
Dieet
gedicht
2.8 met 45 stemmen 16.316 De huid eet zich een weg naar binnen.
Twee aan twee worden de ribben
teruggezet in de tamboerijn van de borst.
De heupen komen bovendrijven
in een bad van slinkend vet.
Het gezicht wordt scherp gesneden
met een mes van zelfverwijt.
Tevreden tikkend registreert
de weegschaal de verlichting.
Het spiegelbeeld wordt transparant,
de schaduw…
SANDER
gedicht
3.3 met 38 stemmen 6.501 Voor een blinde jongen
Een lichaam dat op warmte wacht,
de zuiverheid van wenkbrauwbogen,
de lijnen van een mond, die lacht,
de wimpers boven meisjesogen,
je zult het zien, zo goed als ieder ander,
Sander.
De lieve lijnen van haar keel,
de witte parels van haar tanden,
je zult het zien in je gestreel
van je twee fijnbesnaarde…
Baadster
gedicht
2.6 met 5 stemmen 4.917 Ze zit op haar hurken overdwars
in de badkuip Evavoorbeeldig
rechtop onder de douchesproeier
die ze als een föhn boven haar
hoofd hanteert, die haar volmaakt,
die haar de bloeddichtbije huid
bekleedt met het continu gruis-
glasscherp verglaasselglanzend
zich vergietend warmwatervlies,
het klaterjuweel dat ze geniet,
met de vrije…
Ongevraagde aanwijzing
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.444 Er is iets met uw manier van lopen niet goed.
Die klutsende gang maakt een goedje dat nood heet.
Het kleeft: laat zich niet inslikken, maar evenmin uitspugen.
En het trekt: maar lenigende handen tasten naar structuur:
schaamte bij alle betrokkenen.
U kunt er mee doorsporten maar
naast het sportveld ligt het kerkhof, dat weet u.
------------…
Een klein draadje
gedicht
2.5 met 24 stemmen 4.039 Met dat hoofd gebeurt nog eens wat.
Het gelaat ligt me al te plat
op de vette hersenkast.
Er gebeurt vast wat.
O, als ooit dit peinskistje splijt
als een vrij eetbare brei
verschijnt dan dit brein van mij
en bevlekt met gedachten de grond
maar de dood verzegelt mijn mond,
en minder dood dan wel veilig
sterft het schijnheilig.…
Timiditeit
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.906 Mijn lichaam had nergens iets te verbergen, maar het
verborg zich toch uit huiver voor de grote vinder
die er enkel op uit was het mee te nemen naar elders.
Het dierf niet te kijken, zocht beschutting achter
veel te kleine handen en met die handen wist het zich
geen raad. Het kroop in de kast om zoek te raken,
dook dieper onder, zette zijn tanden…
Hypochonder
gedicht
3.9 met 15 stemmen 4.478 Sinds de dag dat ik uit de hemel
kwam gevallen op mijn achterhoofd,
gaat het niet goed. Mijn bloedbaan
regent in mijn trommelvliezen.
In mijn slaap dansen mijn armen
en benen tegen elkaar in.
Hier staat gelukkig veel tegenover.
Ik bezorg met regelmaat volle bushokjes
de zenuwen door grijnzend mijn hart
omhoog te houden voordat ik het
met…
Het is niet anders
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.721 Het is niet anders: als taal ben
ik; zelfs mijn vlees is letters
in een bloederige samenhang.
Van het alfabet ben ik doordrenkt.
Mijn bloedbaan murmelt tegen-
spraak, mijn lever klopt een hoofdstuk
uit een boek dat is verzuurd; dit is
mijn lichaam het verkruimelt net zo
snel. Ontferm je over letters die
nog even leesbaar blijven.
--…
Allen
gedicht
4.1 met 7 stemmen 3.002 Misschien worden wij mensen almaar ouder
uit ingebouwde hunkering om heel de soort
te ontmoeten. Misschien is inmiddels gemiddeld 80
worden hier een vergeefse, absurde poging om
eigenlijk de leeftijd van 260 te bereiken, nodig om als enkeling
heel de mensheid te kunnen groeten, gerekend één seconde per
handdruk – oogopslag. (Rekenfouten, excuus…
Evolutie
gedicht
3.9 met 9 stemmen 4.348 Toen we nog gewoon vissen waren
en zweefden door het water
of voor ons uit lagen te staren
toen dachten we niet aan later
als we geen vis meer zouden zijn,
maar wezens met twee benen
om te vallen, twee wangen om te
blozen, twee ogen om te wenen,
toen moeten we gelukkig zijn geweest
in het water, ons vlug voortbewegen
zonder vallen en zachtjes…
Focus
gedicht
2.9 met 18 stemmen 3.366 Van min zes ben ik naar min vier gegaan.
Dat baart me zorgen. Als ik zo doorga is alles
straks, op mijn oude dag, scherp omlijnd.
Dat kan niet goed zijn. In de huidige constellatie
weet ik bijvoorbeeld wel dat er een stoep is,
maar niet waar die begint.
Dus ik kan jou wel zien, maar niet wie je bent.
's Avonds zet ik mijn bril af en maak de…
Kleermaker
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.896 Hij meet de afstand tussen mijn kruis en de grond.
Hij legt zijn centimeter om mijn hals als een strop.
Zijn vingers betasten de stof.
Ik hou mijn armen stijf uiteen:
een vogelschrik in de binnenkant van kleren.
De naalden prikken door de voering heen.
Ik word opgemeten als een partij land.
Zijn vrouw stelt mij te boek.
Hij dicteert haar…
Ligstoel I
gedicht
3.1 met 7 stemmen 6.172 - Voor Jan Fabre -
Het is een soort niets dat ik zoek. Wat je overhoudt
als je uit de kom van je beide handen hebt willen drinken:
je beide handen. Geuren lanterfanten door de tuin.
Ik heb een ligstoel onder me waarin ik zo laag als ik maar
in mezelf kan liggen, op mijn rug, het onderste wat ik heb, lig.
Hoe is dit liggen? Zoals je een cognac…
Even
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.405 Door de open ramen ademt
ontspannen het huis. Ik zie
mijn vrouw voor de spiegel een rode
blouse passen - verwachting
maakt haar ogen jong als
de eerste dag. Ik hoor
het kind de trap op komen
met een mond vol vragen. Buiten
in de zomerdroogte zijn alle
geluiden rond en verend.
Aan lange draden van licht
zweven de acrobatische
vogels. Bomen…
Als een tafelblad glanzend
gedicht
3.7 met 3 stemmen 3.716 Op bed kijken we elkaar
uit de kleren op de vloer
een jurk een hemd, meer valt niet
uit te trekken; hoe we ook op handen en knieën
bijenwas in de vloer wrijven
tot het hout was opgeeft
terwijl we elkaar op bed liggen te bekijken
op de vloer, glad as een tafelblad waarover dingen
uit eigen beweging beginnen te schuiven
tegen elkaar aan…
Hardhorig
gedicht
2.5 met 2 stemmen 3.312 Als ik mijn oren spits
kan ik horen hoe
de koelkast bromt
en de wind aan de deur klopt
Maar stemmen van mensen
die dringen tegenwoordig
niet zo goed meer door
Ik span me in
om goed te luisteren
dat wel
Maar als het me niet bevalt
doe ik met opzet
alsof ik het niet hoor
Met een uitgestreken gezicht
------------------------------…
Gedicht met morele strekking
gedicht
4.3 met 7 stemmen 3.512 als je 's morgens vóór je spiegel staat
en je ontwaart een hoofd op je schouders
en het is niet het jouwe
dan moet je daarvan onmiddellijk
melding maken
bij de dienst voor bevolking
van je gemeente
die doen dan wel het nodige.
maar herken je in plaats van je hoofd
je lichaam niet meer als je eigen
daarmee helpen ze je niet
'meneer zo…
Ode aan mijn jas 8 (vorm)
gedicht
3.4 met 23 stemmen 7.053 poëzie te schrijven
die als een jas met je meegaat
ik haat je wel eens
altijd moet ik erop letten
dat ik je niet vergeet
soms lig je te wachten
in stoffige hoeken
door jou, omhulsel,
ondervind ik het leven
aan den lijve
ik groei in je vorm
waar ik steeds meer naar sta
---------------------------------
uit: 'Ode aan mijn jas'…