eeuwnacht

Zij kwam even logeren, bleef een lang half jaar
totdat ik haast stikte in mijn diepste angst
van wat kan en moet ik straks zonder haar
Tot ik niet goed wist voor wie ik het bangst
was als die logeerpartij over zou gaan

We hadden ons lief, want we hadden elkaar
gevangen in woorden als nooit zonder jou
wij waren geen twee meer maar deel van een paar,
doof voor ons beider: maar stel dat ik wou
en altijd dat weten dat 'r eentje kon gaan
En ik zag de kasten, mijn bed, mijn dressoir

steeds voller met spullen van jou, minder mij
minder problemen, angst, minder bezwaar
tegen dat overstelpende telkens meer wij
dus blijf nog een eeuwnacht, blijf maar voortaan

Schrijver: peter paul
Inzender: wij, 27 februari 2006

pp.schmaalchello.nl

eeuwnacht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 1.052