sloffen
in mijn pantoffels gestoken
bezie ik mijn scherm
vol van afgrijzen
zojuist hebben zich
wederom
onwetenden geopenbaard
die zich via
textuele neuzelarijen
een plaats hebben verworven
met hun eindeloze ego
op het podium van menselijk
onvermogen.
ik staar naar mijn pantoffels
zij geraken sleets
en vaal
zij beginnen te stinken
maar ik durf ze niet te wassen.
de dag heeft een aanvang genomen
de zon schijnt
zo dadelijk ga ik
in anonimiteit
een eindje sloffen
op mijn pantoffels.
dag.
Inzender: jos vd voort vd kleij, 4 juni 2006
Geplaatst in de categorie: woede
En wat een woede spreekt hier uit.
Ik hoop dat het nu weer een beetje gaat met je. Veel sterkte.