ik ben ik
een mes in mijn hand,
nadenken over dat ene moment.
zou ik het nu doen?
waarom ook niet,
in deze wereld ben ik overbodig,
zelfs voor de kat van de buren.
bibberend neem ik het mes in mijn hand,
en laat het over mijn arm glijden.
die ene druppel bloed
worden er al gauw duizenden.
het gevoel dat ik heb is onbeschrijfbaar,
eindelijk heb ik iets om fier op te zijn.
ik kan er niet genoeg van krijgen,
en die ene snee worden er een heleboel.
op een bepaald moment staat mijn hele arm vol...
is dat nu echt wat ik wilde?
kan ik mijn lichaam nu echt niet aanvaarden hoe het is?
wat een moeilijke vraag...
ik neem het mes en leg het in de kast.
en daar ligt het nu ... het bebloede mes ... helemaal alleen.
en nu?
wat komt er na dit?
... heel stil ...
... komt er na dit moment ...
... de dood ...
Maar SSSTTT
Dit is ons geheimpje
Geplaatst in de categorie: psychologie