De onbekende dichter (sonnet)
De zolder was haar liefste plekje
in schaduw voelde zij zich thuis
verborg zich daar als in een kluis
een voor een dichter lelijk trekje.
Zij schreef gedichten met een streven
haar grote doel heel arm te zijn
haar naam een raadsel, dàt was fijn
in onbekendheid door het leven.
Haar doel bereikt, zij werd vergeten
De muze werd haar enig brood
dichten, droom, vergat te eten
sterk vermagerd ging zij dood
zij was niet dom; altijd geweten
beroemd word je pas na je dood.
Geplaatst in de categorie: humor