de tragiek van onverschilligheid
Zeg ik mot je wat vertellen,
of heb je het al gehoord
de buren hebben wat te stellen
met hun zoon, echt...die is gestoord
die liep gistermiddag joelend rond
met een grote groep zielgenoten
die vormden daar een front
arm in arm dus, heel aaneengesloten
dat was naar aanleiding van die dooie
weet je wel, die jonge voetbalfan
die van die andere club was... van die rooie
ze riepen dat ze tegen waren en dat ’t zo niet ken
voor geweld of tegen zinloos gepraat
of zoiets, ja ik weet het ook niet hoor...
en dat zoiets niet mag op de openbare straat
want daar heb je de politie toch voor
Nou het ken mijn niet schelen, echt
zolang ze mijn leven maar niet vergallen
geniet ik van elk openbaar gevecht
want ik kijk toch alleen naar hockeyballen
Geplaatst in de categorie: geweld