Hartenkreten

hartenkreet (nr. 20.844):

lege handen

Mijn God wat doet het pijn,
om hier nu alleen te zijn.
Rond deze tijd was je anders geboren,
maar helaas zijn wij jou verloren.
Geen kindje in mijn armen,
geen baby die mijn hart zou verwarmen.
Mijn hart loopt over van verdriet,
en echt niemand die dat ziet.
Voor de buitenwereld ben ik vrolijk,
de buitenwereld merkt echt niets
kijk ik te veel achterom
of is dat een "mama"iets

Schrijver: j.jansen, 31 augustus 2007

jansje82

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: verdriet

miskraam

mama

baby

4.0 met 8 stemmen

1.197

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Angela
Datum:: 9 november 2007; Wat ben ik geraakt door dit gedicht. Het zegt namelijk alles wat ik voel en denk. Ook wij verwachtten ons kindje in de zelfde periode, 26 augustus om precies te zijn. Nog elke dag denk ik aan ons vlindertje die bij ons is weggevlogen, veels te vroeg... Ik leef ontzettend met jullie mee!

Naam:: miriam
Datum:: 12 september 2007; Dit is een gedicht dat mij raakt in het diepste wat ik heb. Het klopt mensen gaan door en wij die het verloren hebben blijven altijd bij die tijd stil staan. Heel mooi verwoord.

Geef je reactie op deze inzending: