lege handen
Mijn God wat doet het pijn,
om hier nu alleen te zijn.
Rond deze tijd was je anders geboren,
maar helaas zijn wij jou verloren.
Geen kindje in mijn armen,
geen baby die mijn hart zou verwarmen.
Mijn hart loopt over van verdriet,
en echt niemand die dat ziet.
Voor de buitenwereld ben ik vrolijk,
de buitenwereld merkt echt niets
kijk ik te veel achterom
of is dat een "mama"iets
Geplaatst in de categorie: verdriet