HET STILLE LATER (1)
het was in dit meer
dit water
waarin haar zoon van acht
verdronken was
het water lag stil
windstil
vogels eerbiedig zacht
aan de grote waterplas
een bloem
voor de derde keer
ze boog voorover
en spiegelde zichzelf
een traan viel te water
om haar zoon van elf
die wegdreef in rimpels
met een bloem
naar het stille later
( met dit gedicht opent Wim Niesten zijn roman Het stille later;
op 20 oktober 2007 werd aan hem/deze roman de Nieuwe
Schrijversprijs 2007 toegekend)
Geplaatst in de categorie: verdriet
Dank je wel.