zonder haar
Ik zit op een brug…zonder haar.
Het doet pijn.
Die twee jaar,
Moeten toch iets hebben betekend?
Of was het zomaar?
De vragen spoken door je hoofd..
Je denkt erover na.. steeds meer en meer.
Je krijgt spijt.
Het vreet je op.
Totdat je geen zin meer hebt.
Geen zin in het leven, zonder die ene persoon.
Je bidt…en vraagt om genezing..
Genezing voor die eenzaamheid.
Zal dit gevoel weg gaan...?
Geplaatst in de categorie: verdriet
maar of dit gevoel ook bij haar weg zal gaan..?
ik betwijfel het.