Niemandsland
Ik heb me stilletjes terug getrokken
Naar een plek waar niemand is
Niemand weet dat het bestaat
Dit is mijn Niemandsland
Ik heb mijn masker opgezet
En ben langzaam weggegaan
Zachtjes en onopgemerkt
Niemand zag me gaan
In mijn land is het rustig en rumoerig
Ik voel de pijn en het gemis
De chaos in mijn hoofd
En de leegte in mijn hart
Ik huil totdat mijn tranen op zijn
Mijn ogen gezwollen van verdriet
En maak me klaar om terug te gaan
Naar de mensen in de buitenwereld
Terug naar de werkelijkheid
Die niet meer is zoals het lijkt
Terug naar de buitenstaanders
Die niet weten hoe het is
Ze kunnen het niet begrijpen
Mensen hebben geen idee
Ze hebben niet eens gemerkt
Dat ik even helemaal weg was
Mijn wereld is van mij alleen
Ergens waar niemand komen kan
Waar ik alleen kan zijn met mijn verdriet
Om langzaam maar zeker weer terug te keren
Terug, naar de grote boze wereld
Geplaatst in de categorie: overlijden