Hartenkreten

hartenkreet (nr. 23.242):

Middag zoals al die anderen

Stiekem gluur ik naar buiten
Naar de vogels die fluiten en het gelach op de straat
Ik sluit mijn ogen en beeld in dat ik daar tussen sta
Terwijl ik weg droom heb ik het niet door dat de angst mij aanstaart

Mijn droom wordt verstoord door de bonkende voetstappen die ik plotseling hoor
Voordat ik achterom kan kijken hoor ik iemand in mijn nek hijgen
Het voelt koud en kil aan, voordat ik het door heb voel ik een hand in mijn gezicht slaan

Ik hoor zware stemmen die boze woorden roepen en zonder respect naar god vloeken
Terwijl ik probeer om een veilige plek op te zoeken
Maar ik ben weer te laat en word nu in mijn buik geraakt

Langzaam voel ik de tranen over mijn wangen
Terwijl ik ook bloeddruppels mee zie vallen
Zonder redenen of uitleg is dit weer een middag zoals al die anderen
En dat zal blijven tot er iemand is die de durf heeft om dat te veranderen