Vouwde pluchen doeken
het bezijden leven
aan de tafel droeg het gemis
van jaren nog te geven
want ze wist dat verdoemenis
de hemel kon splijten
in het rood van de zonsopgang
en de teloorgang
van misvattende verwijten
haar stem ontkrachtte
toen de dood
haar ontbood
- zoals zij verwachtte -
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid