Twee statige heren
Elke morgen groet ik ze even
twee statige mannen met hun groene hoed
praten doen ze nooit, maar wuiven
en dan is mijn dag alweer goed
Hoe oud ze zijn, ik weet het niet
ook hun lijf is niet meer zo mooi
maar die wuivende takken doen het hem
en natuurlijk hun groene bladertooi
Ja, ik ben gehecht aan deze hoge heren
ook al nemen ze hun hoed niet af voor mij
pas wanneer de herfst weer zal komen
dan valt hun hoed en is het voorbij
Maar toch blijven het oude statige heren
hun ruggen gerecht in weer en in wind
beschermheren tegen de vaak zo warme zon
waar ik de rust en beschutting bij vind.
Zie ook: http://home.deds.nl/~jannyschepenaar/
Schrijver: Moeke
Inzender: Janny, 15 juli 2008
Geplaatst in de categorie: natuur
gedicht.