Catwalk achter gesloten ogen
Dikke regendruppels kletteren
op de bladeren in de takken boven me
verlinken de verbeelding
Heb deze nacht gewonnen
mijn zonnetje verloren
maar niet vergeten…
…achter mijn gesloten ogen
Met haar ogen vol hunkering
en haar armen elegant gestrekt
naar mij
schrijdt ze over de catwalk
de meest directe weg
langs de spotlights van mijn gedachten
het duister van de nacht in…
…achter mijn gesloten ogen
Ben hier alleen
met mijn individuele gedachten
en kan me ongestoord verbeelden
dat het nog zo is
terwijl de wind de regen
in mijn gezicht slaat
maar geen druppel
mijn dorst raakt
of het vuur blust…
…achter mijn gesloten ogen
hoewel de tranen daar
het vuur blijven overleven en
nooit lijken op te drogen
Geplaatst in de categorie: liefde
Ik schaar mezelf niet bij de meute en waardeer je gedicht op met een 10, want dat is wat ik graag zou zien, waardering voor het geschrevene.