De zee
Ik luister stil
met mijn oor in de wind,
de geur die me raakt
en mij lieflijk bemint.
Het zand op mijn huid
die me zachtjes beschrijft.
Het zoute zeewater tussen mijn tenen,
de kou die mij omlijft.
Maar de kou die deert mij niet,
de golven zullen mijn deken zijn.
Een deken waaraan geen einde lijkt te komen,
die verhult mijn zielenpijn.
En ik kijk vooruit
over mijn zoute deken, de zee
en als het koude water zich terug trekt
neemt het mijn zorgen mee.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid