Hartenkreten

hartenkreet (nr. 25.112):

Verliefd op haar onzichtbare glimlach

(Maart 2008)
Elke dag komt ze weer
op haar blauwe scooter,
Met haar blauwe helm,
vanwaaruit ze mij toelacht.

Elke dag komt ze weer,
voor benzine.
Ze schuift haar vizier omhoog,
en lacht me toe met haar helder blauwe ogen.

En dan klinkt haar stem
vragend naar benzine,
Die prachtige stem,
gevormd door onzichtbare lippen.

Elke dag weer kijk ik uit,
uit naar dit moment,
Als onze ogen ontmoeten
en haar stem in mijn hoofd klinkt.

Nooit neemt ze haar helm af,
nooit zie ik haar haren,
haar mond of haar wangen.
Altijd alleen maar haar helderblauwe ogen.

Elke dag weer,
krioelt het in mijn buik,
als ze me aankijkt.
'Ik ben verliefd!' bedenk ik

Maar verliefd op wat?
Haar lieve glimlach,
die ik nog nooit gezien heb?
Haar onzichtbare lippen?

Voorlopig verdrink ik
in haar heldere ogen,
Voorlopig zweef ik rond
in haar stem.

En elke keer als ze bij mij
om benzine komt,
doe ik dat met plezier
terwijl ik geniet van elke seconde.

Want stiekem ben ik verliefd,
verliefd op haar glimlach
die voor mij verborgen blijft.
Verliefd op haar onzichtbare glimlach.