Zomerliefde
Het was de laatste zin
uit mijn eigen gedicht
Met je hand onder mijn kin
en je adem op mijn gezicht
Wat kom je eigenlijk doen
ik snap het niet helemaal
Warme lippen geven een zoen
en vertellen hun eigen verhaal
De nacht fluistert duizend zinnen
de betekenis wil ik niet weten
Zachte handen die me beminnen
doen me de werkelijkheid vergeten
Het lijken eindeloze uren
nauwelijks wordt er gesproken
dit zou voor altijd mogen duren
maar de ochtend is al aangebroken
Geplaatst in de categorie: liefde