Haarzelf kwijt..
Vergelijkbaar met een kleine hoop klei
Is zij door het leven geboetseerd
En bestaat er niks anders meer dan brij
Van wat de tijd haar heeft geleerd
Alles ontnomen, geheel ongevraagd
Nu dolend op zoek naar de scherven
Bestolen van haar ware karakter en aard
Valt er van haar niet veel moois meer te erven
En ze begon zo prachtig als onbeschreven blad
Had het leven oh zo lief
Maar eens bestolen van al het moois dat ze had
bracht het leven zoveel ongerief
En nu zoekt ze haar verloren ziel
Want ze kan zo geen vrede vinden
Verdwaald op zoek naar de plaats waar ze viel
Zoekt zij zichzelf om haar weer te binden
Ze wil weer lachen en zingen
Voornamelijk liefde geven
Zij wil weer in het veld spingen
Al was het maar voor heel even
Ze wil weer koesteren, al wat ze heeft
Haar hart weer warmen vol geluk
Vergeten wat ze heeft beleefd
En vooral nooit, nee nooit meer van haar stuk!
Geplaatst in de categorie: verdriet
hopelijk is die voorbij.