Hartenkreten

hartenkreet (nr. 27.075):

kras

als een op hol
geslagen antiloop
liep ik weg voor verdriet
stuurde ik vol valse hoop
mezelf met
een kluitje
in het riet
stak ik liever
mijn kop in
het zand en
blijven beweren
niets aan de hand
besef ik nu
dat lost niets op
maar kost je wel
zelf de kop
recht ik nu
schouders en rug
wil ik al kijkend voor uit
beginnen aan de weg terug
weer te zijn wie ik was
vrolijk sterk
krachtig en kras